RupsbandjesDie dropveterrupsbandjes vind ik altijd één van de spannendste en moeilijkste onderdelen van zo'n ouderwets tankkitje. Je moet maar weer zien er wat acceptabels van te maken. En de zorgen waren weer terecht, deze keer. Ja, ik heb wel overwogen PE rupsbandjes aan te schaffen, maar ten eerste zijn die in 1/72 en dan is het spannend of het wel past. En ten tweede had ik ook niet zo'n zin om 120 (of zoiets) schakels te gaan zitten vouwen in deze schaal. OK, genoeg geluld. aan de slag:
[/url]
Eerst maar eens de wielen onder de romp gelijmd en zo goed mogelijk uitgelijnd mbv een geodriehoek.
Zo, die staat. Mooi is dat gat tussen het tweede en het derde loopwiel. Dat zie je later ook weer terug bij zijn opvolger de T54/55.
En dan de rupsjes. Even deze foto weer teruggehaald. Ze zijn van zwart kunststof, ik denk vinyl. Het voordeel is dat ze heel soepel, buigzaam en elastisch zijn. Niet zoals die stugge stijve rupsen die je ook wel ziet. Bij de Esci kit zal ik daar nog wel mee te maken krijgen. Maar het grote nadeel is: verf en lijm hebben er geen grip op. Alles valt er zo weer af!
De volgende uitdaging was: hoe verf je rupsbanden van een tank die door de sneeuw rijdt? Mijn redenatie was: de sneeuw wordt in de profielen gedrukt, maar de contactoppervlakken zijn schoon en worden zelfs schoongeschuurd tot blank metaal. Dat heb ik geprobeerd na te bootsen door de rupsband aan deze zijde eerst wit te schilderen, en daarna de hooggelegen delen te drybrushen met panzergrijs en gun metal.
De binnenzijde vond ik moeilijker, want die wordt enerzijds voortdurend schoongereden door de loopwielen, maar er komt natuurlijk ook voortdurend opstuivende sneeuw in. Daarom heb ik maar een vanalles wat benadering geprobeerd: eerst een laag roestbruin, dan drybrushen met gun metal en afgesloten door tamponeren met wit.
Een heel gekloot allemaal, want met het aanbrengen van de tweede laag poetste je eerste laag verf weer van het vinyl af.
Daarna heb ik vlak boven het eerste en het laatste loopwiel een stukje ijzerdraad door de romp gestoken. Twee gaatjes boren, ijzerdraadje er doorheen pielen, op de juiste lengte afknippen en vastzetten met een drupje secondelijm. Die ijzerdraadjes dienen om de rupsband op de loopwielen te drukken. In werkelijkheid gebeurt dat door de zwaartekracht, maar bij de dropveterrupsbandjes moet dat altijd met enige dwang gebeuren, anders blijven ze bol staan tegen de spatborden.
Daarna de rupsbandjes er zo voorzichtig mogelijk omgelegd. Wat een takkedingen zeg. De verf bladderde er in grote hoeveelheden vanaf, vooral rond de scherpe bochten bij het aandrijfwiel en het spanwiel. Dat zie je aan alle zwarte stukken op de foto. En bovendien is de sluiting van de rupsband van onacceptabele kwaliteit: er ontstaan grote spleten. Hoe dit nu weer op te lossen?
Eerst heb ik het verfwerk op de rupsen weer hersteld met witte verf en wat drybrushen in donkergrijs en gun metal. Het sneeuwthema blijkt nu ook een blessing in disguise. Ik heb een papje gemaakt van witte plakkaatverf en tarwebloem (het leek wel brooddeeg) en daarmee de spleten in de rupsband dichtgeplamuurd. En dat heb ik weer gecamoufleerd door de hele rupsband, de spatborden, etc. te voorzien van klontjes van dit papje, dat aangekoekte sneeuw moet voorstellen. Inmiddels is het opgedroogd en keihard geworden.
Zo staat ie d'r nu bij.
Plaatje van de andere kant.
Bijna klaar nu. Op naar de laatste toevoegingen!
A tot Z
Winkel
Tips en trucs
Organisatie
Twitter
YouTube
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
