Ik zie de foto's jammer genoeg ook niet Jan...
Ik zie al een aantal keer het woord diorama voorbij komen.
Toch wil ik nog even benadrukken dat ik bewust heb gekozen om het een "vignet" te gaan laten zijn (dus niet alleen omdat het zo lekker bekt, Soviet vignet).
Misschien breng ik nu een hele discussie op gang over de verschillen tussen een diorama en een vignet, maar mijn ondergrondje komt in dienst van de modelletjes. Om ze samen te brengen. Mijn doel is niet persé een verhaal neer te zetten, maar meer een sfeer.
Toch besef ik me dat wanneer ik er figuren in ga brengen en een bepaalde plaats en tijd ga defineren, het al snel een verhaal gaat vertellen, maar dat is ook prima. Ik hoop het dus zo neer te zetten, dat het vignet zelf zijn verhaal verteld, en dat kan zijn wat de kijker er in ziet. Ik lees vaak dat een diorama een verhaal móet vertellen, en dat wil ik dus juist niet, van mij mag het eindresultaat wel een verhaal vertellen, maar het móet niet. Daarom prefereer ik het woord vignet. Wellicht hang ik straks een ZIS-3 achter een IS-2 met daarnaast een ZIS-3 achter een paar paarden.
Mijn zusje zal zeggen: "Ha kijk die ene soldaat staat naar die andere kijken zo van: potver jullie hebben het goed voor elkaar, ik sta hier te tobben met die paarden tussen het puin. Staat daar nou een Duits bord? Ow dus het zijn Duitse soldaten?"
René zal zeggen: "leuk dat je in beeld hebt gebracht dat de Russen na de slag om Berlijn alles wat voorhanden was gebruikten om hun materiaal weer huiswaarts te brengen." (wil je geen woorden in de mond leggen hoor René, je mag over een jaar natuurlijk ook gewoon zeggen dat je het echt compleet mislukt vindt
)
Mijn vader zal zeggen: "Goh hoe heb je het geduld er allema voor op kunnen brengen zo klein!"
Ik vergelijk het een beetje met een schilderij in een museum. Soms kan je naar een mooi landschap kijken met wat mensen aan het schaatsen en een boerenkar of twee op de voorgrond. Als je dan het bordje ernaast leest blijkt het gesitueerd te zijn tijdens de Spaanse bezetting. Ernaast hangt een schilderij waarbij duidelijk het laatste avondmaal afgebeeld wordt, in één oogopslag te herkennen.
Dit om te illustreren dat het vertellen van het verhaal niet op de voorgrond komt voor mij, maar het resultaat mag dat natuurlijk wel zijn. Tegen mijn vader en zusje zal ik de achtergrond met alle plezier uitleggen, tegen René zal ik zeggen dat ik blij ben dat het zo overkomt.
Tjonge jonge wat een verhaal weer. Je kan wel merken dat ik weinig mensen zie in deze tijd, zijn jullie nu de dupe van, dat ik zoveel tijd heb om dit soort teksten neer te pennen
Fijne dagen iedereen!
En mocht iemand nog referentiemateriaal hebben waarvan ie denkt, "hey daar kan Deef wel wat mee", schroom niet het hier neer te plempen!