Yakovlev's werkpaardDe Yak-1,3,7 en 9 vormden de ruggengraat van de jager tak van de VVS (Voyenno-Vozdushnye Sily - Sovjet luchtmacht) voor een groot deel van de oorlog. In totaal werden er zo'n 43.000 exemplaren gebouwd van alle varianten waarvan iets minder dan 17 duizend van de Yak-9 familie waar van er zo'n 15 productie varianten van waren.
De Yak 9 kent zijn oorsprong in de Yak-7, eind 1942 werd door ontwerpbureau OKB Yakovlev een nieuw soort langeafstandsverkenner ontwikkeld voor de VVS op basis van de Yak-7V trainer, dit werd de Yak-7D (dahl'niy - lange afstand) Groot verschil met eerdere Yak-7 varianten was een experimentele vleugel met aluminium sparren en bedekt met multiplex, hierin zaten 8 brandstof tanks met een totale capaciteit van 833 liter (+ 92 liter in de romp) dit gaf dit type een bereik van een kleine 2285 km.
Ondertussen werden de ervaring met de Yak-7D gebruikt voor de ontwikkeling van een langeafstandsjager, de Yak-7DI (dahl'niy istrebitel - langeafstandsjager). De Yak-7DI nam de vleugels van de Yak-7D maar dan met 4 brandstoftanks in plaats van 8 en combineerde dat met de romp van een productie Yak-7B die verlaagd was achter de cockpit.
De ontwerpers zagen 2 hoofd varianten van de Yak-7DI voor zich, een standaard variant met 4 brandstof tanks die eigenlijk net zo goed was als de Yak-7B maar dan met veel meer bereik of een lichtere variant met minder brandstof en olie die 200 kg lichter was. (2835 kg ipv 3035 kg) De lichtere variant van de Yak-7DI was door zijn verminderde gewicht en andere verbeteringen dusdanig veel beter dan de Yak-7B dat na tests de aanbeveling kwam om hem gelijk in productie te nemen als de Yak-9 en in October 1942 rolde de eerste serie productie Yak-9 van de band.
Met de Yak-9 hadden de Sovjets eindelijk een jager die net zo goed of misschien zelfs een slagje beter waren als vergelijkbare Messerschmitt Jagers. Desondanks werd productie van de basis variant al gestaakt na slechts 500 exemplaren, de reden hiervoor was dat OKB Yakovlev eind 1942 aan kwam zetten met 2 varianten die de aandacht kregen, één daarvan was de Yak-9T
Tanksloper De Yak-9T (tahnkovyy - anti tank) verschilde met de Yak-9 qua bewapening, waar de Yak-9 bewapend was met een 20 mm ShVAK kanon en een 12,7 mm UBS machinegeweer had de Yak-9T een 37 mm Nudelman-Suranov NS-37 kanon in plaats van de ShVAK. De NS-37 zat op min of meer dezelfde plaats in het vliegtuig als de ShVAK met de loop tussen de cilinders van de motor maar om ruimte te maken voor dit lichtelijk overdreven wapen werd de cockpit 40 cm naar achter geplaatst en alsnog stak de loop 16 cm uit aan de voorkant van de spinner.
Ondanks de naam werd e Yak-9T voornamelijk ingezet als jager, de wendbaarheid van dit relatief kleine en lichte vliegtuig gecombineerd met het feit dat ontmoetingen met 37 mm granaten redelijk destructief is voor de aerodynamische eigenschappen van de meeste Duitse vliegtuigen zorgden er voor dat de Yak-9T een van de primaire jagers op de front linie werd.
Groot, groter, grootst! Niet per se relevant voor dit topic want ik ga hem niet bouwen maar toch leuk om te vermelden omdat ie nog meer overdreven is

OKB Yakovlev stopte niet bij een 37 mm, om Duitse bommenwerpers te slopen werd er gekeken of het ook mogelijk was om een 45 mm NS-45 kanon te installeren in een Yak-9T, dit lukte (met wat haken en ogen) en de Yak-9K (kroopnokalibernyy - groot kaliber) werd geboren. De absurde terugslag van dit wapen zorgde er voor dat de piloot heen en werd geschud als ie werd gebruikt bij lage snelheden plus een verhoogd risico's op stalls. Ook zorgde de terugslag voor lekkages in water en olieleidingen. Echter bij hoge snelheden was het toestel schijnbaar redelijk stabiel en nauwkeurig en omdat hij niet noemenswaardig zwaarder was dan de Yak-9T was ie praktisch net zo wendbaar alleen dan met evenveel slagkracht als een peleton lichte tanks verpakt in een vliegtuigje van 9 bij 10 meter. Door het gebrek aan Duitse bommenwerpers in 1944 en de onbetrouwbaarheid van het kanon zijn er niet meer dan 53 gebouwd.
Yakovlev Yak-7B, de basis voor de Yak-9

Yakovlev Yak-9T

Yakovlev Yak-9K met de mondingsrem van de NS-45
De kitOndanks de belangrijke rol die de Yakovlev jagers hebben gespeeld aan het oostfront is het aanbod aan plastic kits in 1/48 ronduit tragisch
Voor de Yak-9 heb je welgeteld 2 keuzes, oude ICM of nieuwere Modelsvit. De oude ICM schijnt niet te kloppen voor een Yak-T/K in dat ze vergeten zijn dat de cockpit of de 9T 40 cm naar achteren hoort waardoor die op die kit dus bijna een centimeter te ver naar voren zit en daarbij heb je natuurlijk de andere bekende euvels bij oudere ICM kits, pasvorm, details, gietwerk, etc..
Dus heb ik een gokje gewaagd op de nieuwere Modelsvit.

Van wat ik heb begrepen is Modelsvit meer een short run fabrikant in de trand van Special Hobby en dergelijke en op zich dat merk je wel, het plastic is redelijk zacht, er is her en der wat flash, de aanhechtingspunten zijn redelijk grof en zelfs de sprues zien er gewoon wat groffer uit dan die van de grote jongens in modelbouw land. Het detail aan de binnenkant is ook niet helemaal wat je wil maar op zich niks wat niet op te lossen valt met wat PE en draadjes. Aan de buitenkant is wel aardig wat detail, onder meer klinknageltjes op plekken waar ze horen samen met fijne verzonken panellines


Grote vraagteken blijft natuurlijk hoe alles past maar dat gaan we vanzelf zien. Dit is niet per se het soort fabrikant waar ik normaal kitjes van bouw en meestal associeer ik dit soort fabrikanten ook met obscure vliegtuigjes en alhoewel ik vind dat de Yak-9 niet echt obscuur is ben ik blijkbaar in de minderheid
Het is wel een mooi klein vliegtuigje, neemt niet zoveel ruimte in op de plank
