Knap werk René!
Je hebt blijkbaar nog vaste handen en scherpe ogen

Vaste hand nog wel, inmiddels wel een (tijdelijk) brilletje erbij. Zo'n +1 van De Blokker, werkt als soort vergrootglas. Handig bij het bouwen en het lezen etc. Gisteravond merkte ik dat ik moeite had met de draden, te vermoeid. Heb toen alles aan de kant gelegd en vanavond verder gegaan.

René

Knap werk die draadspanners. Ook de verbouwing van het staartstokje is geslaagd, zeker op deze schaal.

Wow dat is knap gedaan zeg!
Ik snap dat het vermoeiend voor de ogen is om te doen, maar puik werk!

Netjes! Heb je dat wel eens dat je dan denkt. Niet meer aanraken. En dan erachter komen dat je het toch nog moet aanraken. Adrenaline krijg je ervan. En iedereen maar roepen dat je van modelbouw rustig word

Gr Luuk

Die draden brengen zo een model pas echt tot leven, strak werk,



Maar daar word je toch rustig van? ... Tot het voor de vijfde keer mislukt en je de hele zooi liefst onder je voet tot microplastics verwerkt
LOL,

Matti

Mooi gedaan René. Het is een monnikenwerk, maar het is de moeite zeer zeker waard.

Cheerz
Barry

Knap werk, René! Wat een gepriegel. Maar dit gaat er wel heel gaaf uitzien, zo.

Chapeau René, ziet er top uit.

De eindstreep nadert, moet nog een paar kleine dingetjes aanbrengen.

Progressie vanaf het vorige punt. Ik vond de motor wat karig. Er zijn motoren met uitstekende (uitstekend?) cilinders die er prachtig uitzien, met koelribben, stoterstangen etc. Dat ontbrak bij deze, er zijn wel wat uitstekende delen op het model, maar dat kon beter. Het toestel is uitgerust met een 230 pk, 5 cilinder Gnome-Le-Rhône motor (info) en die ziet er ongeveer zo uit (plaatje is een motor met een iets minder vermogen). De versie van de KASKR-2 (Gnome et Rhône 5K Titan) had een vermogen van 230 pk.






De beide zitplaatsen ontdaan ven hun propje aluminiumfolie, dat heb ik een beetje creatief in de gaten gepropt zodat er geen verf in de cockpit komt (hoop je).


Dan een ander in het oog springend onderdeel van deze heli/giro, de rotorbladen. De hoofdas was niks, die kan ik beter van styreenstaaf maken, en zo geschiedde.


Hulpmiddeltje gemaakt om de doorhang van de bladen te maken en wat haaks op elkaar staande strepen zodat het ook een echt kruis wordt.






Nadat het een nacht gedroogd had, bleek dat ik 2 van de 4 bladen niet goed had vastgelijmd. Ik had wel extra stripjes aangebracht om meer lijmoppervlak te krijgen, maar dat had ik bij 2 bladen dus niet goed gedaan. Die heb ik losgemaakt, beetje bijgewerkt en opnieuw vastgelijmd en weer een nachtje laten drogen. Toen was het beter.

Vervolgens in de weer met de tuidraden. Vanaf de top van de mast gaat een draad naar het uiteinde van het smalle deel van het rotorblad, daar had ik eerder al een klein driehoekje op gelijmd (gezien op een detailfoto van de Cierva C-8). Hier kleine gaatjes in geboord (0,3 mm) waar het visdraad doorheen moest. Ik had eerst 0,18 mm visdraad, maar dat bleek iets te stug om de knik te maken. Dat bleek pas na vastlijmen op de top van de mast. Deze toen maar losgeknipt en verwisseld voor 0,08 mm visdraad. Toen was ik wel tevreden.

De 4 bladen zijn onderling verbonden met een kabel om te voorkomen dat ze alle kanten opzwabberen. De verbinding tussen de mast en de rotorbladen is scharnierend. In het begin van de ontwikkeling van de gyrocopter was dit vast en toen bleken veel toestellen instabiel en zelfs om te klappen. Dat komt doordat het blad wat naar voren beweegt een andere snelheid heeft ten opzichte van de wind dan het blad dat naar achteren beweegt waardoor het naar voren bewegende blad meer lift genereert dan het naar achter draaiende blad. Vandaar dus de zijdelings kantelbeweging. Door middel van die scharnieren beweegt het blad met meer lift dus iets naar boven waardoor dit effect wordt opgeheven. Maar juist weer door die scharnieren, zwabberen de bladen en dus moesten ze onderling verbonden worden, zie hieronder op een detail van een Cierva C-8.


In de kabel zit halverwege een elastisch deel. Dit kan iets uitrekken, totdat het dunne kabeltje op spanning staat, verder kan het dus niet uitrekken, nadat de spanning weg is, trekt het elastiek de kabel weer naar de 'nul'-stand. Leek me leuk om dit na te maken, dus creatief met styreen en visdraad.

Ten eerste een stukje 1 mm styreen staaf doorgeboord met een 0,45 mm boortje


Om er vervolgens 8 kraaltjes van te maken


0,08 mm visdraad erdoor. Een kort stukje van 0,25 mm in één kraaltje gelijmd van 1 cm lengte. Dit moet het elastiekgedeelte voorstellen. Vervolgens het andere kraaltje aan het uiteinde van het 'elastiek' gelijmd waarbij de 0,08 mm dikke draad iets gekromd is en dit vastgelijmd.


De draden aangebracht op de bladen. Ik had kleine staafjes styreen (0,5 mm) op het blad gelijmd en daarachter een 0,3 mm gaatje geboord. Ik heb één draad op het uiteinde van het staafje gelijmd en bij het volgende blad door het gaatje gestoken en daar vastgelijmd.


Na droging alle uitstekende delen weggesneden, het verfoppervlak bijgewerkt, de opliggende ribben iets bewerkt met een lichtere kleur verf om wat verwering te simuleren en de bladen opnieuw gelakt (matte lak). De draden zelf voorzien van een kleurtje (gun metal).


Tot zover.

De cockpitglaasjes moeten er nog op en ik ga kijken of ik de houten propeller nog wat kan opleuken. Na het aanbrengen en vastlijmen van de rotorbladen wil ik nog één of twee klokjes aanbrengen. Bijna klaar dus.

René