*Schaammode aan*Zo'n 2,5 maand na de als eerste gestarte bouwers begint deze luie donder eindelijk eens met zijn bouwverslag van deze mooie vogel. Ik was al wel gestart met bouwen, maar door wat hectiek her en der heb ik nooit een topic gestart en loop ik ook vreselijk achter met het bij lezen in de verschillende topics binnen deze groepsbouw. Nou dat was weer genoeg boetekleed, nu over naar de gang van zaken.
*Schaammode weer uit*Mitsubishi Ki-67 Type 4 Heavy Bomber Hiryu "Peggy"De Hiryu (Flying Dragon), door de geallieerden uitgescholden als Peggy, is één van de mooi gestroomlijnde bommenwerpers van het Japanse leger, waarom zeg ik leger en niet zozeer luchtmacht of marine, omdat het toestel bij beide onderdelen ingezet is en dus niet naar één van de beide delen van het Japanse leger is toe te schrijven. Nou moet ik zeggen dat het merendeel van deze toestellen ingezet is door de luchtmacht en zal ik er ook één van de luchtmacht bouwen, maar het gaat om het idee.
Nou weet ik dat de Duitsers het vliegende potlood hebben, maar zou ik deze dan toch minimaal als de vliegende sigaar kunnen omschrijven?
Dit is een vliegtuig ontwikkeld als opvolger van de Nakajima Ki-49 en is pas vrij laat in de oorlog voor het eerst ingezet, de vraag om een nieuwe zware, tweemotorige bommenwerper was er echter al in 1941, toen er behoefte was aan een grote, zware bommenwerper die de Russische grens kon bestoken en zo zwaar gepantserd en bewapend was dat het, in tegenstelling tot de meeste Japanse toestellen uit die tijd, tegen zware gevechten kon en dit ook nog moest overleven. Daarnaast moest het toestel ook nog zo wendbaar zijn dat het duikvluchten op lage hoogtes kon uitvoeren en daarna hier ook nog mee weg kon komen.
Met andere woorden, ze waren op zoek naar een soort schaap met vijf poten en daarom heeft de ontwikkeltijd ook bijna de gehele oorlog geduurd, het eerste ontwerp vloog in de laatste week van 1942 en het toestel werd pas officieel ingezet vanaf oktober 1944, uiteindelijk heeft het toestel dus nog geen jaar dienst gedaan, aangezien uiteraard in augustus 1945 de stekker uit het complete Japanse leger ging.
Vergeleken met zijn Amerikaanse concurrentie ging het ding trouwens als de bliksem:
Ki-67 max snelheid 537 km/h
B-25 max snelheid 443 km/h
B-26 max snelheid 462 km/h
A-20 max snelheid 538 km/h
Daarnaast was het toestel eigenlijk alles wat ze hadden uitgevraagd, snel, hele goede duiksnelheid (644 km/h), heel wendbaar, goede klimsnelheid en waarschijnlijk het meest degelijke, sterke en veilige toestel wat de Japanners tijdens de tweede wereldoorlog ontwikkeld hebben, alleen wat aan de late kant.
Het toestel was uitgerust met twee enorme 18 cilinder watergekoelde motoren met het machtige vermogen van 1900 pk per stuk.
Nog even wat wikipedia weetjes:
Personeel: 6–8
Lengte: 18.7 m
Vleugelwijdte: 22.5 m
Hoogte: 7.7 m
Vleugeloppervlak: 65.85 m2
Leeg gewicht: 8,649 kg
Motoren: 2 × Mitsubishi Ha104 (Army Type 4 1,900hp Air Cooled Radial) 18-cylinder air-cooled radial piston engines, 1,400 kW (1,900 hp) each for take-off
1,350 kW (1,810 hp) at 2,200 m (7,200 ft)
1,201 kW (1,610 hp) at 8,300 m (27,200 ft)
Propellers: 4-bladen constante snelheid metalen propellers
Maximum snelheid: 537 km/h op 6,090 m
Kruissnelheid: 400 km/h op 8,000 m
Range: 2,800 km
Maximum range: 3,800 km
Maximum hoogte: 9,470 m
Tijd om op 6 km te komen 14 minuten 30 seconden
Bewapening
Guns:
1 × 20 mm (.79in) Ho-5 cannon in dorsal turret
5 × 12.7 mm (.50in) Ho-103 (Type 1) machine guns, one in nose, 1 in the tail, and 1 in each beam position (late models); Early models carried magazine-fed 7.7mm (.303in) Type 89 machine guns in the beam positions.
Bombs: 800 kg (1764 lb) of bombs in internal bay or one torpedo, Kamikaze versions carried 2,900 kg (6,400 lb) of bombs
Met andere woorden, een behoorlijk indrukwekkend apparaat.
De kitWe gaan de Hasegawa kit bouwen met een belachelijke hoeveelheid onderdeeltjes, om me extra te martelen hebben we dan ook nog een pe set opgesnord, maar voor de luie donders onder ons heb ik er wel een masking setje bij.
Hadden jullie me trouwens niet kunnen waarschuwen wat een rampenplan dat pe werk is, vreselijk wat klein.
Want dit zijn mijn eerste stappen bij dit toestel:
Met andere woorden lekker zagen en ja, dat zijn mijn vingertoppen, mooie macro he, je zou haast mijn vingerafdrukken kunnen stelen.
En dan krijg je op een gegeven ogenblik een dergelijke cockpit, waarbij een deel van de pe nog niet is aangebracht omdat dit al in kleur is en ik hier dus een bijpassend kleurtje moet gaan zoeken.
En we hebben nog wat geplakt natuurlijk:
Tot zover ben ik nu, ik moet zeggen dat het knutselen met die pe ook een beetje mijn werksnelheid weg tovert, ik vind het namelijk allemaal maar raar en spannend en ook dat is een van de redenen waarom ik er niet zoveel gang in heb zitten. Gelukkig heb ik ook nog een ander speeltje in mijn bezit nu, dus daar wil ik ook mee gaan starten.