Na lang dubben kies ik er toch maar voor om eerst de Ohka te bouwen in de komkommertijd die nadert. Ik wil toch graag dat dit kamikazevliegtuig een plek krijgt in deze BB en ik sla zo twee vliegen in één klap omdat het een jet betreft. De bijbehorende new tool Betty bewaar ik voor later.
Eerst het geschiedenislesje.
Ontwikkeling van de OhkaDe Yokosuka MXY-7 Ohka (“Kersenbloesem), was een door een raketmotor aangedreven aanvalsvliegtuig dat ontworpen was in opdracht van de Keizerlijke Japanse Marine met als doel Geallieerde schepen te vernietigen, die het Japanse moederland bedreigden. Daarbij ging het vooral om carriers en transportschepen. De Ohka was speciaal bedacht om kamikaze-aanvallen uit te voeren, waarbij de vlieger zijn leven opofferde. *) De Ohka maakt haar eerste vlucht in november 1944 en kwam voor het eerst in actie op 21 maart 1945. De Ohka verscheen dus toen Japan op alle fronten in de Pacific en in Oost-Azië steeds meer terrein verloor.
Het toestel was extreem snel met zijn 650 km/u en tot 1000 km in duikvlucht. Daardoor èn door zijn geringe afmetingen kon hij nauwelijks onderschept worden door afweergeschut. Omdat de Ohka maar een beperkte actieradius had moest hij maar het gevechtsgebied door de lucht vervoerd worden. Daarvoor werd een speciale versie van de Betty bommenwerper bedacht, de Mitsubishi G4M2E Model 24 Tei. En daar zat nu precies het zwakke punt. De bommenwerpers waren door hun zware vracht langzaam en vlogen bij het geringste vuurcontact al in brand, zoals op dit filmpje te zien is:
https://www.youtube.com/watch?reload=9&v=-5_61SetiD8. Bovendien zagen de Amerikanen met hun moderne radar de formaties al van verre aankomen.
Als alles goed ging kwam de Betty met z’n Ohka ongeschonden aan in het doelgebied. Ruim 30 km voor de impact werd de Ohka losgelaten en vervolgde zijn reis in zweefvlucht. Een minuut voordat het doel geraakt kon worden werd de raketmotor ontstoken en was de Ohka niet meer te stoppen.
Bij contact met het doel ontplofte de lading van 1200 kg die zich in de neus bevond. Het lukte de Ohka zelfs om door gepantserde platen heen te breken (“armour piercing”) en daarbij te ontploffen, wat Amerikanen ertoe bracht te spreken over “the flying torpedo”. De codenaam voor de Ohka was “Baka”, het Japanse woord voor dwaas.
Nadat de Ohka model 11 in de windtunnel was getest werd de proef op de som genomen door dit prototype te lanceren m.b.v. een G4M2E versie van de Betty (1944).Operationele geschiedenisDe combinatie Ohka/Betty werd voor het eerst ingezet tijdens de Slag om Okinawa in 1945. Er werden diverse transportschepen, lichte oorlogsschepen en enkele carriers tot zinken gebracht of beschadigd, waarbij veel Amerikaanse marinemensen het keven lieten. Grote oorlogsschepen zijn nooit door de Ohka tot zinken gebracht, maar men ded alles om de landingen te laten mislukken. Om de tekortkomingen te overwinnen werden andere versies ontwikkeld, maar die laat ik hier verder buiten beschouwing, omdat die het niet verder brachten dan de tekentafel of prototypen. (Het betreft hetzelfde type wanhoopsprojecten waar de nazi’s hun krachten en schaarse grondstoffen aan verspilden). Model 11 van de Ohka was de enige versie die echt werd ingezet.
De kamikaze-aanvallen namen in april 1945 toe. Op 1 april 1945 vielen zes Betty's de Amerikaanse vloot bij Okinawa aan. Tenminste één daarvan richte matige schade aan op het slagschip West virginia. De transportschepen Alpine, Achernar, en Tyrrell werden ook getroffen door kamikazevliegtuigen, maar het is onduidelijk of dat door Ohka's van de andere "Bettys" gebeurde. Geen van de "Bettys" keerde terug.
Het Amerikaanse leger besefte het gevaar en concentreerde zich op de uitbreiding van hun "defensieve ringen" van radar en luchtafweergeschut. Marinejagers patrouilleerden preventief om de Betty/Ohka-combinaties bijtijds te onderscheppen voor de kamikaze-aanval kon worden uitgevoerd.
In het najaar van 1945 troffen de Amerikanen diverse Ohka's aan in verschillende fasen van de produktie.Op 12 april 1945 vielen negen Betty’s" wederom de Amerikaanse vloot aan bij Okinawa. De torpedojager Mannert L. Abele werd geraakt, brak in tweeën, en zonk. James M. Stewart was er als bemanningslid getuige van. De Jeffers vernietigde een Ohka met AA geschut van het schip, maar de resulterende explosie was nog krachtig genoeg om uitgebreide schade te veroorzaken, waardoor Jeffers besloot zich terug te trekken. De torpedojager Stanly werd aangevallen door twee Ohka's. Eén sloeg in boven de waterlijn net achter de boeg van het schip. De lading ontplofte onder water en onder de romp, waardoor van weinig schade aan het schip sprake was. De andere Ohka miste ternauwernood (zijn piloot waarschijnlijk gedood door luchtafweervuur) en stortte neer in zee. Slechts één Betty keerde terug.
Op 14 april 1945 ondernamen zeven Betty's een nieuwe poging. Niet één Betty kwam terug. Geen van de Ohka's bleek te zijn gelanceerd. Twee dagen later vielen zes Betty's opnieuw aan. Twee keerden terug, maar geen van de Ohka’s had zijn doel geraakt. Later, op 28 april 1945, vielen vier Betty's 's nachts aan. Eén keerde terug. Er werden geen Ohka-hits waargenomen.
Mei 1945 zag een nieuwe reeks aanvallen. Op 4 mei 1945 vielen zeven Betty’s bij Okinawa aan. Een Ohka raakte de brug van een torpedojager, Shea, waardoor uitgebreide schade ontstond en met veel slachtoffers. Gayety werd ook beschadigd door een Ohka, die ternauwernood miste. Eén Betty keerde terug.
Op 11 mei 1945 vielen vier Betty's aan. De torpedojager Hugh W. Hadley werd geraakt en leed veel schade en en liep deels onder water. De schade aan het schip werd als onherstelbaar beoordeeld. Op 25 mei 1945 vielen 11 Betty’s bij Okinawa, maar slecht weer dwong het grootste deel van de vliegtuigen om terug te keren. Er werden geen doelen geraakt. en geen van de anderen raakte doelen.
De Japanners bleven volharden ondanks de enorme verliezen. Op 22 juni 1945 werd een nieuwe poging ondernomen, nu met zes Betty's. Twee keerden terug, maar er werden geen treffers opgenomen.
Naoorlogse analyse concludeerde dat de impact van de Ohka verwaarloosbaar was, omdat er geen Amerikaanse marinehoofdschepen waren geraakt tijdens de aanvallen vanwege de effectieve defensieve tactieken die werden gebruikt. In totaal waren er 298 Ohka’s beschikbaar voor de campagne bij Okinawa. Hiervan werden er daadwerkelijk 74 ingezet, waarvan er 56 òf met hun draagvliegtuigen òf bij de aanvallen werden vernietigd. In totaal werden er 755 Ohka’s model 11 gebouwd. Er zijn tal van Ohka’s, die de oorlog overleefden en in diverse musea te bezichtigen zijn.
Specificaties van type 11• Motor: Type 4 Model 20 raketmotor .
• Lengte: 6,10 m
• Hoogte: 1,20 m
• Spanwijdte: 5,10 m
• Vleugeloppervlak: 6 m²
• Max. snelheid: 960 km/u
• Actieradius: 100 km
• Explosieve lading: 1200 kg trinitroaminol
• Totaal gewicht: 2140 kg
Minidocu:https://www.youtube.com/watch?v=dxqsA3Ui-FY*) Voor nadere informatie over de bushido en de daaruit voortvloeiende idee van Kamikaze verwijs ik naar het uitstekende boek “Kamikaze – Japanse zelfmoordcommando’s” van A.J. Barker, Antwerpen, 1995 uit de reeks Bibliotheek van de Tweede Wereldoorlog.
Bron:
https://en.wikipedia.org/wiki/Yokosuka_MXY-7_Ohka