Mooi freeswerk, Roy. Ik vind de luiken zowiezo al niet zo dik bij deze kit (in vergelijking met ouwe Frog kits, die ik nogal eens bouw), maar zo dun gefreesd wordt het nog mooier.

Dank je wel Huib. De kleppen waren niet zo dik als in bepaalde andere kits, maar dik genoeg om je zorgen te maken over hoe het zich verhoudt tot de rest van de kit. Die is namelijk behoorlijk realistisch; en dan zijn deze klepjes uit de pas. Een ketting is zo zwak als haar zwakste schakel.

Naar aanleiding van vragen elders over mogelijk smeltgedrag van plastic bij gebruik van zo'n freesje; en vrees om deze methode te gebruiken omdat je te ver kunt gaan, heb ik een filmpje gemaakt van hoe ik het tweede klepje aanpakte. Dit is met meer zorg gedaan dan het eerste, dat toch niet overal even dik is (wordt nog een kleine aanpassing dus).

Mijn methode is, zoals steeds, niet zaligmakend en er zullen andere methoden zijn. 'T is maar een indicatie van hoe iets kan. In elk geval krijg je zo dus geen smeltend plastic en de risico's op 'te ver doorschieten' zijn zeer beperkt.

Nog een opmerking over het dunner maken: het gaat er vooral om dat de drie buitenste randen dun zijn, idealiter overal precies even dun. Hoe dik de binnenste rand is (=degene met de drie scharnieren) maakt minder uit. Hoe dik de rest van het plastic is, maakt ook niet zoveel uit. Het gaat om de illusie van dun plaatwerk en die illusie creëer je voor 95% door de genoemde drie randen gelijkmatig dun te maken.

Ik doe dit soort werk liever met de hand (vijlen, schuren) dan met mijn Proxxon. Ik heb toch het idee dat ik met de hand meer controle heb. Of het grove werk met de frees en de afwerking met de hand.
De Proxxon is daarentegen weer onmisbaar bij het uitfrezen of schuren van ondiepe holle ruimtes, waar je met je vijl, schuurstick of schuurpapier niet goed bij kunt komen.

En zo te zien doe jij dit met een vrij laag toerental. Mijn dilemma is: bij laag toerental minder smelten van het plastic, bij hoog toerental veel betere controle over het apparaat.

Dag Huib,

Elders op dit wereldwijde web is een hele discussie aangezwengeld over het gebruik van multitools als deze voor doeleinden zoals de getoonde. Die discussie wil ik hier niet (ook niet dunnetjes) overdoen, wil het wat mijzelf betreft beperken tot het volgende. Ik denk dat ik werk op ongeveer 2.000 toeren werk (gebruik een vertrager). Die vertrager wordt door Proxxon wel en volgens mij door Dremel niet geleverd, dus wie een Dremel heeft zal een 'aftermarket' variabele voeding o.i.d. moeten aanschaffen of zelf iets moeten maken.

Mijn ervaring is, dat ik geen moment het idee heb dat ik riskeer door het plastic heen te gaan of te snel te gaan of overgeleverd te zijn aan de multitool. Het is, op het genoemde toerental, een perfect controleerbaar apparaat en zelfs als het plastic minder dan een millimeter dun is geworden kan ik er nog secondenlang probleemloos mee lopen pielen. Je kunt er met controle 0,1 millimeter hier, 0,2 millimeter daar afhalen. Het is vooral een kwestie van licht aandrukken, kijken, controleren, licht aandrukken, kijken etc. etc. Kost in totaal dan wel 12 minuten (zie het filmpje) maar om ditzelfde resultaat te bereiken met de hand, als ik dat al zou kunnen en waarschijnlijk is het antwoord daarop nee, zou ik zeker een tot anderhalf uur nodig hebben. Probeer het nog 's een keer zou ik willen aanraden, meer dan dat kan ik niet doen


36. Ik heb beide klepjes aan één kant uitgehold. Het referentiemateriaal, om een idee te krijgen hoe het eruit zou moeten zien:



37. En hier foto's ter vergelijking van de situatie vóór- en na het uithollen.





Uitvergroting (let niet op de banden of het landingsgestel, die worden nog strak gemaakt resp. deels vervangen door photo etch):



Bestede tijd: 21 uur.

Ja, ik ben begonnen met werken op lage toerentallen (5.000 rpm). Maar ik ervaar dat ik meer controle en precisie heb bij het hoogste toerental (20.000 rpm). Alleen wil er dan wel eens een stukje plastic om mijn freesje smelten zodat ik even moet stoppen om dat te verwijderen.
Daarnaast heb ik het in het algemeen minder op apparaten met een stekker eraan, al is het maar vanwege het snerpende geluid. Ik geef de voorkeur aan handwerk en gebruik de frees alleen als het met andere gereedschappen niet goed lukt of als het met de frees vele malen sneller gaat.

Ook bij lage toerentallen krijg je zoiets, maar dan anders en in lichtere mate. Er komen rafeltjes op het plastic zelf; even met de nagel weghalen en je kunt weer door. Op het allerlaatst, wanneer je het flinterdun gaat maken en het freesje lichtjes tegen het plastic aan houdt, werkt het als schuurpapier en krijg je dus geen 'vervuild plastic' om het zo maar te noemen.


38. Hoewel ik haast zou zweren dat ik goed heb gekeken en heb gedubbelcheckt, blijkt het binnenste vleugeldeel (elke vleugel bestaat uit 3 hoofddelen) van de linkervleugel in de rechtervleugel te zitten en vice versa. Om te voorkomen dat de vleugeldelen los zouden geraken bij het schuurwerk, had ik ze een overdosis liquid poly gegeven. Ik krijg ze dus niet meer van elkaar af en zal een nieuwe kit kopen om daar de twee sprues uit te 'lenen'.

Ik kwam erachter toen ik het landingsgestel opnieuw dryfitte en het me ditmaal opviel dat het wel heel erg ver uit elkaar stond. Referentiefoto's toonden een verticaal landingsgestel. Van alles en nog wat checken.. het euvel bleek dus de verwisselde binnendelen. Je kunt de fout op de vorige foto goed zien.

In plaats van de tweede vleugel spuitklaar maken, ging ik dus maar beginnen aan iets anders, te weten het landingsgestel (waar ik toch mee aan het dryfitten was).

Ik vertrouw nooit 100% op de theorieën van Eduard. Regelmatig hebben deze goede mensen studeerkamer-ideeën die rechtstreeks in de photo etch set terecht komen. Dat gebeurde in deze set al eerder, met de zijpanelen voor de cockpit.

Ditmaal willen ze, dat ik het landingsgestel-onderdeel ontdoe van de twee steunen en die vervang door photo etch-subassemblies. Probleem is enkel, dat die photo etch onderdeeltjes dan moeten worden gelijmd tegen de kopse kant van een cilinder met diameter van 3 millimeter. Daar moet dan het volle gewicht van het vliegtuig op rusten.

Ik snap de theorie wel... net als bij een schilderij of flatscreen-TV die aan de muur hangt, is er relatief weinig grip nodig. Al is het maar een dikke spijker, zolang je een stevige muur hebt is die ene spijker voldoende. Het is slechts de zwaartekracht die hier speelt.

Toch vind ik dat een te verregaand risico. Ik heb besloten de PE-plasticverbinding te verstevigen door een 0,55mm. gat te boren aan beide delen van de cilinder en daar stukjes 0,6mm. messingstaf in te stoppen, circa 4mm. lang. De PE steunen heb ik geponst met een punch & die. Op die manier ontstaat er alsnog een sterke verbinding; toch zal ik er zeer voorzichtig mee moeten zijn.

Op de volgende foto zie je één PE steun in positie, één pin gereed waar de tweede steun aan moet komen (aangeduid met de pijl); en aan de andere knijper het originele Hasegawa-onderdeel voor de andere zijde.



39. De steunen worden 'verstevigd' met U-profielen die aan de buitenkanten worden bevestigd. Het lange U-profiel is bijzonder lastig te vouwen, omdat de rug zo dun is dat zelfs mijn kleine photo etch bender de U-vorm niet gevouwen krijgt. Ik heb een stuk messing plaat gepakt en dat als mal gebruikt om, met behulp van een mini-bankschroefje, de 80% gevouwen U-vorm 100% te krijgen.







Bestede tijd: 25 uur.

Pfff....hiervoor moet je zoveel geduld aan de dag leggen dat ik er moedeloos van word.
Knap werk met dat PE.

Gr
Thiery

Da's wel balen in verband met die vleugels... hopelijk kan je nog wat van je werk redden.

Mooi werk aan het landingsgestel niettegenstaande

Wat een werk, knap gedaan. Dat landingsgestel is zeker een verbetering op wat Hasagawa je wilt doen geloven.

Ik gebruik ook regelmatig een dremelachtig geval......en eerlijk gezegd, heb ik er nooit bij stil gestaan dat het plastic door de wrijving zou kunnen smelten (natuurkunde heb ik nooit begrepen ). Nu is het laagste toerental hier 5000rpm. Gelukkig heeft dit tot op heden niet geleid tot smeltend plastic.

Oh man wat balen zeg die vleugels. Ik hoop dat dat uiteindelijk goed gaat komen. Kun je het niet proberen via de importeur van Hasegawa in Nederland. Zullen wel kosten aan zitten waarvoor je een nwe kit kunt kopen, maar dan heb de onderdelen die je echt nodig hebt en niet nog een voor 3kwart gevulde doos met plastic waarmee je waarschijnlijk niets mee zult doen.

Cheerz
Barry

Roy, kun je die vleugeldelen niet gewoon van plasticcard maken. Om nu een nieuwe kit te kopen voor 2 onderdelen.....

Laat je niet ontmoedigen!

Jan