Dank je Evert, voor je bemoedigende woorden.
Maar jij hebt het zeker niet makkelijk zo zeg.... Eén uurtje per week...wat loop ik dan te z**ken...
Vandaag heb ik op mijn werk wel meteen spijkers met koppen geslagen!
Het werd me zeker niet door iedereen in dank afgenomen, maar samen met twee collega's, die met hetzelfde dilemma zitten, stonden we onverwacht plotseling vrij sterk.
We hebben heel duidelijk onze mening op een presenteerblaadje gelegd. Deze keurig beargumenteerd en aangegeven tot hoever ze bij ons in het vervolg kunnen gaan. (Een stuk minder ver dan tot nu toe het geval was...
).
Man, wat lucht dat op zeg!
En als ze dan met een mond vol tanden voor je staan, geeft je dat een verdomd goed gevoel!
Vandaag ben ik een stuk relaxter thuis gekomen en er gaat straks ook nog wat gebrouwen worden!
Men zegt wel eens, dat alles met een bedoeling gebeurt....
En ik heb toch heel sterk de indruk, dat dat in dit geval ook nog zo is.
Het heeft me een F-14 gekost en een ellendig weekend, maar ik hoop er iets heel goeds voor terug te krijgen!
Wilko
(die ook veel aan zijn modelbrouw maatjes te danken heeft!
)