Ondertussen wat aan het huis gewerkt.
Die 'naad' is enkel door de glans dat je die ziet, maar je hebt gelijk, ik heb nog wat touch up werk.
Toch kon ik het niet laten, nog eentje te beginnen, want ein-de-lijk is de 4e Phantom geland!
Voor wie het nog niet weet, korte geschiedenis:
De Fleet Air Arm zocht een opvolger voor hun DH Sea Vixen en liefst een supersonisch toestel. Aanvankelijk was dit geprojecteerd als de P1145 maar de kosten swingden al gauw zo de pan uit dat men keek voor een bewezen toestel; in dit geval, de McDonnel-Douglas F-4 Phantom II. Op dat moment vloog de F-4J bij de US Navy en men ervoer dit als het meest geschikte toestel.
Er werd wel een hoop aanpassingen voorzien om het toestel Brits te maken en de lokale industrie een broodnodige injectie te geven: zo werd de Phantom aangedreven met Rolls-Royce Spey motoren, de radar werd door Ferranti in licentie gebouwd en er werden nog diverse onderdelen Brits geproduceerd. Het zodanig ontstane toestel veranderde ook uiterlijk veel, want de Spey motoren waren een tikkeltje meer omvangrijk, waardoor de romp iets breder kwam, maar de basis was nagenoeg hetzelfde. Daarom sprak men van de variant F-4K.
De RAF aan haar kant verloor ook haar interesse in de P1145 omwille van de kostprijs, niet weinig gemotiveerd door de Defense White Paper van 1962 die hier de geldkraan spreekwoordelijk dicht voor draaide, net als voor het andere project, de TSR.2.
Uiteindelijk draaide ook de F-111 op een flop uit dat de RAF eveneens op de Phantom-kar zou springen, en van dezelfde versie een gecombineerde bommenwerper-onderschepper zocht te bekomen, die uiteindelijk de F-4M zou worden.
De F-4K was nagenoeg identiek, op enkele specifiekere distincties na, aan de F-4M, en hoewel de rol van de F-4K (die ondertussen te boek stond als de FG.1) veeleer op de rol van onderscheppingsjager lag, nam men toch elementen mee om te kunnen bombarderen en de Phantom als jachtbommenwerper eveneens van de Britse carriers in te kunnen zetten.
Toch was er één kenmerk dat de marine-versie van de Britse Phantoms onmiddellijk onderscheidde: de dubbel uittrekbare neuslandingspoot.
De reden hier achter was een grotere lanceerhoek te bekomen om meer lift te bekomen op een korte afstand, wat met de beperkte lengte van de Britse carriers, zoals de HMS Eagle, HMS Ark Royal of de HMS Hermes, absoluut nodig was.
En deze versie gaan we dus brouwen.
Airfix brengt de laatste tijd veel nieuwe toolings uit voor hun kits en deze FG.1 is geen uitzondering. Voor haar schaal is dit echt wel een zeer uitgebreide kit: zowat alle opties die de kit biedt voorziet in de daartoe aangepaste onderdeeltjes voor deze opties: de radar uitgeschoven en de neuskegel omgeklapt, wheelbays gesloten of open (zonder dat je dus de kappen uit elkaar hoeft te halen) flaps open of gesloten, ditto voor de slats, de buitenste vleugelpanelen opgeklapt of neergelaten, onderdelen voor de cockpitkappen open of een enkel stuk voor een volledig gesloten canopy, en zo voorts.
Ook de motoren zijn gedeeltelijk gereproduceerd, dat is te zeggen, de inlaten zijn heel mooi nagebootst en kan je zelfs mooi zien als je in de inlets kijkt.
Je kan zeggen wat je wilt maar ze hebben echt hun huiswerk gedaan bij Hornby. En dat voor een redelijke prijs!
Maar wat ik zelf er aan ervaar is dat ze bij Hornby ook rekening lijken te hebben gehouden met de after marketsetjes die je voor deze kitjes wel kan bedenken, zoals complete motoren, cockpit of enkel al de stoeltjes, al is 1 ding wel opvallend: voor Airfix is het niveau van details ongelooflijk.
De kit bevat verder een zeer erg gedetailleerde bouwhandleiding, met wat je moet bouwen nog eens in het rood aangeduid, en per bouwoptie zowat 2 hele pagina's.
Aansluitend heb je 2 A3 vellen groot voor de decals, 1 zijde voor elk van de 3 mogelijke versies en de vierde zijde met de algemene stencils. En dat brengt ons bij het decalvel dat echt zéér uitgebreid is!
Beginnen is steevast met de cockpit. De stoeltjes zijn eerst aan de beurt, in 3 onderdelen elk met de riempjes voldoende gereproduceerd om ze met wat vaste hand te verven.
De cockpit zelf heeft decals voor de vele panelen, en het geeft een aardig geheel.
En daarmee zijn we weer vertrokken!