Nu de Spinosaurus (https://modelbrouwers.nl/phpBB3/viewtopic.php?f=26&t=54009) aan de laatste loodjes bezig is, wordt het tijd om de volgende dino het strijdperk te laten betreden. Pegasus had hiervoor de rockster der schrikhagedissen uitgekozen, Tyrannosaurus rex.



Qua onderdelen zijn deze vinylkits wat beperkt in vergelijking met mijn gebruikelijke parts count, het zal dus vooral weer om de beschildering gaan in dit verslag.









Dit model is wat kleiner dan de Spinosaurus, maar ook hier is er een sidekick meegeleverd in de vorm van een kleine ceratopide die in het stof bijt onder de charges van de tyrannieke theropode.





Wie goed heeft opgelet, zag al dat je het kleinste stukje van de T-Rex tweemaal krijgt. Ik had even schrik dat er dan wat ontbrak aan de andere dino maar ik vond toch alle ledematen terug.

Als referentie heb ik wat van de boeken samengelegd die ik de afgelopen dertig jaar verzameld heb, waar je telkens dezelfde scène in terugvindt van de chargerende Tyrannosaurus met de verdedigende Triceratops. De stijl veranderde wat door de jaren maar er staat steeds een nieuwe generatie lezertjes klaar dat hierdoor op zoek wil naar dinofossielen. Een van de auteurs, Norman heb ik wel eens ontmoet toen ik in Brussel werkte, dan heb ik het boek maar laten signeren. Hij had er zelfs een vulpen voor bij.











Men dacht een tijd dat het een aaseter was die niet actief op jacht ging.



Het imago van de koning der dino's werd in de jaren negentig serieus opgekrikt toen hij solliciteerde bij een bekende regisseur.





Nu maar eerst eens aan het schuren gaan, want gewoonlijk is er bij Pegasus wel een stukje dat niet in een keer dicht wil schuiven.

Na een dry-fit past de dino wel goed, op de gebruikelijke poot na, die net niet ver genoeg in de romp verdwijnt. Dit wordt later weggewerkt met een Dremel. Je ziet ook een vergelijking met de Pegasus Spinosaurus en Triceratops. De Spinosaurus heeft al een extra maskeringsronde doorgemaakt voor de laatste kleurtonen. Het gewicht van deze kit bleek rond 1,25 kilo te zitten.

Dat wordt een leuke serie als ze bij elkaar staan.

In de eerste lentezon kwam de Tyrannosaurus van stal om definitief van oren en poten voorzien te worden.



Voor een goede passing heb ik de binnenkant even bewerkt met een frees.



De 2-componentenlijm werd zo aangebracht dat de naad net opgevuld raakt. Wat er teveel uitkomt, wordt met een mes weggehaald en gebruikt om de kieren op te vullen.



Bij deze staat de kaak wat open, dus wordt er druk uitgeoefend om de kieren dicht te duwen.



Na een uurtje is dit klusje al geklaard, de lijm vindt wel altijd de weg naar je vingertoppen.





Nog wat kieren opvullen, waarbij ook al wat geboetseerd kan worden. De lijm blijft vaak nog uren bewerkbaar. Even wat foto's van het diorama dat nog uit losse componenten bestaat.









Het jammere aan deze kit is dat de Tyrannosaurus zelfs na het lijmen onstabiel blijft. Ik zal dus ook weer schroeven door de bodem moeten draaien. Eentje zal zelfs dwars door de liggende dino moeten gaan. Waarom zijn hier geen paspinnen aan de vleeseter gegoten, zoals bij de Spinosaurus die heel stevig op zijn dio staat?



Als de lijm hard is, wordt hij opgeruwd met de frees, waarbij ook een paar gietnaden en randen weggehaald worden.



Met een puntige frees worden de schubben in de lijm uitgesneden.



De flarden vinyl en scheurtjes die daarbij ontstonden, worden met secondelijm bedekt en dan licht bijgeschuurd, zodat de dino's spoedig in de verf zullen kunnen.

De dino's staan al in de primer.