De Cant Z.501 Gabbiano (meeuw) lichte verkenningsvliegboot deed in relatief grote aantallen dienst bij de Regia Aeronautica toen Italië in juni 1940 ging deelnemen aan de Tweede Wereldoorlog. De begin jaren dertig door Filippo Zappata ontwikkelde vliegboot vloog in 1934 voor het eerst te Monfalcone, Triëst, en vestigde later dat jaar een nieuw wereldafstandsrecord voor vliegboten van 4120 km met een nonstopvlucht van Monfalcone naar Massawa in Eritrea. In juli van het volgende jaar verbeterde de Gabbiano dat record tot 4957 km door van Monfalcone naar Berbera in Somaliland te vliegen. De Z.501 werd in 1935 in productie genomen en de eerste exemplaren gingen het jaar erop naar de maritieme verkenningssquadrons (squadriglie da ricognizione marittima) van de Regia Aeronautica. De Z.501 was geheel van hout en had met linnen beklede stuurvlakken. Het was een parasoldekker met een enkele Isotta Fraschini twaalfcilinder vloeistofgekoelde lijnmotor voorin een lange gondel op de vleugel boven de romp. Opmerkelijk was de rugkoepel met een enkel 7,7-mm Breda-SAFAT machinegeweer op de gondel. Vroege productietoestellen waren eveneens bewapend met enkele machinegeweren in gedeeltelijk gesloten boeg- en rugposities. Bij latere varianten werd het boeggeschut weggelaten en werd de rugpositie in een lichte koepel veranderd. Aan ophangpunten aan de stijlen tussen vleugel en drijvers konden tot 250-kg bommen worden meegevoerd. Ook de bodem van het toestel had een eigenaardige holle sectie. In juni 1940 had de Regia Aeronautica 202 CANT Z.501's voor patrouilles langs de Adriatische kust en het midden van de Middellandse Zee, waar ze reddingswerk en andere korte-afstandstaken uitvoeren. Er zijn meer dan veertig confrontaties met geallieerde toestellen bekend en er werden heel wat Z.501's neergehaald, al pikten ze ook regelmatig neergeschoten RAF-bemanningen op.Na de wapenstilstand met Italië in september 1943 bleven negentien CANT Z.501's in dienst bij de Italiaanse Co-Belligerente Luchtmacht. Anderen bleven vliegen bij de Aviazione della RSI.
Tot zover het stukje geschiedenis dan nu het begin van de bouw ervan .
De sprue,s , 2 stuks lichtbruin plastic wat redelijk hard is , vergelijkbaar met revell plastic
De clearparts zijn mooi helder wat me niet tegenvalt voor een kit uit 1974 , en zoals we vroeger gewent waren ook een standaard erbij .
De decals zien er nog goed uit en zijn zeker nog goed bruikbaar .
De beschrijving is dan wel onduidelijk op somige punten .
De 3 mogelijke versies die te maken zijn , ik heb gekozen voor de middelste met de rode strepen op
de vleugel .
Een eerste begin is het aanpassen van de cockpit vloer zodat de boordschutters iets hebben om op
te staan .
Henny
|
