Tuus
Modelbouwmagazine / Modelbrouwers Actie   allekabels.nl  
 
 
  Modelbouw woordenboek A tot Z   Modelbrouwers.nl winkel Winkel   Tips en trucs Tips en trucs   Facebook Organisatie   Facebook Club   Volg ons Twitter   Modelbrouwers YouTube-kanaal YouTube
Het is nu do 28 maart, 2024 13:06 pm

Alle tijden zijn GMT + 1 uur [ Zomertijd ]




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 6 berichten ] 
Auteur Bericht
 Berichttitel: Column juli 2009
BerichtGeplaatst: wo 01 jul, 2009 12:13 pm 
Offline
Moderator met vakantie
Avatar gebruiker

Geregistreerd: zo 07 aug, 2005 23:22 pm
Berichten: 4977
Woonplaats: Brunssum
Machteloos




De atmosfeer is behoorlijk warm en benauwd, iets waar ik niet van houd. Zonder inspanning te leveren stroomt het zweet uit alle mogelijke openstaande poriën van mijn lichaam. Het is zondagmorgen ergens in juni en nog behoorlijk vroeg.

Nog geen tien minuten geleden was ik het beu. De lakens plakten compleet aan mijn lichaam en de broeierige sfeer in de slaapkamer deed mij besluiten om ondanks de vermoeidheid op te staan. De kinderen was ik voor. Dit keer kregen ze niet de kans om mij uit mijn slaap te krijgen met gespeel of geschreeuw of wat kinderen ook allemaal willen doen op zondagmorgen….altijd veel te vroeg en te lawaaierig naar de goesting van hun ouders.

Mijn armen plakken van het zweet aan de tafel en mijn hoofd rust op mijn handen, terwijl de koffiezetapparaat op de achtergrond zachtjes pruttelt, staar ik naar de doos die tegenover mij staat op de eettafel.
Ik kijk en kijk naar die rood-zwarte doos. En ondanks dat deze gisteren pas op de tafel terecht is gekomen, heeft de oorzaak van die doos zich al maanden tevoren aangekondigd. Ja, hoe gek en plotseling snel kan zo’n bal eigenlijk rollen.

Dit hele jaar heb ik nog geen problemen gehad met het koopspook of andere modelbouw gerichte zaken. En ineens, zaterdag middag ontplofte er een bom. En nu kijk ik naar de schade die deze bom heeft aangericht.

Mijn gedachten glijden terug in de tijd. Het zal rond maart geweest zijn. Kijkende naar het schermpje van de weegschaal. Nog steeds die blijkbaar nimmer meer afnemende honderd drieëntwintig kilo schoon aan de haak. Gemeten, terwijl ik in mijn onderbroekie stond te bibberen van de kou. Er viel dus geen kilo meer vanaf te smokkelen op dat moment.
Al dat vet op mijn lichaam was zelf bij elkaar gespaard, euro’s aan eten zaten er opgeslagen aan mijn buik. Euro’s die ik veel beter kan gebruiken en besteden.
Iets knakte er binnen in mij.

Vanaf dat moment waren de versnaperingen in het weekeinde afgelopen. Was water mijn hoofddrankje, en liep ik twee keer in de week met mijn vrouw mee samen folders rondbrengen. Dat laatste bracht naast wat beweging ook nog een klein bedrag extra in het laatje. Langzaam nam mijn gewicht wat af en met al dat bewegen ook mijn tijd om te modelbouwen.

De volgende stap was de aanschaf van deugdelijke fiets daar mijn oude biciclette met te dikke banden niet echt veilig was na vele jaren (niet al te trouwe) dienst.
Op de fiets naar het werk dus. En daar begon het gezever langzaam. Voor ongeveer elke twaalf kilometer die ik de fiets had afgelegd in plaats van met de auto rekende ik mijzelf telkens een euro vijftig rijker. Benzine die ik niet had hoeven te kopen. Het rad was gaan draaien, er was geen weg meer terug naar die rood-zwarte doos die op zondagmorgen, the day after, mijn ogen uitprikte.

Zaterdagmorgen in juni. Onaangenaam hoge en vochtige temperaturen. Ik besef me, en de weegschaal bevestigd dat, dat ik, inmiddels een kilo of dertien lichter ben. Dertien kilo aan eten dat ik niet heb gegeten. Dertien kilo aan stukjes fietsen die ik niet met de auto heb afgelegd. Bert heeft geld gespaard. En nog belangrijker, de zwarte verf is weer eens op, dus ik kan niet verder met modelbouwen.

Overmoedig besluit ik om op de fiets naar de modelbouwwinkel een dorpje verderop te gaan. Nog meer benzine uitsparen, nog meer bewegen tegen de overtollige kilo;s. Een handdoekje op de bagagedrager om het zweet van de inspanning weg te vegen, en een met water gevulde bidon om het vocht weer aan te vullen. Gelukkig woon ik in het Zuid Limburgse heuvelland, dus nergens is de weg vlak. Toch kom ik ruim voor het peloton aan bij de modelbouwwinkel.

De verkoopster schiet in de lach wanneer ze door de etalageruit ziet hoe ik buiten met de handdoek mijzelf nutteloos zweetloos probeer te maken. Ik stap vol zelfvertrouwen de winkel binnen en snuif eens diep de lucht in die ik al zeker een half jaar lang niet geroken heb. Heerlijk, modelbouwlucht. Zo moet een foetus zich voelen in de baarmoeder. Veilig, geborgen, met alles wat wenselijk is om zich heen in een vertrouwelijke omgeving.

Zwarte verf moest ik hebben, en aangezien ik op de fiets ben past er ook niet meer op de bagagedrager (denk ik mijzelf moed in). Zes potjes waterverf plaats ik alvast bij de kassa, zodat ik met lege handen nog even bouwdozen kan gaan snuffelen. Vooruit, een klein doosje van een legertruck in de schaal 1/72 kan wel van mijn budget af.

Na ongeveer een uurtje snuffelen, komt de vriendelijke winkeleigenaar (nog steeds met dat heerlijke licht Duitse accent) even achter in de winkel kijken of ik nog leef. Hij ziet me staan en vermeld terloops dat er van de bouwdozen nog twintig procent opruimingskorting vanaf gaat. Aaaaaaaaaj een trigger. Vijf dozen verder in mijn handen doe ik een poging om de stapel die nog net op mijn bagagedrager zal passen af te rekenen.

Het gesprek aan de kassa krijgt ineenkeer een wending. Terwijl ik een vraag stel over airbrushes denk ik nog een stem te horen vanaf mijn rechter schouder. Ik zie de mond van de winkeleigenaar bewegen, ik hoor echter alleen dat stemmetje dat van schouderhoogte komt en word daar ook teveel door afgeleid. Ohhhh Bertje, een airbrush, die wil je toch al zo lang en de resultaten zijn zoveel beter als ze met lucht op je model geblazen zijn. Ohhhh Bertje, doe je zelf nu dat plezier als beloning voor al dat afvallen en bewegen. Ohhhh Bertje, word nu eens een vent en beloon jezelf met een mooie airbrush.

Dan word ik weer afgeleid door de winkeleigenaar die net het woord korting uitspreekt. Oh ja wacht even. Die gast op mijn schouder en de detaillist kennen elkaar blijkbaar. Op je hoede blijven Bert. Ik laat de hele stapel afrekenen en zeg dat ik even met mijn vrouw thuis moet overleggen (of was dat nou dat stemmetje op mijn andere schouder die alleen maar quasi verantwoorde mededelingen doet, altijd de braverik uithangt, en ik derhalve negen van de tien keer van mijn schouder afmep?).

Nooit geweten dat ik op de fiets heuvel op heuvel af snelheden kon bereiken van rond de vijftig per uur terwijl de stapel bouwdozen die ver boven mij uitsteekt op de bagagedrager gevaarlijk van links naar rechts zwiept.

In no time was ik dus thuis, en met een verhaal waar de gemiddelde vertegenwoordiger van zijn brakke producten in deze recessie tijd jaloers op zou zijn overtuig ik mijn vrouw van het feit dat we samen even terug moeten fietsen naar de modelbouwwinkel terwijl de kinderen in de tussentijd wel even bij haar vader gedumpt kunnen worden. Die stem op de rechterschouder mag mij wel vaker bijstaan in moeilijke tijden.

We zijn nog niet in de winkel aangekomen of mijn vrouw pakt tot mijn schrik ook nog een bouwmodel voor haar zelf uit de schappen. Wat een vreemde plaats voor een coming out zo hier in een op de hobby gespecialiseerde winkel. Jullie begrijpen dus, dat ik er even geen touw meer aan vast kon knopen.

Terwijl dat engeltje dat altijd op de linkerschouder met goede raad kwam nog ergens in een hoekje van de winkel lag bij te komen van de hem eerder op de dag verkochte rechtse direct was het die duivel op de andere schouder die juist die dag blijkbaar met de winkelier een pact had gesloten die zich het apezuur lachte.

Thuis gekomen was de schade vrijwel niet meer te overzien. De zes potjes met waterverf staken maar mager af tegen die berg van zes bouwdozen. Daarnaast nog een roodzwarte doos met compressor en dan nog een starterspistooltje. Je kunt de zaterdagen op betere wijze eindigen.
Maar nu is het zondag morgen. Ik heb het gevoel een flinke kater te hebben. Plakkend van het zweet, gonzend hoofd, veertien kilo lichter en geen plaats op de eettafel om de koffiemok neer te zetten.


Bert.


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
 Berichttitel:
BerichtGeplaatst: wo 01 jul, 2009 14:18 pm 
Offline
Brouwer
Avatar gebruiker

Geregistreerd: ma 30 jun, 2008 13:06 pm
Berichten: 622
:D

leuk stukje

En strak werk al die kilo's kwijt! Goed gedaan.


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
 Berichttitel:
BerichtGeplaatst: vr 03 jul, 2009 5:50 am 
Offline
Moderator met vakantie
Avatar gebruiker

Geregistreerd: zo 07 aug, 2005 23:22 pm
Berichten: 4977
Woonplaats: Brunssum
Dank je Snautzer, nu maar hopen dat die kilo's ook wegblijven en in het gunstigste geval dat het er nog een paar meer minder (jaja) worden :P .


Groetjes Robert


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
 Berichttitel:
BerichtGeplaatst: vr 03 jul, 2009 8:56 am 
Offline
Brouwer

Geregistreerd: do 26 jul, 2007 14:02 pm
Berichten: 587
Woonplaats: Maarssen
Zat net even in een forse dip, maar jouw stukje haalt me er aardig uit. Dat rare mannetje op je schouder ken ik wel, zijn broertje zit op de mijne :lol:


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
 Berichttitel:
BerichtGeplaatst: vr 03 jul, 2009 12:26 pm 
Offline
Moderator
Moderator
Avatar gebruiker

Geregistreerd: di 19 apr, 2005 20:39 pm
Berichten: 21302
Woonplaats: Bodegraven
Tjonge wat een verhaal, ik heb alleen een probleem, ik ben 20 kg te licht en voortbordurend op jouw verhaal zie ik een zwarte toekomst en een hele magere chagerijnig koopspook op mijn toch al tengere schouders

_________________
BertUS Klik hier voor mijn site
Zit ik op een Modelbrouwforum om te modelbouwen of te forummen?
photo 416849

Disclaimer: Opmerkingen, kritiek en tips zijn altijd gebaseerd op wat zichtbaar is op mijn scherm


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
 Berichttitel:
BerichtGeplaatst: ma 06 jul, 2009 9:14 am 
Offline
Moderator met vakantie
Avatar gebruiker

Geregistreerd: zo 07 aug, 2005 23:22 pm
Berichten: 4977
Woonplaats: Brunssum
Het zijn de sterkste schouders die de zwaarste lasten kunnen dragen, dus er blijft altijd hoop. Hoe tenger je ook bent :D .

Bedankt voor jullie leuke comments :wink: .


Groetjes Robertbertrobbie


Omhoog
  Profiel  
Antwoord met een citaat  
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 6 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT + 1 uur [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 8 gasten


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Zoek naar:
Ga naar:  
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group
phpBB.nl Vertaling
Privacy statement