Hallo allemaal,
Voor de groepsbouw Vliegende Gedrochten ga ik ook een steentje bijdragen..


Ik ga de DFS 346 bouwen. Een ontwikkeling van de Duitsers aan het einde van WO 2.
Op het moment dat het nog in ontwikkeling was, is het eerste model, wat nog niet helemaal af was in handen van de russen gevallen, die het verder ontwikkeld hebben. Die hebben het laten vliegen, maar dat was geen succes. Dus is het project uiteindelijk gestopt.

Ik heb het doosje van Huma models, wat nou niet echt een merk is om naar huis te schrijven, maar ze maakten wel hele leuke dingetjes...

Nu eerst de doos.. en inhoud











En dan wat foto's van het echte ding....






Dit lijkt me nu niet echt een comfortabel standje om te vliegen...


een motor testje...


En een landing die niet helemaal goed ging..


Ik ga er niet de Russische versie van maken, maar een what iff, Duitse versie, zoals eigenlijk de bedoeling was dat hij zou vliegen...

Greetzzzz,

André

Hoi André,

Hoe gaat het met deze jongen, heb je al wat progress kunnen maken?


Danny

Hey Danny..
Heb wel vooruitgang. Alleen een defecte Pc.
Kan daarom nu niet veel plaatsen. Als je even geduld hebt. Komt er straks nog meer. .

Greetzzzz.

André

Een kapotte pc is inderdaad vervelend. We zien de update dan wel verschijnen!


Danny

Hallo Allemaal,

Eindelijk weer een pc, het werd eens tijd...


Oke Als eerste dit kleine deel van het verhaal.

In Het begin van de oorlog had het duitse luchmacht ministerie aan DFS een ontwerp gevraagd voor een verkenningsvliegtuig met raket aandrijving, met als basis een zweefvliegtuig de DFS 54. Het ontwerp werd de DFS 228, een verkenningsvliegtuig voor grote hoogte. Samen met die onwikkeling van pijlvleugels voor supersonische vluchten. en daaruit ontstond de DFS 346. Het was ook de bedoeling dat dit een verkenningsvliegtuig zou worden maar dan met een enorme snelheid.

Het was een romp met een cilinder als basis met pijlvleugels en raket aandrijving met 2 motoren. Het idee was om het vliegtuig van de rug van een Donier 217. Ze hoopten dat het vliegtuig supersonische snelheden zou gaan halen.

Het was de bedoeling dat de 346 naar grote hoogte zou stijgen door de raket aandrijving, en dan door af en toe de raket te laten branden na een verkenningsvlucht weer langzaam terig te keren naar een veld in Duitsland of Frankrijk.

Later meer..

Oke dan nu de bouw van het tuigje.
Allereerst ben ik begonnen om de romphelften los te halen en even te inspecteren. Het ziet er allemaal wel redelijk uit. Alleen bij de voor en achterkant bij de locatiepinnen zaten er wat sinkholes.
Dus meteen de alabastine erbij en vullen maar.





Even flink wat plamuur erop



Na het drogen meteen geschuurd.



Toen even de romphelften bij elkaar gehouden en de uitlaten gepast.. Eigenijk niets meer dan 2 gaten in het plastic. Ga er even over nadenken of ik daar nog iets mee doe.




Daarna het begin van het gepriegel..
De cockpit. Het bestaat uit een buizensysteem met een bedje erop waar de piloot op moest gaan liggen om het geheel te besturen.
Nu gaat het met mijn grote vingers natuurlijk niet echt makkelijk om al dat kleine spul bij elkaar te krijgen...
Maar met behulp van een pincet kom zelfs ik een heel eind.







En dan gelijk ven proefpassen...





Dat zit in ieder geval in elkaar en staat in de kast om door de luchtspuit bespoten te worden.

Toen werd het tijd voor de voorkant van het tuigje..
Eerst maar eens al het glaswerk een P+ laagje gegeven.



En daarna weer meer van die kleine onderdelen voorgeverfd.





EN JA HET WAS NOGAL KLEIN.....



Dit deel alvast vastgezet op het glas, en daarna moet de grote lange antenne daar nog midden doorheen..

Heb er nu al weer een hekel aan. Het is echt een uitdaging om al die kleine onderdelen aan elkaar te krijgen..

Nadat ik de binnenkant ban de pit in ieder geval al heb gespoten ( Sorry jongens, vergeten foto's te maken) Werd het tijd om de helften aan elkaar te smelten..
Met heel veel beleid heb ik dat gedaan, en dat moet nu eerst even drogen, want het was een klein beetje krom.




Zoals jullie zien zit de landing bay er intussen ook in..

Tot zover..

IK ben niet echt opgeschoten, maar ik heb ook nog 3x per week een cursus op het moment waar ik 13 uur voor van huis weg ben..
Dus het tempo ligt erg laag bij mij op dit moment..


Greetzzzz,

En tot snel


André

Huma, heeft inderdaad leuke kitjes, misschien wat werk aan, maar ze konden toch fijne zaken zoals dat frame redelijk dun gespoten krijgen...

Succes verder

Relatief gezien wel jah.

Maar zoals Silenoz ook al zegt, ze kunnen wel heel mooi de fijne stukjes gieten, dat heb ik bij m'n Ju287 ook gemerkt.
Ik hoop wel dat het dikke glas niet al het zicht op de fijne details ontneemt.

Succes nog!


Danny

Hallo allemaal,

Daar gaan we weer..
Ik ben eindelijk klaar met de cursus, dus kan ik weer een beetje aan het bouwen gaan denken en doen..

@ Silenzos Het klopt, dat konden ze echt bij Huma, en ik vind de kitjes dan niet goed van pasvorm, maar met enige moeite kunnen er leuke dingen uit ontstaan.. Ik ben nog steeds geen held met kleine onderdelen.. Maar ik doe mijn best

@Danny er zal inderdaad wel wat alebastine aan de pas zal komen.. maar dat mag de pret niet drukken, want ik word er steeds beter in.

Nu even de rest van het verhaaltje....

De ontwikkeling van de DFS ging door, en er werd voor een liggende positie gekozen om dat het uit onderzoek was gebleken dat de piloot beter tegen de G krachten kon. Ook werd de cockpit in een deel gemaakt en als een ontsnappings module. Dat wil dus zeggen dat de hele voorkant van het vliegtuig in geval van nood helemaal kon worden afgeworpen om de piloot in veiligheid te krijgen..

Daar de DFS zelf geen voorzieningen had om het gehele metalen vliegtuig te bouwen werd het prototype gebouwd in Halle bij de Siebel Werke. Daar werd het prototype door de Russen gevonden en meegenomen naar moedertje Rusland.

De Russen gingen nog door met de ontwikkelingen, maar liepen tegen veel problemen aan. namelijk dat tijdens zweefvluchten het toestel niet onder controle te houden was. En dat eindigde dan ook regelmatig dat het vliegtuig tijdens de landing te snel vloog en daar was het landingsgestel niet tegen bestand.

Na aanpassingen aan het landingsgestel, en andere modificaties ging het zweefvliegen eindelijk goed, ook al was de controle niet om over naar huis te schrijven. Op 13 augustus 1951 heeft de DFS dan voor het eerst met de raketmotor aan, en alles gong goed.
Er volgden nog 2 vluchten namelijk op 2 en 14 september. Tijdens de laatste vlucht ging het helemaal mis en moest de piloot zich met de ontsnappingscapsule redden. Het vliegtuig ging verloren. Doordat het enige vliegtuig was is het programma opgeheven.


En Nu weer bouwen....

En toen ging het gelijk mis..

Ik stootte tijdens wat schoonmaak werkzaamheden tegen de romp aan.. Die viel een halve meter naar beneden, en ja hoor dacht ik, die kan ik afschrijven.. Maar het viel mee, de romp was maar een klein beetje gespleten..



Dus ik gelijk de lijm erbij en alles weer vastlijmen.. en meteen een klemmetje erop..



Na een dagje drogen zag het allemaal niet eens zo heel slecht uit.




Toen was het tijd voor de vleugels. Daar zaten enorme locatie pinnen op, die als ik de 2 vleugels aan de romp zou doen zouden de vleugels scheef zitten en niet tegen de romp aan komen.. Dus heb ik die er af gehaald en ben gaan boren..



Ik heb in de beide vleugels 2 gaten geboord en ook door de romp heen. Een buisje evergreen erdoorheen.. En kijk eens aan het past nu ineens een stuk beter..





Oke, er zit nog wel wat werk aan, maar dat is te overzien...

Daarna heb ik de uitlaten er op gelijmd en de staart gemonteerd, en ook daar moet ik nog wat alabastine tegen aan gooien..
Maar het schiet in ieder geval een beetje op...






Nu op naar het werk....

Greetzzzzzz,


André

Hallo Allemaal,

We gaan er maar weer eens mee door...
Eerst een flinke laag alebastine gesmeerd op de vleugelranden, om later een goede overgang te krijgen tussen de romp en de vleugels..
Dit was een flinke laag, anders was ik bang dat het niet goed zou komen.






Daarna was het een kwestie van met een wattenstaafje gedrenkt met wat nagellak remover, zonder aceton, erlangs halen om de grootste plekken even weg te krijgen..

en dan ongeveer een uur of 2 met heel veel beleid schuren..
en dan kom je tot dit...





Toen bleek dus dat ik met het boren in de vleugels iets te ver was doorgegaan... En ik een zwakke plek had waar een gat ontstaan was.



Dus weer een laagje plamuur erop...



Dat bleek dus niet goed te werken. Dan een tweede oplossing.. en flinke druppel secondelijm erop.. en daarna schuren...



Dat werkte dus gelukkig wel...

Ook de staart heeft wat plamuur en schuurwerk nodig gehad..



even een totaal plaatje..



daarna het laatste deel van de staart erop, wat overigens heel erg goed paste .. het eerste onderdeel wat zonder problemen en zonder grote kier geplaast kon worden..






Tot zover.. Ik heb het idee dat ik nu een beetje sneller ga als de afgelopen maanden... LOL


Greetzzzz,

André

Dat ziet er een mooi toestel uit.

Heel moderne vorm: Pijlvleugels en mooi driehoekige stabilo.
Heel bizar dat er geen canopy bovenop is, wel glazen neusje.

Gr
Thiery