Ik was alweer te laat om me op voorhand in te schrijven op deze gezellige beurs. Het was ook niet zeker of ik alles af zou krijgen tegen zaterdag. Gelukkig kon ik donderdag de laatste hand leggen aan de ABSD. De Mosasaurus lukte helaas niet meer, maar de Spinosaurus bleek vorig jaar pas in Geel opgedoken te zijn, dus kon hij dit jaar nog in Hoboken meedoen samen met de Okamakiri. Verder konden ouwe getrouwen zoals de Topol-M, operation Overlord en de Sea Knight het aantal op zes brengen, en dan betaal je maar voor vier. Voor de ABSD had ik in de doe-het-zelver een handig karretje opgesnord met een handvat aan, zodat ik het zware model niet over lange afstanden moest meezeulen. Maar ik zal nog een schokdempende laag moeten voorzien, want bij aankomst aan de tafel hadden er al een paar rompschrobbers een appelflauwte gekregen en ze lagen te zieltogen op het dek. Gelukkig valt dit bij een bemanning van 150 zielen niet meteen op, dus ik besloot niet ter plaatse een riskante reparatie uit te voeren, maar het te laten voor wat het was. De rest werd zonder karretje aangebracht en dan kon ik de beurs zelf eens gaan bekijken.

De opstelling was vergelijkbaar met vorig jaar, met het verschil dat er nu op het gelijkvloers aan de trap naar de clubruimtes een tweedehands verkoopsruimte en de stand van IPMS Antwerpen zelf was. Maar dit was niet exclusief, ook in de clubruimtes waren interessante koopjes te doen. We hadden met een aantal collegabouwers afgesproken in het restaurant, waar ik onder andere Coachke en Silenoz zag.



De jurering was toen al even bezig en rond twee uur wilde ik het resultaat eens gaan bekijken. De medailles waren al afgestempeld. Men was gul geweest, want een zilveren (Overlord) en vier gouden medailles (ABSD-Spinosaurus-Sea Knight-Topol) waren mijn kant op gegaan. Ik heb de wedstrijd dan even van naderbij bestudeerd:















































































































































































Ik besloot dan om de clubs een bezoek te brengen, ze hadden weer de klaslokalen op de eerste verdieping ter beschikking gekregen. Hier kon je ook de bouwers aan het werk zien.





















































































Omdat je pas kon zien wie er zat als je de deur door ging, raakte ik even gedesoriënteerd. Toen zag ik dat ik 180 graden gedraaid was, de verlaten schoolgang achter me moest laten en daar was de traphal terug. Qua verkoop vond ik het zeker de moeite waard op de beurs, met een aantal aanbiedingen aan de helft van de gangbare prijs, waar ik nauwelijks het hoofd aan kon bieden. Maar ik wist dat er nog wat op het programma stond. Het was tijd voor de prijsuitreiking en iedereen werd tot stilte aangemaand, "diegenen die nog wat te zeggen hebben moeten maar in de hal hiernaast verder doen":



Dan werden eerst de handelaarsprijzen uitgedeeld, voor mooiste stand onder andere:







En toen waren het de speciale IPMS-prijzen. Het ging allemaal heel snel, maar opeens stond ik daar met de handen vol:



De ABSD had de prijs voor het beste schip en meteen ook de Best of Show gewonnen. Aan die eerste hing een bedrag van 50 euro en een prachtige kit van de Revell USS New York vast, terwijl de Best of Show 150 euro waard was. Daardoor heeft het dio al een stuk van zijn exorbitante productiekosten terugbetaald. Ik moet zeggen dat IPMS Antwerpen de scheepsbouwer toch elk jaar een hart onder de riem steekt.



Dan waren het nog de vaste kosten aan referentieboekjes en upgrades. Een Schnellboot voor bij de Scharnhorst met wat WEM PE erbij, een Allied-Axis en een extra set Avengers voor bij de Essexen. Het hoeft geen betoog dat deze beurs ook volgend jaar weer op het programma zal staan, desnoods met een kleiner bootje.