http://www.mcwillebroek.be/mcw_happening_2018.htmlHet was vandaag opnieuw MCW Event op de oude locatie, het cultureel centrum Ter Dilft in Bornem. Ik wist dus dat er een druk weekend aankwam, want gisteren heb ik ook al de F.A.C.T.S.-beurs bezocht en me zelfs even uitgeleefd op The Beast, een uit de kluiten gewassen springkasteel met een parcours waar je door moet geraken. Maar vandaag was de sport van de dag dus weer dioramadragen. Een snelle rondvraag leerde wel dat er van de vroegere activiteiten niet alles een nieuwe plek gevonden had. Men wist zelfs maar enkele weken van op voorhand dat alles groen licht kreeg. De cafetaria boven was nu ingenomen door een documentatiecentrum en de trapgang had een nieuwe houten vloer dus mocht die niet gebruikt worden om er 1/6 tigertanks over te laten denderen. Ook het podium voor de wedstrijd was nu vervangen door een aparte ruimte, te bereiken via een trapgangetje maar goed te localiseren door een grote raampartij. Een van de twee toegangen was tijdens de beurs wel weggevallen, dus het was even omlopen. Toch had ik door het goede weer deze keer niet zoveel moeite om het atoomkanon en de Rhino in de wedstrijd te plaatsen. De officiële tafel was rond iets voor elven al vol, dus kreeg ik een ersatztafel toebedeeld. Het voordeel hiervan was dat er niets opzijgeschoven moest worden. Daarna ging ik de clubtafels weer bekijken, want die waren vrij goed gerepresenteerd. Ze hadden ook weer wat fraais bij. Eerst de tafel van MaKo, die hun winkel weer thuisgelaten hadden en zelf aan de plak geslagen waren. Er stond een Famo, dus had ik meteen interesse.
Ik vroeg hoe dat zeildoek gemaakt was, het antwoord was tissue dat met een penseel en houtlijm in vorm geduwd was. Een volgende fase was het ontwikkelen van een geprint/lasergesneden dakframe dat echt als een harmonika opgevouwen kan worden. Ik stond versteld, zelfs al had ik de resin ombouwset al in SMMI zien opduiken.
Nog oude bekenden:
De stand van BSMC was wel indrukwekkend:
Na de jurering ben ik de wedstrijd gaan documenteren. Ik heb de flits uitgeschakeld, want over de volledige lengte van de wedstrijdzaal was er een spiegel aan de muur. Hierdoor en door het overaanbod van wedstrijdmodellen werd door de organisatie al beslist om de volledige ruimte voor de wedstrijd te benutten, nu zaten er meerdere clubs mee op het podium.
Ik had familiale versterking opgeroepen, maar de stand met elektronische snufjes had ook veel succes.
Voor wie het nog van vroeger kende en er vandaag niet geraakt is, de ombouw van de zaal wordt duidelijk uit de foto's van de prijsuitreiking, die traditioneel ook een huldiging van de medewerksters omvat.
Hier kwam ik al te weten dat het Rhino-diorama zilver gewonnen had bij de masters. Over het kanon had ik eerst niks gehoord. Het bleek dat het van categorie veranderd was en tot mijn opluchting hoorde ik dat het een gouden medaille gewonnen had. Aan mooie prijzen was er bij deze uitreiking trouwens geen gebrek, er werden verschillende mooie bekers uitgereikt. Zoals gewoonlijk keren een aantal namen terug, maar er was ook aandacht voor de jeugd en er is zelfs een categorie bijgecreëerd voor de zogenaamde "Flats" of kunstwerkjes in verkort 3D met een geschilderde achtergrond.
De tombola was 's middags al leeggeroofd maar ik was dit jaar wat minder in de prijzen gevallen. Twee DVD's en twee identieke romantische muziek-CD's ben ik wel rijker geworden. Verder kon ik het niet laten de Saladin van Black Label in huis te halen, waarbij ik nog een toepasselijk stukje documentatie vond in een stapel tweedehands literatuur. Een setje 0.30 boortjes en een refill voor smalle Tamiyatape maakten het compleet, naast dan de twee eretekens die voor de laatste maal de vorm van een helm uit WO1 uitbeelden.
De Saladin, een doos waar eigenlijk heel wat bij in kon. Bijvoorbeeld een beetje uitleg over het voertuig was interessant geweest, maar we mogen blij zijn dat er eindelijk nog eens een kit van in deze schaal uitgekomen is.
Mijn referentieboekje, met toch wel wat actiefoto's.
De beoordeling is dat het qua locatie meer uitstraling heeft dan de verspreide oppervlakte van de vorige jaren, maar dat dit ook uitdagingen op ruimtelijk vlak met zich meebrengt. Daar wordt volgend jaar vast wel iets op gevonden.