Het was weer een vermoeiende dag vandaag, met hoogtes en laagtes. Zoals gewoonlijk vertrok ik weer te laat thuis waardoor ik niet samen met de rest de stand op kon bouwen. Ik kwam rond tien uur toe en toen had de wachtrij al zijn grootste omvang bereikt. Zo'n tien minuten later kon ik dan toch het Atoomkanon al in de wedstrijd gaan plaatsen. Ook in deze wedstrijd is er geen optie gelaten voor "naked kits", full scratch kan je het ook niet noemen dus kwam het kanon in de klasse van de militaire voertuigen terecht en bleef daar ook.
Bij het neerzetten van de AVRE's ging het even fout, ik moest die over een ander diorama heen tillen maar er was weinig ruimte om af te zetten en toe raakte ik plots een van de boomtoppen van een Napeolontisch diorama met 28mm-figuren, die er af sprong. Het leken me van die boompjes van Faller waar een extra takje bovenop gekleefd was. Ik meldde dit meteen aan wie mij die plek toegewezen had maar die had het niet gezien. Ik wilde de eigenaar van dat stuk opzoeken en ging de titel aangeven maar men had het wedstrijdnummer nodig. Toen was de wedstrijdingang echter al versperd, het zou tot half twee duren eer de jurering zou aflopen. Een nagelbijtend idee nestelde zich in mijn hoofd dat de eigenaar hierdoor misschien een medaille zou ontlopen, al had ik zelf wat moeite om meteen de beschadiging terug te vinden op dat diorama. Er zou niets anders op zitten dan af te wachten tot na de proclamatie. Ik liep maar verder naar de stands van IPMS, ik wilde de Bismarck daar gaan neerzetten. Er leek nog wat plek te zijn achter een bouwdoos van een vliegkampschip, wel stond er "SIG Schepen". De schaal was dus niet vermeld. Ook zat de bemanning niet op zijn post. Ik ging eerst maar de glazen kap uit de auto halen. Toen ik terug was, vroeg een IPMS-organisatielid of ik wel bij die groep hoorde. Toen viel mijn euro dat ik het model gewoonweg bij de verkeerde stand geïnstalleerd had. We zijn dan eens de trap op gelopen maar konden de stand ook van daaruit niet bespeuren. Klaarheid kwam er pas toen ik de standenkaart van de beurs aan de ingang consulteerde. Het bleek gewoon weer aan de achterkant te zijn. Daar kreeg de Bismarck meteen een plekje naast de andere overkapte schepen, met als directe buurman de waterline Bismarck van Jos. Het werd een indrukwekkende stand met al die vuurkracht.
Dit was een schip dat van 1/400 naar 1/350 verbouwd werd, anders zou het zelfs niet in deze SIG mogen figureren.
Ik heb er met alle leden gesproken over wat ze in de planning hebben en ik heb ook mijn bouwdoos van de USS Princeton meegenomen met alle upgrades die ik ervoor gekocht had. Minstens twee van de leden hadden het verwante model van de USS Independence, dus kon ik er wel aan nuttige tips komen. Ik zou er ook raad krijgen over mijn houten Pontos dek. Maar eerst ging ik onze forumstand eens opzoeken. Ik had Juggernaut al eerder aan de ingang geposteerd gezien, waar Tsjopperbob zijn opwachting maakte. Die laatste ben ik wel niet meer tegengekomen, het werd er weer ongelofelijk druk. Op de Brouwersstand heerste ook een gezellige bedrijvigheid.
Hier waren op een rijtje Nemmy (Trumpy vs. Airfix Lightning), Tankard (ik zag hem minstens een auto incasseren), Sergei (gaat zijn appartement behangen met een lozengepatroon), Danny (leende me de nodige scherpe objecten) en Bert Takken (met een van druggebruik betichte para in een houdgreep) bezig hun kunsten bot te vieren op modellen die ze meegebracht hadden, sommige gaan zelfs al verschillende beurzen mee. Ook anderen waren in de onmiddellijke nabijheid, zoals Arjan, Arie en Hanjo die daarnaast zijn winkelstand had. Ook andere clubs die ik kende waren op post, zoals IPMS Gent.
Ik schakel nu over naar de wedstrijd. De belichting van de eerste drie à vier categorieën is niet optimaal te noemen, want er werd gebruik gemaakt van blauw gekleurd licht dat van boven inviel. Er was weer een overwicht van schepen aan de ingang.
Vandaag zou mijn persoonlijke score op nul blijven staan, ik had nog gehoopt dat het kanon wat potten kon breken wegens zijn vorige verdiensten. Er was dit jaar echter iets meer militair geweld en het zal ook wel iets te maken gehad hebben met het feit dat er in de klasse MV een verflaagje verwacht wordt. Ik hoop wel dat het kanon volgend jaar een herkansing krijgt wanneer het afgewerkt is, want er is een regeltje dat een model 5 jaar lang uit de wedstrijd houdt na deelname. Toch was mijn gesjouw met plastic vandaag niet helemaal redundant.
"Warships in scale 1/350" had de prijs voor de mooiste stand gewonnen. Zoals je ziet was Jos Visser hiermee duidelijk in zijn nopjes. Ik hoop volgend jaar hier ook weer aan bij te kunnen dragen als er een begin aan de Princeton gemaakt is.
Verder was me die dag ook wel wat geluk ten deel gevallen. Ik was stevig in de tombola gedoken en mocht 30 lotjes uitzoeken voor 10 euro. Je kreeg dan ook per euro een groot lot-ticket. Dat zou niks opleveren, maar met de gewone lotjes mocht ik wel drie mooie prijzen naar huis meenemen. Ook mijn aankopen zullen nuttig gebruikt kunnen worden.
Mijn verbazing was groot toen ik blijkbaar de grootste doos van de tombola mee naar huis kreeg.
Het blijkt de klassieke kit van Revell met nieuwe decals; BBT wenste me er alvast grondig doorzettingsvermogen mee.
Hier bleken twee kitjes en wat verf in te zitten. Ik heb zelfs nog rode verf voor deze kit aangezien die bij mijn Revell beginners-airbrush geleverd werd.
Het boekje van Dutch Decals was de derde aanwinst. Het andere boek heb ik gekocht.
Het leek me wel een goede behandelingsmethode voor mijn nieuwste afwijking: Duitse halftracks verzamelen (zie militaire bouwverslagen).
Ook dit gaat daarbij van pas komen, de reden waarom kan je spoedig in het Sd.Kfz.6/1-topic vinden. Deze kit uit 2016 zag er alvast prima uit. Verder kocht in bij Hanjo nog een RP Tools leaves cutter en bij Robi een Zeltbahn, om hun kassa te doen kloppen. Over het heen- en terugrijden heb ik vandaag geen enkele opmerking, het is al ver genoeg. En er zal dus toch een nieuwe editie met een nieuwe ploeg komen. Nu is het aftellen naar BSMC, ik heb alvast gevraagd een aparte klasse voor onafgewerkte atoomkanonnen in het leven te roepen. Ze gingen er eens over denken...
P.S.: uiteindelijk vond ik de eigenaars van het beschadigde model. Ze konden er gelukkig hartelijk om lachen, die boom was namelijk al meerdere keren gesneuveld en er brak tot groot jolijt zelfs nog een hele figuur af. Ik heb zelfs nog wat uitleg gegeven over de Churchills, want daar kenden ze wel wat van af.