en hierbij de 2de I-400 in deze groepsbouw:
een paar foto's van de onderdelen:
de romp:
de onderdelen:
en een setje met extra's:
een beetje geschiedenis in verband met deze reus:
De I-400-klasse waren de grootste onderzeeboten gebouwd in de tweede wereldoorlog, en had de mogelijkheid om 3 vliegtuigen aan boord mee te nemen, en kon overal ter wereld naartoe varen en terugkeren zonder bij te hoeven tanken.
In 1943 werd de kiel gelegd van de eerste boot van 18 die gepland waren, maar dit aantal werd steeds teruggeschroefd. Uiteindelijk zijn er 3 afgewerkt, waarvan 2 operationeel werden ingezet, maar deze hebben nooit aan oorlogshandelingen deelgenomen.
Het idee achter deze boten was om met de vliegtuigen die aan boord waren de kuststeden te bombarderen en zo de oorlog naar het Amerikaanse vasteland te brengen. Later werd dit bijgesteld naar het bombarderen van de sluizen in het Panamakanaal om zo de toevoer van amerikaans materieel en versterkingen te verhinderen of te vertragen. Door de sterke verdediging van deze punten kon geen enkel schip dicht genoeg komen zonder dat het zelf onder vuur kon genomen worden. Na de verliezen van verschillende slagen, werd dit plan in de frigo opgeborgen.
Nadat de Amerikanen overwicht behaald hadden op zee en in de lucht ontstond er een soort laksheid bij de verdedigers (werd verteld door krijgsgevangenen), waardoor de Japanners dit idee weer ontdooiden. In totaal werden hiervoor 4 duikboten beschikbaar gesteld: I-400, I-401, I-13 en I-14. Na de trainingen werd er groen licht gegeven voor deze missie, maar kort daarop viel Okinawa, en werden de doelen bijgesteld. Op het Ulithi atol lagen 15 vliegdekschepen aangemeerd in afwachting van operaties tegen de Japanse eilanden, waardoor dit een veel waardevoller doel werd. In eerste instantie gingen verkenningsvliegtuigen gelanceerd worden om te bevestigen dat de schepen er waren en later zouden de vliegtuigen als kamikazes gelanceerd worden tegen de schepen. Sommige vliegtuigen zouden in aluminium geschilderd zijn met amerikaanse kentekens om de vijand te verwarren. Dit leidde tot hevige discussies met de piloten die dit als een belediging ervoeren. De I-13 werd gedetecteerd en gezonken, en de oorlog was voorbij voor de aanval kon plaatsvinden.
Na de oorlog werden deze duikboten door de Amerikanen naar Hawaï gebracht en geïnspecteerd. Toen de russen hier lucht van kregen wilden ze deze boten ook inspecteren, maar de Amerikanen hebben deze tot zinken gebracht voor de Russen konden komen.
binnenkort de eerste bouwstappen
), zie ik een redelijk donker schip, zowel boven als onder de waterlijn. De kleurentekening geeft ook geen rode hull aan, maar donkergrijs, en donkerder grijs.