De geschiedenis van deze wonderschone creatie van R.J. Mitchell zal menigeen onderhand wel bekend zijn, dus die ga ik nu eens even niet herhalen. De originaliteitprijs zal ik er niet mee winnen, maar ja een wijs man zei eens ‘you can never have too many spitfires’ dus…I rest my case.
Hoewel ik zelf onderhand al de nodige Spits gebouwd heb gebouwd was de 100 jaar Klu groepsbouw een mooi excuus om er maar weer eens een bij te pakken…en niet zomaar één…maar de nieuwe Eduard Mk.IX kit. Ik heb me er sinds de release meerdere malen aan vergaapt, maar de prijs-kwaliteit verhouding van de Profi-Pack vind ik navenant slechter dan wat we tot nu toe van Eduard gewend zijn, en dan heb ik het nog niet eens over een half dozijn andere edities met tassen, bierkroezen, t-shirts, onderzetters, nepmedailles etc. Ben ik niet zo in geïnteresseerd en vond het dan ook niet zo’n goed plan om daar voor te betalen.
Uiteindelijk via de webshop van Eduard twee sets over-trees besteld. Da’s in essentie alleen het plastic, dus geen hippe boxart, geen bouwtekening (die is in PDF van hun site te downloaden) geen resin/PE, geen decals en bovenal geen extra meuk waar ik niet op zit te wachten en ook zeker niet voor wil betalen. Resultaat…voor de prijs (incl verzenden) van 1 profi-pack het plastic voor 2 kits thuis afgeleverd. Dat zijn naar mijn menig de betere deals.
Dan de bouw van de kit. Dit is/was nou typisch zo’n project waarbij het allemaal even goed ging/gaat. Hoewel alle hoepla om de release heen van mij niet echt hoeft was het mij ook bepaald niet ontgaan dat met de nieuwe Eduard kit er eindelijk een grotendeels accurate MK.IX op de markt is die zeer uitnodigt om te bouwen. Eduard stelt in deze niet teleur, ook al werken ze (zoals alleen Eduard dat eigenlijk kan) ook bij deze Spitfire nog wel eens volgens het ‘waarom makkelijk als het ook moeilijk kan principe…de foto’s van de bouw zullen dat overigens wel uitwijzen. Het moet gezegd dat de kit ondanks dat opvallend weinig problemen met passing heeft. Links en rechts een kwastje Mr.Surfacer en een enkel drupje secondelijm op plekken waar iets te bruut de sprue gates heb weg gekapt is alles wat er aan vul en schuurwerk hoefde te gebeuren (hoe anders is dat bij bijvoorbeeld de 1/48 Bf-110 serie van Eduard…die overigens met voldoende tijd en moeite ook potentie hebben om tot ware meester-werkjes uit te groeien)
Aangezien ik dus ben begonnen met de over-trees en dus nog geen decals voor de kit had al bouwende maar eens nagedacht over wat daarmee te doen. Toen zag ik deze groepsbouw lopen en was het plan natuurlijk al snel gemaakt om er dan daar maar iets mee te doen. Aldus nog een setje Dutch Decals in laten vliegen waar o.a. een aantal Spitfires mee gemaakt kunnen worden. Mijn keuze is gevallen op de H-60. Aan de ene kant wel het typisch grijs/groene schema dat we van een Spit verwachten, maar toch net even anders…net even een ander patroon, net even andere kleuren en natuurlijk een Nederlander.
Voor de rest laat ik foto’s wel spreken, en als er vragen/opmerkingen zijn dan houd ik me uiteraard aanbevolen. Ik heb het verslag in eerste instantie even aangehouden omdat ik anders bang ben dat ik weer een topic begin maar de inspiratie het na drie stukkies plakken weer ouderwets laat afweten. Deze gaat echter zo lekker, dat ik het verslag nu ook maar start omdat het goed begint op te schieten.
-----------------------------------------------------------------------------------
Inhoud van het Eduard over-trees pakket en het setje decals-----------------------------------------------------------------------------------
De bouw tot nu toeEn dit is dus hoe het geheel er na een weekje op en af knutselen er bij staat.