Ik ga proberen deze afgewerkt te krijgen, tussen de werken thuis en aan de groepsbouw van de russische helikopters door. De doos is een gelimiteerde heruitgave van eduard:

boxart:



dit is tevens de versie die ik ga proberen te bouwen

en de onderdelen:













(foto's gepikt van http://www.britmodeller.com, kon het zelf niet beter doen, vandaar...)

iets meer info over de piloot:

http://en.wikipedia.org/wiki/Pierre_Clostermann

Een pracht kit!
Vooral veel PE zie ik, daar kijk ik naar uit, naar deze bouw.

Inderdaad een prachtige kit. Sowieso een heel stoer vliegtuig dit. Maar ik mis in de openingspost wie Pierre Clostermann is, dat zou ik wel willen weten.

Eelco

er stond een luiaardslinkje (geen zin/tijd om de volledige tekst te vertalen) onderaan de eerste post hieromtrent, maar bij deze iets meer info over de piloot:

Pierre Henri Clostermann (1921 - +2006) is geboren in 1921 in Curitiba (Brazillie), studeerde in Frankrijk en haalde zijn vliegbrevet in 1937. Toen de oorlog uitbrak werd zijn aanmelding bij het leger door de Franse autoriteiten geweigerd, waarop hij naar Los Angeles ging om daar te werken als commerciële piloot. In maart 1942 sloot hij zich aan bij de vrije Franse luchtmacht in Engeland. Na zijn training werd hij gestationeerd bij het 341ste squadron, waar hij met een spitfire vloog.

De eerste 2 overwinningen kwamen er op 27 juli 1943, wanneer hij 2 focke wulf neerschoot boven Frankrijk. In oktober van dat jaar werd hij ingedeeld bij het 602de squadron, waar hij 10 maand verbleef. Hier vloog hij verschillende missies zoals begeleiden van bommenwerpers, aanvallen van de V1 lanceersites, onderschepping op grote hoogte boven Scappa Flow, ...

Ook op D-day was hij actief, en hij hoorde bij de eerste piloten die landden op Franse bodem, op de tijdelijke landingsbaan B11 bij het dorp Longues-Sur-Mer. (kort voor zijn dood werd een straat in het dorp naar hem vernoemd). Kort daarna kreeg hij het Distinguished Flying Cross.

In December 1944 keerde hij terug naar de frontlinie bij het 274ste squadron waar hij met de nieuwe Hawker Tempest mk.V rondvloog. Het toestel werd "Le Grand Charles" genoemd en het was een intensieve en succesvolle periode van aanvallen op vliegvelden, locomotieven, me-262's, ...

Na een korte periode bij het 56ste squadron, kwam hij bij het 3de squadron waar hij gewond raakte aan zijn been door flak. Na een buiklanding en een week hospitaal werd hij aangesteld als commandant van de A-groep. Op 12 mei moest hij voor de eerste keer zijn parachute gebruiken bij een overwinnings-fly-by. Door een verkeerd manoeuvre botste een andere piloot tegen zijn vliegtuig en als gevolg van de botsing kwamen alle 4 de vliegtuigen naar beneden. Clostermann was de enige overlevende, hoewel zijn parachute maar een paar meter boven de grond opende. Op 27juli 1945 verliet hij het leger als wing commander.

Officieel kreeg hij 23 overwinningen toegewezen (19 solo en 14 gedeeld), 5 waarschijnlijk en 8 beschadigd. Hoewel dit aantal ter discussie staat omdat de vrije fransen andere normen hanteerden dan de britten (toestellen op de grond vernietigd zouden daar ook meetellen) Historici komen op zeker 11 overwinningen en 7 waarschijnlijk..

Na de oorlog schreef hij een succesvol boek "Le grand cirque" over zijn ervaringen in de oorlog, en "Feu du ciel" over heroïsche verhalen van luchtgevechten, zowel van geallieerde als van vijandelijke zijde.

Bij de oorlog in Algerije nam hij opnieuw dienst, waar hij grondaanvallen vloog. Ook hierover schreef hij een boek "Leo 25 airborne"

en iets meer over het toestel zelf:

De tempest was een verbeterde versie van de Hawker Typhoon (iets langere romp, dunnere en iets minder lange vleugels met een groter oppervlak door de elliptische vorm), en 1 van de krachtigste gevechtsvliegtuigen van WOII. Het werd aangedreven door een 1491kW sterke Napier Sabre IIa motor. en had 4 20mm kanonnen (met 800 kogels) als bewapening. Er konden ook bommen en raketten gemonteerd worden onder de vleugels, maar dit werd weinig operationeel gedaan. Ook werden er resultaten van studies van veroverde FW-190's gebruikt bij het ontwerp, zoals een keuze van de positie van de raamstijlen om de dode hoeken zoveel mogelijk weg te werken. Voor vleugeltanks zoals bij de Typhoon was er maar weinig plaats meer, maar in de verlengde romp was plaats voor een extra tank, net achter de piloot.

Na de oorlog werd het type opgevolgd door de tempest mk. II en mk. VI (klinkt zoals de panther... ging ook van D naar A naar G naar F...)

Veel meer details kan je vinden op het net:

http://en.wikipedia.org/wiki/Hawker_Tempest

Die kit staat op de Wish-list van mij! Wat een pracht kit is dat! En leuk dat hij mee doet met deze GB!

Gr freddie

inderdaad een vette bak, maar wel een lastige om gedetailleerde walk arounds van te vinden...

een beetje kunnen verderwerken aan deze:

begonnen met de cockpit in zijn basiskleuren (revell 374 en tamiya nato black + wash achteraf met zwarte olieverf omdat het te bruin was) te spuiten voor de PE erin gekleefd wordt. de details en overspray moeten nog verder aangepakt worden, maar heb ondertussen een vraagje in verband met de wash: voor welk een soort wash zouden jullie opteren om de dieptes te accentueren: een donkerder grijze of een ander kleur?







en een klein begin gemaakt aan de eerste wheelbay:



hiervan zoek ik nog afbeeldingen van de dradenbundels enz in de wheelbay zelf

Is de cockpit niet gewoon Cockpit-Green? Want nu is alles grijs.
Ik denk dat de later versie van de Tempest, die veel lijken op de (Sea) Fury wel een grijze cockpit hadden.
Maar de MK V niet denk ik.

MVg Ferry

vond het ook raar, in de oudere versies van deze doos specifieert eduard interior green en in de laatste editie is het barley gray en zwart. Blijkbaar zouden late mk.V 's deze kleuren ook gehad hebben, maar of het dan nog tijdens de oorlog was heb ik niet kunnen achterhalen. Het toestel dat ik zou willen neerzetten heeft gevlogen inde laatste maanden van de oorlog, dus het zou kunnen, maar of het effectief zo was... dat laat ik in het midden

De Hawker Tempest is toch wel een van de mooiste vliegtuigen van ww2 alleen al vanwege zn grote bek
Veel succes ermee.

Henny