Rob, ik zit nu even te kijken naar al die lijntjes die je moet trekken, is er geen mogelijkheid om op dun plasticsheet (zeg 0,13-0,25 dik)te printen/te kopiëren?
Zou een hoop werk kunnen schelen.

Paul

@ Paul: Uit de grijze oudheid herinner ik me, dat we overhead sheets maakten in het fotocopieer apparaat, en dat was ook plastic folie. Dus het zou ook moeten kunnen met een laserprinter, want die werkt op ongeveer dezelfde manier. Nadeel was wel, dat het plastic door de warmte uitzette, en de copie dus niet precies aan de maat was.
Voor de vleugel geen direkte oplossing, omdat de koorde-dimensie opgerekt moet worden voor de vleugelwelving. De inkjet printer is geen alternatief denk ik; de inkt is op water basis, en blijft niet "plakken" op plastic. En het tekenen valt wel mee, zeker t.o.v. het inkrassen. We gaan vrolijk verder

Rob

Rob, ik volg je project met veel interesse! Knap dat je dit voor elkaar krijgt, ik hoop ooit ook een keer zoiets t gaan doen, dus ik ga even goed opletten, dan heb ik een goede handleiding, succes met de bouw verder!

Groet
Walter

De volgende stap in het vleugel productie traject uitgerobeerd op het test stukje. Tussen twee plankjes 5 mm dik balsa geklemd en boven de elektrische radiator op 2000 Watt gehouden en langzaam dichtgeknepen.



Bij scherend licht zijn de ribben goed te zien. Rechts drie keer gekrast. Dat bleek buigstijver te zijn dan het stuk wat twee keer gekrast was. De "ribben" verstijven het dus echt, klopt met de theorie. De vleugelneus is denk ik goed zo, maar ik ga het toch nog eens proberen met een verfstripper.



Hij komt nog tamelijk ver terug na het verwijderen van de tape.



Rob

Vandaag ben ik verder gegaan met de vleugel(s). Na een anderhalf uur krassen (toch maar voor een groot deel drie keer per lijntje):



Je kon zien dat het plastic begon "weg te lopen". Tegelijk met het indrukken wordt het toch ook naar opzij weggedrukt. Als je de tape loshaalt, ziet het er zo uit.



Toch alles gedaan volgens de gebruiksaanwijzing, het zal dus wel goed zijn. Alleen vind ik toch het ribben patroon niet overal duidelijk (en regelmatig) doorgekomen, maar dat is nu niet meer te verbeteren; je krijgt het spul nooit meer recht op de snijmat.
De twee vleugels losgesneden, en er voor gezorgd dat aan beide kanten een even grote rand langs de trailing edge overbleef zodat de vleugelvoorrand goed in het midden komt. De "hoekpunten" van de vleugel en de rolroeren doorgeprikt, zodat ik straks weet waar ik hem af moet snijden.



Bij het snijden bleek al, dat de vleugel niet recht meer is. Aan de vleugelvoorrand is hij meer uitgezet dan aan de achterrand. Dat komt omdat daar door de korte neusribbetjes twee maal zo veel ribben zitten. Dit verklaart waarschijnlijk ook de vreemde welving van het plastic sheet. Daarna de twee achterranden naar elkaar toegevouwen en vastgezet met tape. Ik denk niet dat ik een beter resultaat gekregen zou hebben als ik de rand van 12 mm had gehouden (zoals Woodman aanbeveelt) i.p.v. de 9 mm die ik had om twee vleugels uit één velletje Evergreen te halen.



Volgende stappen: Warm vervormen van de vleugelvoorrand en het maken van de balsa kern. Woodman schrijft voor om die kern aan alle kanten 6 mm kleiner te maken dan de vleugel. Ik heb dat beperkt tot 3 mm, omdat anders de voorste vleugelstijlen en de rolroeren buiten de kern zouden vallen. En dat terwijl de functie van de kern volgens Woodman juist is om een stevige ondergrond voor of rand van die onderdelen te vormen. Dus maar weer een afdrukje van de vleugel gemaakt, de kern vorm daarop getekend, uitgeknipt en met Hema lijm op de bovenste van twee met tape op elkaar geplakte stukjes 1,5 mm dikke balsa gelijmd. De voorrand heb ik eerst geprobeerd te verwarmen met een elektrische kachel op de hoogste stand, maar dat ging toch niet. Daarna het groffe geweld van de verfstripper er op losgelaten, en dat ging wel: soepeltjes gaf het plastic de strijd op en kwam in een nette vouw te zitten. Wel ophouden als je vingers een gebakken geur beginnen te verspreiden.



De uitgesneden kern (twee tegelijk) en de gevouwen huidplaten. De linker kern is al in profiel geschuurd.



Dan moet de welving aan de onderkant er nog in. Daarvoor heb ik onderstaand stukje gereedschap gebruikt om de welving op de gewenste diepte te krijgen, en vervolgens de rest van de onderkant van de vleugel met de hand vloeiend geschuurd. Dat kan je nauwelijks zien, maar wel goed voelen.



Daarna kan de assemblage beginnen. Vleugel aan de voorrand vastzetten met tape.



De kern er in geplakt met dubbelzijdige tape. Eerst op de onderhuid, dan de kern er in, daarna tape op de bovenkant van de kern, en dichtklappen. Wel goed opletten dat alles recht zit, en geen tape uit laten steken buiten de kern.



Onder de vleugel is een wig geschoven (0,8 mm balsa met afgeschuinde randen) om de welving er in te krijgen. De vleugelachterrand is met dubbelzijdige tape op de snijmat geplakt. Tenslotte dunne lijm tussen de achterrand aangebracht met een penseeltje; als lijm heb ik Bison ontvetter gebruikt. Lijkt goed te werken.
Nu moeten de vleugel en ik een nachtje uitrusten.

Rob

Bedankt voor de duidelijke uitleg, Rob. Je schrijft dat je met ontvetter van Bison hebt gelijmd. Nu kan ik me voorstellen dat een ontvetter mits vluchtig genoeg toepasbaar is om polystyreenplaat te lijmen maar hoe doe je het op het balsahout van de kern verlijmen?

Paul

Dubbelzijdige tape van Scotch. Is vrij dun, en plakt goed. Het balsa heb ik eerst bewerkt met twee lagen porienvuller (RC verleden), en toen dat droog was, voor de zekerheid ook nog een laagje plasticlijm. Licht opgeschuurd om het goed vlak te maken. Ik heb nog niet gemerkt dat het ergens loslaat, zit muurvast, zo te zien.
Vroeger zou ik 3M gebruikt hebben, een lijmlaag die we gebruikten op thermische tape op satellieten te plakken. Maar helaas heb ik daar geen toegang meer toe.

Rob

Hallo Rob,

Mooi werk deze FK scratch te bouwen. Alle succes toegewenst, als ik ergens mee kan helpen. Ik heb notabene die Boeing Model 40 al gebouwd. Als je foto's wilt, laat het me maar weten.

Met vr. gr.
JohnH

@ JohnH: Heb jij nog suggesties voor een alternatieve manier om de vleugel te voorzien van tig ribbetjes? Ik ben toto nu toe nog niet zo erg gerust op een onberispelijk resultaat van de "methode Woodman". Specifiek de onregelmatigheid van de ribben baart mij zorgen en het toch wel erg geringe hoogteverschil tussen rib en het oppervlak tussen de ribben.
Een aardig nieuwtje: Ik krijg binnenkort van Harry van der Meer (een van de mensen achter de FK.23 Bantam die nu in het rijksmuseum staat) een monster van de originele verfkleur. Die is volgens hem ook gebruikt voor de FK.26. Is altijd leuk om naast het model in de vitrine te leggen, zelfs al moet ik de kleur i.v.m. het schaaleffekt waarschijnlijk lichter maken.

Rob

De vleugel is weer wakker. Ik heb de achterrand er af gesneden, ook bij de ailerons. Dan kan de voorrand losgetrokken worden van de snijmat. Daarna kunnen ook de vleugeltips op maat gesneden worden. Dat snijden moet op een volstrekt schone ondergrond gebeuren; elke ongerechtigheid laat een indruk op de vleugelhuid achter, wat mij op een plekje is overkomen. Bijplamuren is erg lastig. Bij controle blijkt dat de achterrand toch op een aantal plekken aardig open staat.



Elke spleet heb ik voorzichting met behulp van een metaaldraadje ingedruppeld met Revell Contacta en daarna goed vastgedrukt. Ik probeer lijm op de vleugel zo veel mogelijk te vermijden, want ik ben bang dat alle detail verdwijnt als er geschuurd moet worden.
Ook de vleugeltips zijn met plasticlijm dichtgeplakt. Daarna heb ik de vleugelachterrand voorzichtig op maat en dunner geschuurd met een schuurplankje en de rolroperen losgesneden. De voorrand van de rolroeren lichtelijk rond geschuurd.



Ik heb besloten dat dit maar de bovenvleugel moet worden. Dus op de onderkant de plaats van de vleugelstijlen opgemeten en aangetekend, en zowaar, die vallen samen met de dubbele ribben, zoals het hoort. Op de plaats van de stijlen een ondiep 0,7 mm gaatje geboord.



Daarna nog op de plaats van de hefboompjes op de rolroeren (aan de bovenkant) hetzelfde gedaan, en midden tussen beide liggers schuin een 0,3 mm gaatje geboord, waar de aileron kabel ingelijmd zal worden. De buitenvleugels moeten nog hun V-stelling krijgen.
Ik heb ook geprobeerd uit te vogelen hoe ik het beste de romp kan bouwen. Eerst een uitslag gemaakt van de bodem plaat.



Die ga ik maken van 1 mm plastic om stevigheid aan het model te geven. De breedte zodanig dat ie tussen de beide zijwanden in valt. De zijkanten worden opgebouwd uit een binnenlaag van 0,25 mm plastic en een buitenlaag van 0,13 mm. In de binnenlaag uitsparingen voor de 0,2 mm dikke raampjes (overmaats); de buitenlaag heeft de precieze raamafmetingen.
De romp wordt op zijn kop gebouwd; de langsverstijvers boven de cabine zijn de enige rechte elmenten in de romp. Het achterstuk van de romp wordt voor het deel dat zichtbaar is in de cockpit een lattenframe met een bedekking van 0,25 mm plastic. Ik moet nu maar eens wat maatjes gaan uitrekenen.

Rob