*14-11-1976 Westland Lynx † 12-09-2012
Na zoveel waken nu dan rust. Met groot verdriet hebben wij afscheid moeten nemen van de strijdmakker der Koninklijke Marine. Bijna 36 jaar heeft hij bij ‘ons’ mogen zijn, wakend over zee. Tijdens zijn leven heeft hij moeiteloos de nodige diepe ingrepen ondergaan, waaronder zelfs een harttrans….oh nee: motortransplantatie. Jouw tijd van rust is gekomen nu de Eurocopter NH-90 ‘Fyra’ het stokje van jou heeft overgenomen (althans dat was de bedoeling). Rust zacht vriend.
Ja ja… en daar ging weer een ‘symbool’ van mijn jeugd: de Westland Lynx UH-14A/SH-14B/SH-14C en later opgekalefaterd tot SH-14D. Deze Britse marine helicopter vloog vanaf 1976 in Nederlandse dienst als opvolger van de eveneens van Westland afkomstige Wasp. Van een Wasp:
….naar een Lynx, dat is nogal wat zeg:
Of, om het maar bij Westland te houden, van een Wasp:
…naar een Lynx, dat is nogal wat zeg:
De Lynx deed vooral dienst op de fregatten van de Marine en naast transport- en SAR taken mocht ie ook - met torpedo’s aan boord - oefenen op onderzeebootje pesten.
Ik kan mij nog goed herinneren dat tijdens een ‘zwemvierdaagse’ bij ons lokale badje zo rond 1980 iemand van de vliegbasis Volkel via-via een bezoekje van een nog vrijwel fonkelnieuwe Lynx had geregeld. Daar stonden we dan, rond een vijftig meter buitenbad. Klettert er opeens een vent het water in die begint te spartelen en te roepen. Af en toe koppie onder. En wij maar met z’n allen in de lucht staren. Die vent mocht verzuipen…wij wachtten op een Lynx! Daar was ie dan en in een mum van tijd hing ie boven het badje. Deurtje gaat open…..springt een andere knakker in een rubber pakkie pardoes het bad in. Komt er vanuit de Lynx een touwtje naar benee en hengelt die halfverzopen sukkel het water uit. Even later mocht ook rubberen Robbie omhoog. Dat was nou twee vliegen in één klap. Wij een mooie demo van de Lynx gezien en die gast die niet kon zwemmen werd ook nog gered. Die vent bofte maar.
Genoeg geleuter. De kijkbuiskinders verwachten geknutsel en geklooi met plastic op dit forum en zowaar: Triple bouwt ene Lynx. Een vroege Lynx wel te verstaan, een UH-14A, omdat ie daarvoor de plakkertjes heeft (reg. nr. 264 in de kit en van ene heer Boerman). Heer Boerman had ook de optie om de 271, een UH-14B, te maken, maar die kenne we nie. Jammer! Wel een SH-14B. Ach, heer Boerman maakt wel vaker vaudjes.
Het wordt de 264 met KON. MARINE op de kont en zonder torpedo’s, want die kon deze versie niet meenemen. Dat was HobbyBaas vergeten te vermelden.
Ja, merk had ik zojuist verklapt dus de HobbyBoss kit 87236, Royal Navy Lynx HAS.2. Wat kost dat? Ik heb er 13,95 voor betaald. Hoe ziet dat d’r dan uit? Nou, toevallig ben ik vandaag een beetje lui, dus knal ik een link naar Scale-rotors neer, waarop doos en inhoud te zien is:
http://www.scale-rotors.com/kit/artikel.php?id=853Ziet er wel aardig uit. Ook een mooi velletje met verfinstructies….voor de buitenkant! Welke kleuren je op al het binnenwerk mag smotsen, daar leuteren ze totaal niet over. Ook niet in de bouwinstructies. Toch wel een minpuntje voor onze Chinese vrienden. Ik ga me daar niet al te druk over maken. Dit kitje is als een soort tijdvullertje bedoeld dat gelijktijdig met de Sea Hawk in elkaar wordt gezet. Het is hier namelijk nog te koud om in de schuur te gaan spuiten en om daar nu de kachel een paar uur te laten loeien om het een beetje op spuittemperatuur te krijgen….dat gaat mij nou effe net iets te ver.
Deze Lynx wordt gebouwd zonder verdere poespas aan harsig of ijzerig spul. Had ik al gemeld dat ik een beetje lui was? Ja hè? Mooi, ter ondersteuning van deze stelling ga ik het glaswerk afdekken met een Eduard mask setje (CX243). Kost dat? € 5,25 in de webshop van ome Ed him self.
En daar gaat ie dan. Lock an Loll, zoals de Chinezen zeggen. Jullie zullen het niet geloven, maar de instructies laten zien dat je moet beginnen met het interieur. Vooruit dan maar. Vooral geen kleurnummers aanwezig dus iets grijzigs over de hele bende. Knoppen en klokkenhandel met wat zwart en wit gedaan en de kussentjes van de pilotenzetels knaloranje. Dat oranje was denk ik nogal trendy voor marine gebakkies in vroeger tijden en op een via Google gevonden foto was het bij de Lynx niet anders. Stoelen zijn een beetje kaal en daarom maar een paar riempies geknutseld. Riempies zijn blauw, want dat deed het ook wel goed toen, meen ik.
Wat zien die riemen er lomp uit zo op de foto. Maar goe, probeer maar eens wat smallers te snijden uit een reep wijnlood. Meer doe ik er niet aan want deurtjes dicht en je ziet vrijwel geen ene moer van kantoor en achterliggende huiskamer.
Voordat ik de romphelften aan elkaar kon zetten moest er nog wel een klein aanpassinkie komen. HobbyBaas had bedacht om de steun achterop de staart met een romphelft mee te gieten.
Kennelijk was er plek zat daar in de mold. Nu lijkt mij dat niet zo handig als die stang later nog geel rood gestreept moet worden geschilderd. Duzzz knip en weg is ie.
Op die plaats een inkeping gemaakt, zodat ik als ik er aan toe ben een nieuwe stang geschilderd en wel zo in zijn kont…eh staart kan schuiven.
Dat eenmaal gedaan kon de boel inelkaar gezet worden. Daar had mijnheer HobbyBaas wel over nagedacht, want het was een soort click and go systeem: achterwandje tussen vloer en plafond zetten en de hele handel in een helft van de romp schuiven. HobbyBaas had op vloer en plafond lipjes gemaakt die precies in een stel gleufies in de romphelften pasten.
En toen ging het rap, want binnen een half uurtje stond er dit op tafel:
Een paar kleine kieren van wat Mr Surfacer voorzien en dat laten uitharden. Tevens achter op de romp een paar gaatjes dichtgepropt met styreen.
Daar zouden volgens HobbyBaas nog wat stukkies plastic moeten komen, maar loerend naar foto’s van de UH-14A zie ik daar niets dan gladde romp. Klets lijm er over heen en dat goed laten uitharden. Daarna de boel vlaksnijden/-schuren met de romp.
Zelfde verhaal voor de ophangpunten van de torpedo’s. De A versie kon deze niet behappen dus:
Wegens droogtijdellendeverveling heb ik verders het glaswerk onder handen genomen. De Lynx heeft boven de cockpit twee loergaten die met blauwglas (of perspex of weet ik veel wat dat doorzichtig is) zijn dichtgemaakt vanwege de tocht. Nou ben ik niet de gelukkige bezitter van een potteke candy blauw dus gloss clear en wat blauwige verf (beiden enamels) door mekander geroerd en dit mengsel aangebracht aan de binnenzijde. Wrom aan de binnenzijde? Nou omdat ik dan vlot de boel kon maskeren en op de romp deponeren.
De droogtijd moest maar voorbij zijn en rap met het mes en schuurstaaf het overtollige styreen weggehaald en verdomd als het niet waar is….ik zag nog een paar gaten voor bij de neus. Daar had ome HobbyBaas gedacht nog wat plastic te kunnen lijmen, maar wederom had ome HobbyBaas vergeten dat het hier om ene UH-14A gaat en daar zit dus niets nada noppes! L’Histoire se répète of zoiets en ik mocht weer gaten dichten.
Toch wel een beetje bezopen dat je zo her en der gaten in het plastic moet maken om antennetjes e.d. die op elke versie zitten aan te kunnen brengen, maar voor de zooi die niet op elke versie zit heeft ome HobbyBaas wel het plastic weggelaten in de vorm van pasgaten. Daarbij komt nog dat de karakteristieke u-vormige antenne helemaal niet in de doos zit. Alsof mevrouw HobbyBaas ’s avonds Foe Yong Hai op tafel zet en manlief doodleuk meldt dat ie nog wel ei moet toevoegen en de aardappels eruit moet vissen (want die horen er niet in).
Tsja, en dan lopen we tegen een probleem aan. Hoewel er op een paar plaatsen nog wat schuurwerk te verrichten is, is dit ding ook zowat toe aan de spuitcabine. En daar is het nog steeds te koud voor! Nou heb ik van de week van ome Eduard een bult PE voor ene Grumman Tracker binnengekregen, dus kan ik een Hasegawa doos uit de stapel trekken en….. Nou nee! Kenmerk van een groepsbouw is dat meerdere bouwers in een bepaalde periode elk een kit bouwen. Niet dat ik een groepie vlieggevalletjes in m’n uppie bouw binnen een bepaalde periode. Beetje wachten duzzzzzz
Cheers, Peter