Super strak werk weer Steven en mooi gedetailleerd verslag ook

Mooie bak Steven, zag ik op Marktplaats.nl nog die latr versie van de Sdkfz 7, ook leuk, maar geen 2 in 1 dus helaas, groetjes

Netjes Steven, je maakt er weer een hoop werk van, ziet er weer top uit.

Succes, Peter.

Bedankt voor de leuke reacties, er liggen nog genoeg half-tracks klaar om te bouwen maar laten we nu de 8-tonner maar afwerken.



Het rek voor het reservewiel wordt volledig vervangen door PE.





De luikjes achteraan zijn wat moeilijk om in te passen, maar voor de rest is dit niet zo moeilijk als het lijkt. Er moeten twee springveren gedraaid worden.



Het past ook heel goed onder de laadvloer, al moet het wiel langs een van de drie stangen die nog niet vastgelijmd is.



Ook de wanden van de laadbak worden omgezet. Het viel me wel op dat de plastic laadvloer wat krom gegoten is. Er is niet veel aan te doen, hopelijk wordt het nog rechtgetrokken door het frame.



Nu worden de alternatieve opklapwanden gebouwd. Bij de kit krijg je een platte versie ervan, maar Griffon bouwt deze volledig in 3D op. Daarom moet je deze lamellen allemaal 90° omplooien.



Er worden dan een hele hoop van deze latjes met inkepingen losgesneden. Het zijn er 60.



Ze worden een voor een vastgekleefd. Gelukkig past dit wel goed, maar de lijm vloeit snel tot onder het stuk en vormt dan een vel over de openingen. Die moeten dan terug uitgeboord worden. De linkse twee roosters zijn al volgekleefd.



Dan komen er nog twee kleinere roosters bij.



Hier zijn ze allemaal afgewerkt. Het beste is om de latjes die uitsteken, nu pas bij te vijlen, want de overgang van de paslipjes naar het PE-fret is niet zo duidelijk.



Nu wordt de rand van het stuk gemaakt, waar twee van de creaties in moeten passen. Dit klemt helaas wat, zodat ik van een van de twee roosters een lamel afgehaald heb.

Het bleek nodig om ook bij de andere twee panelen een stukje van het rooster af te halen voor een goede passing. Dit is later toch niet meer te zien omdat er in het midden een scharnier over loopt.



Dan worden de scharnieren samengesteld. Het is heel wat plooiwerk.



Een paneel is nu voorzien van scharnieren, die vastgelijmd zijn in gesloten positie. De pennen zijn van 0.3mm draad dat bijgesloten is. De 28 ringetjes die op de draad passen zijn ook nog net te zien.



De laadbak is nu grotendeels afgewerkt zodat de bovenrand gelijk ligt. Ik vermeldde al dat er wat warping in de vloer zat, dit zie je nog aan de binnenkant achteraan. Er moeten nog wel grendels op.



Een hangslotje moet ik teruglijmen.





De ruimte voor het reservewiel is hier weer te zien.

Wow, echt knap man… ik ben er stil van

Bedankt, Martin. Het was nog niet af, want er moesten nog grendels en 2 trapjes aan komen.



Deze staafjes messing moet je aan de uiteinden platknijpen en dan moet er een gat in geboord worden. In totaal moet je zo 8 gaten door een draad boren voor de 2 trapjes. Om de lengte te helpen bepalen, is er een PE-fret bij met sjablonen.



Zelfs om deze stukjes passend te verlijmen, krijg je een hulpmiddel.



Een trapje is gemaakt, maar ik stelde wel vast dat een van de sjablonen te kort was.



Twee trapjes zitten er nu op.



Nu gaan we het kanon verbouwen nog voor we het assembleren. Veel van de stukjes uit de handleiding krijgen een detailupgrade op de pagina's van Griffon, zodat je telkens heen en weer moet.



Dit is nog maar een gedeelte van het Rheinmetall 37mm-kanon.



De Dragon loop wordt hier vergeleken met die van LionRoar. Die is een paar millimeter langer, zonder mondingsrem.



Het stukje dat overblijft na afzagen, wordt ingeboord. Er zat wel een grote luchtbel in, die de as van het stukje niet perfect volgde.



De loop was daardoor wat krom en werd met de hand rechtgeplooid.



Het beweegbare gedeelte van het kanon is hier gedetailleerd. Voor referentie kon ik terecht op enkele sites met een walkaround, want het is toch niet altijd even duidelijk.



Er moeten wel wat ejectorlittekens dichtgemaakt worden. Daarvoor gebruiken we rondjes in styreen.



Om het kanon beweegbaar te maken, moet je enkele stukken doorboren die Dragon vast gemonteerd zou hebben. Ook daarvoor krijg je hulpmiddelen waarmee je de positie van het boorgat kan bepalen. Er komen nu nog een paar foto's van samengestelde stukjes die in het kanon terecht gaan komen.

In de volgende plaatjes zal je het 37mm-kanon langzaamaan vervolledigd zien worden. Als ik dit schrijf, moet ik alleen nog het splintershield bouwen.



Het gat dat ik geboord had in de arm voor het richtapparaat was iets te groot voor de pin. Daarom heb ik deze draad er door gestoken met wat secondelijm er aan. Daarna trok ik de draad er uit en bleef een mooi recht gat achter.



Je kan weer proberen ervoor te zorgen dat het vizier coaxiaal blijft.



Dit schild past keurig tegen de affuit aan, maar de twee steunen zitten fout gelijmd. De bedoeling ervan is dat er nog een verlengstuk van het schild in geschoven kan worden. Dit is dus even later aangepast.



De loop eleveert met een tandheugel op een wieltje dat keurig meedraait.





De equilibrators en het vizier zitten aan elkaar bevestigd met echt werkende hefboompjes. Het is wat moeilijk te volgen in ISO-aanzicht, dus krijg je er een doorsnede bij mét alle onderdelen nog eens benoemd. Waren alle PE-sets maar zo duidelijk.



De zuigers zitten op hun plek en het platform voor de lader is opgeklapt. Het komt uiteraard in transportpositie.





Het geheel zag er op dat moment al aardig uit.



Deze munitiekist hoort thuis op het opgeklapte platform, maar dit krijg je niet geschilderd dus blijft die nog los. De slede voor de patronen is hier ook gemonteerd, ook dat zijn een vijftiental onderdelen.



De standaard voor het kanon heeft een kastje met een PE binnenkant, ik heb het op een kier gezet zodat je er nog iets van terugziet. Helemaal open gaat niet omdat je dan tegen het kanon aan zit.



Het moeilijke van de zaak is om alles mooi recht op te bouwen, niks mag een paar graden scheef zitten. Ik heb aan de achterkant van het platform een stuk PE vervangen door putty, in plaats van een stuk PE hier op een dikke laag lijm te moeten kleven. Het houten vloertje op het platform haal je misschien beter uit de kit, het past wat te nauw in PE.



Deze scharnieren voor het bovenste schutterschild zijn uit het dikst mogelijke PE gemaakt. Daardoor is het zwoegen om ze rond een spil te buigen maar het is wel heel stevig en blijft beweegbaar.



Hier zit het op zijn plek nadat de steunen gekanteld zijn.



Het voorste stukje schild is hier ook toegevoegd.



Nu het splintershield nog in transportmodus opgevouwen maken.

Ziet er fantastisch uit met dat PE werk. Dat hekwerk rondom is goed gelukt zeg!

Wow, dit is hogere wiskunde, zeg. Immens en precies werk. Erg indrukwekkend!