De oorsprong van deze bouw gaat terug naar 2014, toen we op het forum een groepsbouw hielden over War on Terror: https://modelbrouwers.nl/phpBB3/viewforum.php?f=220. Mijn inzending daarvoor was de Kinetic M-ATV, die ik dat jaar ook ingezet heb op de eerste wedstrijd van de modelbrouwersdag, waarbij het publiek kon stemmen: https://modelbrouwers.nl/phpBB3/viewtopic.php?f=23&t=43532&start=10. De 10 winnaars van de meeste stemmen kregen een waardebon voor de Brouwersshop en daar bleek ik dus bij te zijn. In de shop gebruikte ik de bon voor een model waarvan ik dacht dat ik er een Vietnam-diorama mee kon maken, want daar kende ik de Commando van. Maar het bleek dat de Cadillac Gage Commando sindsdien verder gebruikt is door verschillende mogendheden. Het model dat ik gekozen had, was zulk een afstammeling, de V-150, die voortkwam uit de oorspronkelijke V-100 en een ander ontwerp dat de V-200 was. Omdat deze versie niet bruikbaar was voor de groepsbouw Vietnam, heb ik toen een andere kit van Hobbyboss besteld en is deze voor lange tijd in de hoek beland, er is zelfs een donorstukje naar de andere kit gegaan omdat daar iets van verdwaald was. Alle aftermarket die ik had, was opgebruikt voor de andere kit en het was terug uitkijken naar een set wielen en bewapening. Er kwam ook nog een verhuis tussen.

Dan heb ik ergens vorig jaar het verloren onderdeel teruggevonden door mijn opbergbak eens ondersteboven te keren. Ik kreeg weer zin om er eens iets mee te doen, maar in feite stond die turret met die plastic Oerlikon, waarvoor je geen metalen vervangloop met vlamdemper kan vinden, me niet helemaal aan. En ook is deze kit niet voorzien van enige decals, waardoor je toch verondersteld wordt er zelf een draai aan te geven. Ik vond op het internet plaatjes van een versie van de V-150 die ik zelf nog een stuk interessanter vind en die je niet in een bouwdoos aantreft.



Er staat een koepel op afkomstig uit het M163 luchtafweersysteem, de versie van de M113 met een zesloops 20mm Vulcan-kanon, inclusief Doppler-radar en een extern magazijn. Ook heeft de hull drie stabilisatoren op uitschuifbare hydraulische poten voor een stabielere geschutspositie. De crew bestaat uit 4 personen: commandant, schutter, radioman en chauffeur (https://encyclopedie-des-armes.com/index.php/unites-mobiles/canon-anti-aeriens-automoteurs-moderne/1048-commando-vulcan). Ik had dus al de juiste hull voor dit apparaat, maar ik moest al zeker die pootjes gaan scratchen. Voor de koepel waren er verschillende opties. Ik kon een M163 kopen en als donor gebruiken voor de koepel. Maar dan zou ik in de stash weer opgescheept zitten met een M113 die me weinig interesseert. Ook bestonden er ombouwkits om van een gewone APC een M163 te maken, uit de tijd toen die nog niet apart uitgebracht was. Dit is een set van Verlinden, maar hier moet je zelf de lopen snijden van een paar meegeleverde buizen. Mijn keuze is uiteindelijk gegaan naar een modernere producent. Blackdog heeft ook zo'n set, wel volledig in resin. Die kon ik gewoon van een modelbouwshop kopen. Er zat ook een turret basket bij, al ontbreekt het externe magazijn dat op de foto hierboven te zien is. Als ik de boxart bekeek, dan was het met de Vulcan-installatie niet beter gesteld als bij Verlinden, de lopen zagen er slecht uitgelijnd uit. Ik besloot dus om bij die shop ook nog wielen van DEF en een Aber Vulcan te bestellen, en maar goed ook want de resin loopjes waren allemaal krom. Dan steek je beter wat styrene rods bij je resin. Maar met de Aber set komt dat dus allemaal goed.





Een ding wilde ik wel nog eens uitzoeken, en dat was de oorsprong van de afbeelding die ik vond. Dat bleek uit een boek van R. P. Hunnicutt te komen, een auteur die een reeks boeken samengesteld heeft over verschillende klassen van Amerikaanse legervoertuigen. Ik vond dat het boek verkocht werd bij Bol en het is dus gisteren geleverd. Daarom heb ik de kit nu op tafel gegooid.



Ik moet nog vergelijken of de sprues voor de hull identiek zij aan de andere kit. Het zou eigenlijk niet mogen, want er zouden verschillen moeten zijn in de ophanging van de assen en de V-150 had ook een verlengd chassis.













Er zit een stukje PE in de doos. Er bestond vroeger ook PE van Eduard voor de V-100 maar dat is blijkbaar allemaal uitverkocht en het ziet er ook niet onontbeerlijk uit.



De vinylwielen met een erg zacht profiel en geen indicatie van de producent.





De handleiding is van het foldertype maar ze ziet er wel duidelijk uit.



De kleurinstructies tonen dat er niet naar decals gezocht moet worden. Er zijn wel sets voor uitgebracht als je er bijvoorbeeld een Indonesische civiele politieversie van wil maken. Voor mijn plannen heb ik niets speciaal nodig. De versie met Vulcan is aangekocht in het Midden-Oosten, dus het hoeft zelfs niet US Military te zijn.



De wielen van Def zien er weer prima uit, met duidelijke belettering, weighted en voorzien van een paar stickervellen met masking.







De afmetingen zijn verder dezelfde als in de kit.



De resinkit van Blackdog wordt een uitdaging, want hier zitten wel een veertigtal onderdelen en wat PE bij. De drie grootste stukken ga ik niet kunnen gebruiken, die passen op een Tamiya M113 en ik heb geen idee of ze ook bruikbaar zijn voor veel andere versies. De upper hull staat wat krom maar is natuurlijk makkelijk boven een kookplaat te rechten. Het moge duidelijk zijn dat de bewapening hier niet mee te redden valt.









En dan nog de set van Aber voor de lopen, die foto hebben jullie van me tegoed.

Rest ons het boek van Hunnicutt, waarom is dit nog nodig naast het boekje van Osprey dat ik al had, en dat eigenlijk alleen voor Vietnam bruikbaar is?



Hier vind je niet alleen de technische gegevens van deze en elk ander type in de VS geproduceerde voertuigen tot aan de Stryker in terug.



Maar dus ook de afbeelding die ik eerder toonde en een grote foto die ik zal kunnen gebruiken als referentie voor het scratchwerk.







Verder vind je hier naast de bekendste types ook een aantal buitenissige prototypes in terug, zoals bij voorbeeld de Springende Tank, die al rijdend 55 inch hoog kon opspringen, maar waarvan men het risico op zware ongevallen toch wat te groot vond. Of nog enkele types pantserwagens die duidelijk als inspiratie gediend hebben voor enkele Amerikaanse jeugdserie zoals G.I.Joe of M.A.S.K. Zeker over de verschillende types van Commando-voertuigen vond ik tien bladzijden vol plaatjes en schaalplannen, en ook een kleurafbeelding van een M706. En dit heeft hij dus ook eingenhandig voor de courantste lichte, middelzware en zware tanks en halfrupsen gemaakt. Voor de Super Heavy Tank kwam ik dit al eens tegen, maar daar leek me deze aankoop nog wat te prijzig voor. Nu heb ik er zeker geen spijt van.

Er gaat de komende weken waarschijnlijk ergens een moment komen waar de Frog niet veel verder meer kan afgewerkt worden, dus dan komt de V-150 zeker op de proppen.

Heel mooi inderdaad zo'n Vulcan-conversie. Ook bij de M113 een hele mooie blikvanger. Wordt vast een hele mooie uitwerking, ook als in vredestijd zag ik nog zoiets: https://www.toemen.nl/trumpeter-modern- ... 29743.html Groet, Anne

Interessant project

Mooi onderwerp, Steven. Voor die uitvouwbare pootjes voor de stabiliteit!

Bedankt voor jullie interesse, nu de Frog klaar is, had ik beloofd om aan de Commando te beginnen. Stiekem was daar al wel iets aan gebeurd, het interieur was eenvoudig om te bouwen. Nu de wielkassen meer afgeronde vormen hebben, zijn de ejector pinmarks wel moeilijker om glad te strijken dan bij zijn voorganger de V100.



Dit alles duurde niet lang en nu kon de voorbereiding gelegd worden voor het groot geschut. Als je de koepel van de Vulcan zou neerzetten waar het 20mm-kanon zou komen, dan bots je tegen de aandrijving aan.



Daarom is dit wapen, met dus een grotere turret basket dan de Oerlikon, waarschijnlijk verder vooraan geplaatst.



Er wordt gemeten in het plan uit Hunnicut dat het nieuwe middelpunt 70mm van de voorzijde af ligt. Ik heb ook de hoogte van de hull nagemeten en dit klopt goed met de afbeelding, dus als de Blackdog kit op schaal is, moet die hier ook wel passen.



Ik besloot om eerst het dak helemaal dicht te maken met een plaat plastic van dezelfde dikte als de hull, dus toch wel 1,5mm. Ik had dit een millimeter te klein uitgesneden, dus heb ik eerst een latje in de cirkel gekleefd.



De achterste opening is nog dichtgestopt, de voorste verdwijnt toch in het nieuwe gat dat gesneden wordt.



De afstand wordt overgezet op de hull nadat het dak helemaal terug gladgeschuurd en geplamuurd is.



Met de Maped cirkelsnijder wordt tot een millimeter diep gesneden, volgens de diameter van de nieuwe turret.



De rest wordt met een scalpel gedaan, de nieuwe opening wordt nog eens met de Dremel geschuurd.



Nu kan de basket net voor de aandrijving er in. In feite moet ik wel de bodem van de turret trimmen tot hij een halve millimeter dik is. Dit is gevaarlijk omdat de basket doorschijnend dun gegoten is. Anders kan je echter het luik niet open zetten zonder het gietblok te zien hangen.



Er moet een uitsteeksel aan de hull gelast worden. Ik vind geen andere voorbeelden van deze aanpassing, dus het is specifiek voor de Vulcan en het zit ook niet aan de rechterkant. Misschien voor een elektrische turret-rotatie.



Het stukje is samengesteld uit Evergreendriehoeken. Het kijkvenster is dichtgeplamuurd.



Ook de naden zijn hier afgewerkt. Nog een paar luiken bevestigen en het interieur kan in de verf.

Hai Steven, echt heel leuk die diverse inderwepen die je oppakt maar in de eerste plaats ook de nadruk op techniek wat mij van mezelf zo constrateert (woord Maar daarom wel al mijn aandacht verdient. Of deze versie van de V100 al bij de Vietcong of NVA bekend was vanzelfsprekend, is mij niet bekend 8#)
Groet en succes, Anne

Deze is pas daarna ontwikkeld, Anne. Het is wel geëxporteerd naar Saoedi-Arabië.



Net zoals bij de vorige Commando ga ik de vering weer aanpakken. Nu heb ik wel betere referentie. Zoals je ziet, zitten de veren niet met blokjes vast aan de assen, maar met stangen. Hier is wel te zien dat de schokdempers niet recht op de as zitten, maar schuin er achter. Daar kan ik weinig aan veranderen, de vorm van de hull is namelijk niet 100 procent juist hier. De schuine wand loopt in het model recht omhoog.



De bladveren zijn gestript van blokjes en gietnaden. Ze zijn iets te recht weergegeven.



De assen zijn bevestigd, inclusief het stukje dat ik jarenlang verloren was.



De voorste as heb ik sturend gemaakt, niet zo moeilijk als je er een paar stukken af knipt. Op de stangen zijn Mengboutjes gezet.



Het maken van deze stukjes is op de Proxxon gebeurd.



Ik heb wel wat moeite in het interieur gestoken omdat het niet helemaal afgesloten zal zijn, maar ik merkte dat er niets gedaan is aan de ronde wielkasten. Op de foto zie je bij een V-150 met zo'n kasten dat die binnenin toch recht afgewerkt moeten zijn. Ook moet de opstaande wand schuin oplopen. Dit is onmogelijk in het model, je zou ruimte moeten innemen waar de bestuurder moet zitten. Daarom heb ik het grootste deel van de luiken dichtgemaakt. Het achterste deel kan je alleen door de kijkgaten zien.



Ik heb wel het stuur vervangen door eentje van een Mechanic Mule dat ik nog liggen had. Het stuur in de kit lijkt meer dat van een kinderloopwagen. De stoel van de kit is gebaseerd op dit model.



Het interieur is geschilderd in 80 procent wit/20 procent lichtgroen.

Met P+ wordt het wit glossy afgewerkt. daardoor kon ik met Feldgrau van Vallejo een wash doen. Deze verf is zo verwaterd dat ik na droging de randen weg kan wassen met water.



De winch is aangepast met messingbuis zodat je er echt twee rollen voor ziet zitten.



Hier is het Feldgrau overal kwistig aangebracht, kan voor een interieur geen kwaad.





De hull is nu dichtgeplakt nadat de masking van de clearparts afgehaald is. Hier komt nog Trasparent Blue over.



Hier is te zien dat ik het manhole achteraan vervangen heb door een verhoogd luik dat gelukkig ook in de kit aanwezig is. Ook dit detail stamt overeen met de foto in het Hunnicut boek. Daarop is verder geen extra gewicht zoals jerrycans of een draadhouder op de voorkant te zien, die laat ik er allemaal af.

Ah, je V150 Commando is van later. Okido, de Vulcan ken ik van de M113 dus ga ik uit van wel uit die periode. Moet je er als NVA nog steeds niet tegenop gaan lopen;) Ik weet van SWAT-teams uit jaren '90, dat ze ook V100's hadden, soms met zo'n stormram voorop gelast. Idee, misschien voor later? Groetjes en succes, Anne

Na 2 van deze kits denk ik niet dat er nog een exemplaar op de tuintafel terecht gaat komen. Maar geen zorgen, er ligt al nieuw modern spul klaar. De V-150 is echter lang nog niet afgewerkt. Zo moesten er nog stabilisatoren aan de hull gescratcht worden. Van deze pootjes heb ik niet meer dan de 2 eerder getoonde foto's en het vage plannetje uit het boek kunnen vinden. Gelukkig worden de stempels op deze foto's zowel onder als boven getoond. De achterste poten wilde ik uit messingprofiel maken, zodat de rand er scherp uit ziet. Dit ben ik wel meteen moeten gaan kopen op zaterdag, zo'n profielen heb ik nog niet in mijn voorraad. 3x3mm leek niet bij Albion te liggen, maar er was wel een lang Raboesch profiel beschikbaar. Omdat het messing is, kon ik het zagen met een microzaagje.



Ik heb er een gat door geboord om er een as in koper door te steken. De scharnier aan de hull kon uit Evergreen gesneden worden.



Het systeem om de poten omhoog te zetten, was te herkennen aan de asgaten waar licht door schijnt. Je kan er een tweede as door steken als slot. Ik ging de poten omlaag zetten. Hier heb ik wel de foute as vastgelijmd, als je de poten omhoog wil zetten moet de as door dat andere gaatje zitten.



Het scharnier is aan de romp gezet, alles blijft beweeglijk.



Nog een blik in de hull die je later niet meer zult krijgen als de Vulcankoepel er op staat.



Er leken verstevigingsribben op de scharnieren te zitten.



De voorste poot zit aan een zware plaat vast, die als functie heeft om er een slot op te zetten. Deze draait naar de rechterkant en hier zie je goed de vorm van de stempel onderaan met een bolling er in.



Gelockte stand van de voorste stabilisator.



Voor de stempels bleken de niet gebruikte wieldoppen van de Frog de ideale afmetingen te hebben.



Al het detail moest er wel af.



Een buisje van 3mm past door de wanddikte alleen op een as van 2.5mm als je het uiteinde inboort.



Het uiteinde kreeg een flens door er een strip metaalfolie rond te kleven en het gat op te vullen met Evergreen en secondelijm.



Ik vond een rookbom in 2 helften in een 1/24 Swordfish kit waarmee een buisklem van 4mm kon gemaakt worden. Daarmee konden de voetjes geklemd worden.



1 helft bevestigd en het pootje is op de juiste hoogte hierop vastgelijmd. Er is een punt om te zwengelen aangebracht door een gat te boren in de buis en daar een messingbuisje met een staaldraad er in in te brengen.



De voorste poot heeft hier 4 mengboutjes op de klem gekregen, waar 2 L-profielen op zitten als basis.





De andere poten zijn identiek afgewerkt.





Met de wielen er onder wordt het duidelijk dat de voorste poot nog iets langer had mogen zijn, maar het chassis staat niet op de wielen maar op een lintmeter die ik er onder gestopt heb. Het zakt dus misschien nog iets vooraan en de wielen staan nu ook nog niet op hun ingezakte kant.

Nu waren de standaardonderdelen van de Commando aan de orde. Verlichting, handgrepen, zo van die zaken die je beter zelf met metaaldraad oplost. Ik ben uiteindelijk overgestapt van 0.6 naar 0.4mm draad, dat kwam voor de handgrepen toch beter overeen met de foto's.



Het werktuigenrekje uit de doos vervang ik door zelf uitgesneden metaalfolie.



De hijsogen op de vier hoeken van de hull zijn door Hobbyboss voorzien van een ondermaats gat. Met een boortje kan dit nog uitgewerkt worden.





De uitlaatmodule blijkt bij deze variant gekortwiekt te zijn, waarschijnlijk om het schootsveld van het 20mm-kanon te vergroten. Ik moest dus de rand van de plaat afzagen.





De uitlaten zijn wel blijven zitten, dus die plooien we in aluminiumbuis. Als je hier een plastic draad in schuift, kan je het plooien zonder dat het volledig dichtklapt, maar ik heb toch de deuken van de tang er uit moeten plamuren.



Nu ben ik toch maar begonnen aan de resinkit van de Vulcankoepel, er blijven geen onderdelen meer over uit de kit buiten de spiegels. Het is soms wat te fragiel gemaakt en op andere plekken dan weer wat te stevig vastgezet. Daardoor brak de koepel.



Hier is die gereconstrueerd, dat kon makkelijk op de bijgeleverde turretring. Alleen denk ik nu dat er op dit prototype geen gebruik gemaakt is van een gepantserde koepel, het is gewoon de installatie zoals die op de trailer gebruikt wordt. Of er een doorgang naar de hull in past, is me ook niet duidelijk. Ik gebruik voorlopig deze turret, waar ik dan misschien stukken uit zaag als ze in de weg zitten voor de magazijnen. Onder de zoekterm VADS vond ik daar wel genoeg informatie over.


(https://commons.wikimedia.org/wiki/File:M167_Vulcan_Air_Defense_System_%28VADS%29.jpg)

Iets wat erg onduidelijk is zonder de originele M163 Vulcan kit, is hoe de top op de base gelijmd moet worden. Er zijn geen pasnokjes in, dus goed kijken naar de foto's in de handleiding.



Het elevatiesysteem voor het kanon is wel een pareltje van resingietkunst. De passing is zo goed dat je dit in alle gewenste standen kan plaatsen, maar dan moet het wel gefixeerd worden.



De tandjes in de heugel zijn messcherp gegoten, al ontbreekt het onderst stuk in mijn set.



Nu kan de loop van Aber uitgepakt worden. Hopelijk past die in het gietstuk van Blackdog.