Alweer een nieuw project? Ja, en ik zal jullie even kort uitleggen waarom. Ik heb alle dozen waar ik hier bij Wendy mee bezig ben geweest opgeborgen, omdat ze me stuk voor stuk enorm pijn doen. Wendy is n.l. voor een tijdje opgenomen i.v.m. de psychische problemen waar ze mee kampt. Het gaat redelijk met haar, maar ik heb besloten om tijdelijk een kamer te betrekken om alles even wat rust te gunnen. We proberen zo goed mogelijk met de situatie om te gaan. Zelf ben ik nog niet waar ik zijn wil en nu is dit er nog bijgekomen...Dus ik hoop dat jullie snappen dat ik de projecten waar ik mee bezig was toen ik dolgelukkig was met haar en we geen zorgen hadden even niet wil/ kan zien...

Wel heb ik de behoefte om te bouwen en met name voor een stukje afleiding. Ik heb dus maar een kitje gescoord om even mijn gedachten te kunnen verzetten...



Eigenlijk past deze wel bij de huidige situatie.
Ik eet op het moment veel makkelijk voer, dus Cup Noodle past hier wel bij...
Wij doen een stapje terug en dit is een 250. Een stapje minder dan 500...
Ik maak de zilverkleurige uitvoering van Takuma Aoki en niet de goudkleurige op de boxart. Takuma reed met nr. 13...wel toepasselijk...

Ik heb voor een motor gekozen, omdat dit deel van het forum rustig is en rust is wat ik nodig heb. Had ik een auto gepakt, dan was ik knap druk geworden! Je wilt toch ook wel reageren bij diegenen die dat ook bij jou doen. Hier is dat goed te behapstukken.

De inhoud van de doos:



Begonnen met het zitje met tank. Helaas op de volgende manier gegoten:



Dat wordt nog een leuk werkje om het helemaal strak te krijgen...
Eerst maar even met secondenlijm aan elkaar gezet:



Geschuurd met 400, 1000 en als laatste met 2000:



En daarna in de primer. Maar de naadjes zijn nog niet dicht. Hij krijgt dus nog een behandeling met Plasto en nog en aantal schuurbeurten voor de volgende primerlaag.



Het blokje wordt nog een probleem...wat een naden! En ik dacht toch echt dat ik een Tamiya-kit had gekocht...



De velgen moeten wit en de voorvelg zit al in de eerste laag. Heeft er nog wel een paar nodig...



En voor het idee van de zilverkleur even het onderste stuk van de kuip gespoten. Wel een lekker kleurtje! (TS-17)



Yep! Ik heb de gietnaden gezien. Die worden natuurlijk voor de volgende lagen nog verwijderd!

Ik hoop dit project in alle rust te volbrengen, maar belangrijker: ik hoop de rust in dit project te vinden die ik hard nodig heb...

Wilko

Gisteren heb ik dit model spontaan aangeschaft, om voorlopig iets te kunnen doen. Er is weer ( ) een nieuwe situatie ontstaan en daar moest voor mijn gevoel eerst even een nieuw kitje tegenaan. De kitjes vol herinneringen pak ik na deze wel weer op.

Dus na de spontane aanschaf maar eens even gegoogled en ik moet zeggen dat ik de goudkleurige uitvoering met nr.3 toch mooier vind dan de zilverkleurige met nr.13.
Gisteren vond ik nr.13 nog heel toepasselijk, maar eigenlijk is de goudkleurige nr.3 toepasselijker! Ondanks de situatie blijven Wendy en ik knokken voor GOUD! En nr.13 moet omgezet worden naar iets beters. Wendy is mijn derde langdurige partner (vandaar nr.3) en wij gaan voor goud, hoe zwaar het ook nog zal zijn de komende tijd. En ik houd in mijn achterhoofd: De aanhouder wint! Dus ik heb deze nu nodig:



Nu klopt mijn gevoel ook helemaal bij dit modelletje, dus ik kan weer verder knutselen. Als hij af is zal hij heel bijzonder blijven voor mij. Een nieuw model bij een nieuwe start in onze relatie (even terug naar verkering, zelf weer goed in mijn vel komen, Wendy weer goed op de rails krijgen en van daaruit weer iets opbouwen) We gaan voor goud en...driemaal is scheepsrecht!

Even alles aan de kant en vooralsnog eerst dit kitje tot een goed einde brengen!

Wilko
(die soms TE gevoelsmatig met modelbouw bezig is, maar aan de andere kant heeft dat ook wel weer iets...)

Hey Wilko,

Welkom terug

Leuk dat je aan deze kit een emotionele waarde wilt geven. En denk eraan : deze kit is puur voor de fun.

Ik vind het jammer dat het je weer eens niet mee zit Het lijkt wel alsof je door het geluk verlaten bent. Maar langzaam aan zal het beter gaan.
Ik vind het super van je, hoe je Wendy door dik en dun steunt. Geloof me Wilko, omdat jij voor iemand iets goeds doet, zal het vroeg of laat ook terug goed met jou gaan.

Veel sterkte maatje, als er iets is, stuur maar een PB of mailtje.

Groeten

Pascal

Dank je, Pascal!
Ik waardeer dit heel erg!

Wilko

Welkom terug Wilko, en bij de motoren. Je weet dat ik hier ook altijd toch wel een beetje meekijk, en dus ook die van jou zal volgen.

Het zit je echt niet mee he, nu ook nog zonder Wendy. Ik hoop dat het met jullie straks weer beter zal gaan. En dat er licht is in de tunnel aan het einde, daar geloof ik heilig in. Dus dat zal dan ook zeker voor jullie het geval zijn. En let op dat je elkaar hierna beter kent, en daardoor een hele vaste band met elkaar zult hebben. (Ervaring) Zoals ik weet kun je niet stoppen met bouwen. Dus geen druk he. En ook geen haast. Lekker bouwen, resultaat doet er niet toe. Het bouwen is waar het om gaat. Wie weet wat er uit komt rollen.

Ook jij natuurlijk weer bedankt voor jouw steun, Rick!

Dit is mijn huidige werkplek:



Volgende week zal ik dus voor een tijdje elders vertoeven, maar deze werkplek is lekker mobiel, dus dat zal geen probleem op gaan leveren. Labtop in de tas, doosje vol benodigdheden, kitje onder de arm en verkassen maar! De achtergrond van mijn labtop is de Ferrari 126C2 van Gilles Villeneuve die tot nu toe goed gelukt is. Mijn kitje is weliswaar nog niet zover, maar die pak ik, net als de Lancia Stratos, t.z.t. wel weer op. Beide projecten zijn tot nu naar tevredenheid verlopen, maar zoals gezegd doen ze mijn gevoel even geen goed op het moment. Eerst even deze Honda op mijn gemak en als die af is zal ik de Ferrari en de Stratos wel weer aankunnen!

Eerst heb ik de gietnaden van het onderste deel van de kuip verwijderd.



Vervolgens kon ik het niet laten om even te testen hoe de goudkleur gaat worden...



De kleur is heel mooi, maar ik ben blij dat ik hem even heb getest, want ik heb hem op een gedeeltelijk geschuurde ondergrond gespoten en dan zie je onherroepelijk verschillen in de kleur. Ik weet dus ook meteen dat de ondergrond perfect moet zijn met een mooie egale primerlaag. Mooi, dan kunnen we daar straks de mist niet mee ingaan!

Ook het blokje is weer een stapje verder...



De tank met zitgedeelte heb ik in de Plasto gezet en met behulp van een satéprikker goed in de naad gedrukt.



Ik hoop dat dit voldoende is, maar dat zullen we zien na de volgende schuurbeurt en primerlaag...

En nog even een deel van het blokje in het alu/chroom gespoten. Glimt als een spiegel, maar deze spuitverf van colorworks droogt extreem langzaam. Dat wordt dus heel voorzichtig het volgende deel er aan zetten zonder dit deel aan te raken...



Ik punt momenteel de stukjes sprue aan net als een satéprikker. Dan steek je ze een stuk makkelijker in het piepschuim en hoef je niet zo te drukken met de kans dat je onderdeel weer van de sprue afspringt!

Ik beleef er wel plezier aan om dit verslag zo uitvoerig mogelijk te posten. Ik hoop dan ook dat anderen er misschien nog iets aan hebben, zodat dit project nog een extra positief kantje krijgt...
Het bouwen gaat ook wel aardig. Ik weet donders goed hoe het moet, maar ga door de regel veel te gehaast te werk. Ik zal nu eens proberen om dat niet te doen...
Dus...we bergen de boel weer even veilig op in de kast!



Nu alleen op het komende adres nog even zo'n plekje zien te vinden...

Morgen vast nog wel een update, want de afleiding die dit project me bezorgd, bevalt me uitstekend!

Wilko

Allereerst wil ik je sterkte wensen Wilko! Je komt er wel weer uit jou kennende!

Verder ben je goed op weg met dit project. Hopelijk zien we hem binnen enkele weken/maanden/dagen helemaal klaar staan schitteren!

Tom

Dank je, Tom!
Hoe moeilijk ook, ik zal er inderdaad wel weer uitkomen...ik krijg hier nogal wat ervaring en handigheid in zo langzamerhand...
Het klinkt misschien raar, maar zoveel sh*t en ellende breekt je enerzijds af en maakt je aan de andere hand iedere keer een stukje sterker. Ik klamp me vast aan de positieve dingen en bouw van daaruit verder aan een goede toekomst. Nog veel obstakels te overwinnen? So be it! En...wat kan mij nog gebeuren als ik dit allemaal overwonnen heb t.z.t.? Niets meer toch? Met zoveel levenslessen en levenservaring hebben we straks toch een fantastische basis voor een verder leven? Gelukkig kan ik 90% van de tijd zo positief denken en dat geeft mij de zekerheid dat ik er hoe dan ook ga komen. En de steun van familie, vrienden en jullie op het forum helpt me enorm!

Ik heb geen idee hoelang dit project gaat duren. Hangt een beetje af van de tijd die ik overhoud als ik weer moet werken. Maandag begint het "gewone" leven weer. Dagen? Never! Weken? Een beetje te positief gedacht...Maanden? Dat zal het zijn, alleen weet ik nog niet hoeveel!

Wilko

Ik denk een hééééééleboel maanden als de rest van het project verloopt zoals het vandaag ging...
Ik had er enorm veel zin in en het begon allemaal voorspoedig. Het handeltje keurig geschuurd en klaargemaakt voor de primerlaag.



Ik dacht toch echt dat dit strak was...hup, primertje erop...



Even laten drogen en dan het kleurtje...



Ook die even laten drogen en dan lekker spuiten met blanke lak! Tot nu toe superstrak, geen naadje te zien, foto suggereert sinaasappelhuidje, maar dat is het niet...gaat lekker zo! Niet drammen, gewoon die blanke lak er op! Oké...



Daar wordt een mens toch blij van als hij zo in het zonnetje staat te blinken? Ja, ik ook tot...

Tot aan de blanke lak zag het er fantastisch uit, maar nu? Ik zie verdomme die hele naad van voor tot achter weer precies lopen!
Daar wordt Wilko dus echt niet blij van! Een ander zou misschien denken: "Ach, het is maar een kitje. Hij blinkt toch prachtig?" Ikke niet!!! Het hele proces vanaf de primer nog een keer herhaald over dit resultaat...een paar lagen extra zullen dat naadje wel klein krijgen! Mooi niet...

Aangezien er nu 500 lagen primer, lak en wat al niet meer zij op het kitje zaten moest ik snel handelen...iets wat het zaakje zacht maakt...keukenkastje open...geen MR.Muscle meer! Dikbleek? Tsja, da's best wel agressief en als het de strontstrepen uit de pot krijgt moet het hier toch ook enigszins helpen???



Het hielp inderdaad een beetje...
Onder de kraan heb ik er zoveel mogelijk afgewreven en toen lagen de twee helften er zo bij:



Met een stukkie schuurpapier alvast een begin gemaakt met het weer glad krijgen van t onderdeel. Er zullen nog wel wat uurtjes volgen eer ik weer opnieuw kan beginnen...

Oftewel: de hele dag bomdruk geweest en geen barst bereikt...Of toch wel? Ik heb er weer extra werk bij!
Ach, wat zou het ook...Ik ga gewoon lekker door met dit kitje en dan wordt het brouwverslag maar 500 pagina's lang!

Nee hoor, geen medelijden hebben! Maar misschien dat iemand mij kan vertellen hoe het kan dat ik de hele naad na de blanke lak weer terug zag? Tot de lak was er niets te zien en na de lak zag je hem weer haarscherp van begin tot eind..en dat zou ik graag bij de tweede keer willen voorkomen, anders volgt er een derde episode van dit onderdeel en twee vind ik eigenlijk wel genoeg!

En...nr.2 zal nog wel even op zich laten wachten, want ik heb nog heel wat herstelwerk te doen...





Wilko

Hé Wilko, eerst en vooral wens ik je veel strekte voor de toekomst. Men denkt soms; Hoeveel kan een mens verdragen? Blijkbaar weten we dat zelf niet, maar toch meer dan we denken, en voor de rest, doe wat je graag doet.

Nu even terug naar jouw "brommertje".

Welke primer en welke vernis heb je gebruikt
Als je Motip-vernis hebt gebruikt, dan is deze de oorzaak dat alle weggeplamuurde naden terug zichtbaar worden, vraag dat maar aan Tom21. Hij heeft het voor gehad met zijn Golf IV.
Ik raad je de vernis van Gunze Sangyo aan.