Paul,

Toch heeft het z'n charme, vind ik, zo'n kit waar je wat aan moet corrigeren. Persoonlijk vind ik het niet echt motiverend als alles zo maar precies in elkaar valt.

@ Shake: Ik maak vaak malletjes om iets goed te assembleren. Het gemak en de kwaliteit van het eindprodukt maakt die investering van te voren echt de moeite waard. Bovendien dwingt het je na te denken hoe je het precies wilt hebben en hoe je dat moet realiseren.

Rob

Neuh, ik denk van niet omdat de spinner toch ook zwart wordt. Het zijn trouwens geen losse bladen als bij jouw Spit.



Mee eens, dit geeft mij ook meer voldoening.

Groeten,
Paul

Hoewel niet bijster spannend toch nog wat foto's van de plamuuravonturen.
Ook aan deze Sea Otter zit het nodige werk op dat vlak. Het probleempje met de propeller heb ik ook maar met Alabastine opgelost:




Na de eerste plamuurgang en het opnieuw graveren van de paneellijnen, loop ik altijd alles nog een keer na.
Van de opliggende lijnen rond het neusluik was weinig meer over.
Door wat kadertjes te maken met afplaktape en deze af te strijken met plamuur wordt dit hersteld:




Omdat paspennen e.d. volledig ontbreken, heb ik pennetjes in de horizontale staartvlakken aangebracht.
De pennetjes zijn contra aan elkaar afgeschuind zodat ze makkelijker in de gaatjes gaan en elkaar versterken:




De gatposities worden overgehaald van de staartdelen en de boel kan in elkaar. Wel even opletten wat de bovenkant van de staartdelen is:




Tja, we zijn er nog niet. Na het bestuderen van een aantal foto's kwam ik twee nieuwe aandachtspunten tegen.
De eerste betreft de verdeling van de ailerons en de flaps in de ondervleugel, daar is nogal wat variatie in geweest.
De azurkit wijkt hier in af van de Warpainttekening.
Gelukkig trof ik een goede foto van de kist die ik wil maken en daarvoor hoef ik gelukkig niets aan te passen.

Tweede puntje was de V-stelling. Azur heeft voor beide vleugels dezelfde V-stelling gehanteerd maar deze is alleen correct voor de bovenvleugel.
De ondervleugel heeft een grotere V-stelling. Onderstaande foto maakt e.e.a. duidelijk:




Omdat ik dit een typerend detail vind aan de Sea Otter, wil ik hier toch wat aan doen.
Op zich is het aanpassen niet zo heel spannend. Gewoon de zaag er in .
Wat wel mee gaat spelen, is de lengte van de struts. Die zullen iets korter worden omdat de afstand tussen de vleugeltip van de boven- en ondervleugel kleiner uitvalt na
het vergroten van de V-stelling van de ondervleugel.

Dus voorlopig blijven we dus nog even bezig met het constructiewerk en komen we nog niet aan schilderen toe.


Groeten,
Paul

Na het inzagen van de vleugels om de V-stelling te vergroten en het nodige plamuur- en schuurwerk, zijn de drijvers erop gegaan:



De drijverstruts uit de kit heb ik vervangen omdat ik ze wat te dik vond. Bovendien hoef ik dan geen aangietpunten en naadjes weg te werken.
De lengte heb ik overgenomen met een schuifmaat want deze zijn alle vier verschillend.
Om ze uit elkaar te houden heb ik ze in volgorde op een stukje tape geplakt.



Voordat ik de struts heb geplaatst heb ik de locaties met een klein boortje gemarkeerd. Het uitlijnen van de drijvers is een delicaat klusje.
Neem daar even de tijd voor. Van voren gezien staan alle struts in dezelfde v-stand en van de zijkant gezien staan de parallel aan elkaar en aan de ribben van de bootromp.
Je kunt de paneellijnen als referentiepunt houden.




Volgende onderdeel is de motor. Bij de kit zit een keurige resinmotor met losse cilinderkoppen. Het is wel aan te raden om de motor voor het schilderen even te passen in de motorkap.
Ik heb nog wat van de cilinders af moeten vijlen.
Ook goed kijken welke luchtinlaten nodig zijn voor de motorgondel want er zijn diverse varianten bijgeleverd. voor de MLD-versie heb je de twee grote nodig.
Voor de binnenkant van de motorbeplating heb ik Zinc Chromate primer gekozen (Humbrol H81).



Ter voorbereiding van het plaatsen van de vleugelstruts heb ik in het hart van de locaties een gaatje geboord. De struts van de kit zijn verder goed bruikbaar en
worden van een klein, rond pennetje voorzien om een stevige verbinding te krijgen i.v.m. het trekken van de spandraden.

Ik ben er nog niet over uit of ik al gaatjes aanbreng voor de spandraden. D'r zitten er best een paar op.
Misschien slimmer om te wachten tot na de primerlaag.

Groet,
Paul

Wat een interessant model. En wat een tempo

Goed werk, Paul!

Rob

Weer goed bezig. Zoals gebruikelijk weer netjes en met oog voor detail gebouwd.
Ik zie dat je het juiste referentiemateriaal bij de hand hebt, dus dat gaat wel goed komen. De draadjes worden nog een hele uitdaging, ik zie dat er ook bij de drijvers spandraden aan te pas komen.

Trouwens zin in een MLD groepsbouw?

Gr. Sjaak

Ziet er super uit, echt tot in detail uit gewerkt! Wauw!

En Sjaak: Ik doe mee

Freddie

Ondanks allerlei andere fijne bezigheden (cursus, overwerk, lekkage, belastingaangifte ) nog een paar dingetjes gedaan:

Eerst maar 'ns de Bristol Mercury XXX geschilderd aan de hand van wat foto's op het www.
De binnenzijde van de uitlaatring heb ik ingekleurd met een potlood:




Vervolgens geprobeerd om het ding in zijn behuizing te krijgen hetgeen niet lukte wegens toch te groot.
Na het wegschrappen van de verdikking aan de binnenzijde van de motorkap ter hoogte van de uitlaat lukte het wel.
Belangrijk bij het positioneren van de motor is dat er twee cilinders bovenin staan en eentje onderin.
Voor de oplettende lezer op de bovenste foto zit de motor nog los in de gondel .
Bij de MLD-versie moet de lange luchthapper bovenop de gondel worden aangebracht:



De plantenkas had reeds in een badje van echte P+ gelegen dus die kon alvast mooi afgeplakt worden.
Meestal ploeter ik met Tamiyatape al die pokkeraampjes dicht hetgeen best veel tijd zou gaan kosten.
Nu huldig ik het principe van de gezonde luiheid ook bij het brouwen dus heb ik de Verkadereep uit de voorraadkast gekaapt om 'ns de chocoladefoliemethode uit te proberen. Lekker hoor!



Na het splitsen van de folie deze in kleine delen op de kap aangebracht en aangewreven met een wattip.
Dat ging eigenlijk best redelijk goed al heb ik de helft overnieuw gedaan omdat ik de raamstijlen niet netjes uitgesneden had , vond ikzelf.
Na het afplakken is de kap op de romp gelijmd.



Nou de raamrandjes nog bijwerken en dan verder met de struts.
In de volgende update zal ik ook even aangeven welke onderdelen voor de MLD-Sea Otter volgens het referentiemateriaal ook niet nodig zijn.
Dat scheelt tenslotte ook weer kostbare vrijetijd.

Gr. Paul

Snijd je dan de folie van tevoren op maat van de ruitjes, of wrijf je het erop en snij je het dan uit?

Dit is weer zo'n vliegtuig dat mooi is van lelijkheid