Omdat deze groepsbouw alweer een maandje loopt, wordt het toch tijd om mijn deelname te starten.
Het wordt de SeaOtter, een amfibie ontworpen door de Engelse vliegtuigfabriek Supermarine als opvolger van de Walrus.
De eerste vlucht was in 1938. Er zijn er 290 van gebouwd maar niet door Supermarine zelf.
Ik ga verder geen uitgebreid historisch verhaal houden want met een beetje zoeken op internet kun je vanalles vinden.

Mijn uitvoering wordt uiteraard van de Nederlandse MarineLuchtvaartdienst die er van 1950 tot 1953 in totaal 11 heeft gehad (8 operationeel en 3 voor onderdelen),
in de uitvoeringen ASR.Mk.I en ASR.Mk.II. Belangrijkste "wapenfeit" is de inzet tijdens de watersnoodramp van 1953.

Tijd voor plaatjes:


Deze kit heeft decals voor een Nederlandse uitvoering


De Walrus is de voorganger van de SeaOtter. Grootste verschil is de duwschroef.


Keurige oppervlaktedetails


Het nodige aan resin, inclusief losse cilinders voor de motor en bomrekken.


En een PE-setje


Uit de stapel oude tijdschriften een AviationNews getrokken met een handige schaaltekening


Gelijk maar even het rompje en de vleugels vergeleken

We zijn klaar met dozenruiken, tijd om aan de slag te gaan!

Eerst maar 'ns de romphelften vlakgeschuurd.
Vervolgens de rompdelen met de rompvloer gedry-fit omdat niet precies duidelijk is hoe de vloer komt te zitten.
Bij dit soort shortrunkits is het altijd nuttig om droog te passen. De kit is van Azur, een merk uit de MPM-stal met veelal Fransgerelateerde onderwerpen.
Vaak zijn de bouwtekeningen vaag in de aanduiding van locaties en zijn de onderdelen vrij dik uitgevoerd.


De positie van de vloer heb ik afgetekend op de wanden omdat ik daar nog wat mee wil gaan doen.

Zo de kop is eraf, de SeaOtter is take-off!

Groeten,
Paul

leuke kit paul.
en volgens mij is de moter aan de andere kant ook gelijk het enige verschil


Gr,
karel

Mooie kit Paul ,schaaltekeningen lijken aardig overeen te komen met de kit
succes en plezier met de bouw.

Henny

Voor de Nederlandse versie is een separaat staartdeel en richtingsroer bijgeleverd. De staart moet eerst worden afgezaagd.
Alvorens je aan het interieur begint is het raadzaam om altijd die puisten van ejectormarks te verwijderen.
Kitfabrikanten zijn er meester in om deze precies op de verkeerde plaatsen aan te brengen.


Aan de binnenzijde van de staart is middels een lijntje aangegeven waar je de zaag in moet zetten, handig!

Met enige artistieke vrijheid en een beetje spieken bij de Walrus het interieur wat aangekleed.
Eerst aftekenen dan liggers uit strip aanbrengen, deze insnijden en de ribben ertussen lijmen. Nog een paar hendels en kastjes erbij and that's it:


Het lijkt heel wat maar het hele interieur was in twee uur klaar.

Tip voor hen die altijd zitten te pielen met het oppakken van kleine PE-deeltjes; gebruik een natte kwast.



Het richtingsroer komt over links te staan.

Tip voor hen die altijd zitten te pielen met het lijmen van kleine PE-deeltjes; gebruik eens KristalKleer i.p.v. secondenlijm.



Bijrijdersstoeltje staat nog niet helemaal jofel zien ik.


Tenslotte nog een laagje H78 Interior Grey Green eroverheen gegietert.

Over het interieur van de SeaOtter kon ik dus niet bijster veel vinden. Mocht iemand nog wat aanvullingen hebben, plant er maar bij zou ik zeggen.


Groeten,
Paul

Volgens enkele geleerden mankeert er wel wat aan deze doos en is deze tekening mogelijk de bron van de vermeende vormafwijkingen.
Zowel De oude multimedia Aeroclubkit uit begon jaren negentig als deze Azur hebben waarschijnlijk deze tekening als basis gebruikt en de fouten overgenomen die er in staan.
Ik heb de romp ook nog vergeleken met wat foto's op internet van de zijkant van de kist en ik kan er wel mee leven.

Gr.Paul

mooi interieur paulus


Gr,
Karel

We houden lekker de gang er in: de romphelften zitten op elkaar:



Kiekje in de cockpit. De locatie van het stuur heb ik meer richting stoel verhuisd. Die stond verhoudingsgewijs wel heel ver weg.



En bakboord:



Het PE van de stoelriemen heb ik ter plaatse van de gespen weer kaal geschrapt met een mesje, dit geeft een mooie metaalglans en werkt heel snel:



Het bovendeel van de ondervleugel heb ik eerst pasgemaakt op de romp en vlakgeschuurd. De onderhelften zijn niet goed vlak te schuren vanwege de wielbakken. Flink wat klemmen erop en drogen met die handel:



Ook de staartdelen zijn aan de dikke kant, daarom schuur ik ze dunner.



Het monteren van de staart is de volgende stap.

Groeten,
Paul

Je bent goed bezig Paul. Lekker tempo. En als vanouds ziet het er weer top uit.

Bedankt, Biggles. Ben lekker op dreef met dit ding maar er zit toch wel wat werk aan.

De bovenvleugel paste vrij goed op de romp. De staartvlakken zijn eerst vlakgeschuurd voordat zij op elkaar gelijmd zijn. anders zijn ze veel te lomp. Het separate kielvlak is ook geplaatst
Al vrij snel liggen de deelconstructies op de werktafel, tot zover gaat ie lekker:




Hier het typische probleemgebied van de shortrunmodellen zoals je die tegenkomt bij MPM, Azur en SpecialHobby: dikke achterlijsten.
Ondanks het zorgvuldig schuren en afklemmen, zitten er toch kieren in de achterlijst die daardoor ook veel te dik uitvalt.
Ik vermoed dat er door teveel klemkracht op het midden van de vleugel ruimte is ontstaan tussen de vleugeldelen.
Ter vergelijking heb ik de bovenvleugel erbij gehouden. Daarvan is de achterlijst dunner geschraapt en geschuurd om tot een acceptabel resultaat te komen:




De propeller behoeft ook wat aandacht. zoals je ziet heb ik 'm niet netjes gecentreerd en steken de bladen ongelijk uit de spinner.
Volgens mij hoor je die stokkies sowieso niet te zien. Dichtsmeren dus:



De motorgondelhelften heb ik ook vlakgeschuurd om ze netjes te kunnen lijmen. Hoewel ik er naar mijn idee nauwelijks iets afgeslepen heb,
valt de gondel toch iets te smal uit waardoor het deel in het vleugelmiddenstuk er te ruim overheen valt. Dat wordt dus nog meer plamuren




En nu maar wachten tot de plamuur droog is...:




Groeten,
Paul

De trailing edges doen me erg denken aan de Meteor, alleen durfde ik het daar niet aan om te gaan schuren. Veel te bang dat ik de vorm van de motorgondels zou verknallen. Die propellers met losse bladen zijn ook een uitdaging, met de Spit Mk XI heb ik er zelfs een malletje voor gefabriceerd;



Het interieur ziet er in ieder geval netjes uit en ik heb er alle vertrouwen in dat het met de rest (na het nodige schuurwerk ) best in orde gaat komen. Hoewel...............geel is en blijft natuurlijk een lastige kleur.

Gr. Sjaak

Ps. was het niet handiger om de propellerbladen na het spuiten te monteren?