Hallo Allen,
de geruchten voor deze groepsbouw gingen geloof ik al halverwege 2011 in de rondte, en het sprak mij wel aan. Ik had wel wat leuke Japannertjes in de planning, echter, na ESM zo'n beetje kwam ik in een aardig bouwdipje terecht, waar ik langzaam uit omhoog krabbel momenteel. Priegelwerk met drijverkisten of dubbeldekkertjes zoals de Sea Otter worden hem dus niet. Een beetje rondsnuffelen in de collectie leverde deze kit dus op!
Dus, here we go!
Geschiedenis(dit is elders verplichte kost, maar zou hier een verslag ook completer maken, dus plaats ik het hier ook)
De Martin P-5 Marlin was een door ontwikkeling uit de Martin PBM-5 Mariner. Vergeleken met de Mariner had de Marlin onder andere een verbeterde vorm van de romp en zwaardere motoren (de Mariner was namelijk zwaar "underpowered").
Het eerste prototype maakte zijn eerste vlucht op 22 Juni 1951. Vanuit het protortype werden nog enkele veranderingen door gevoerd, onderandere werd de neuskoepel verwijderd en vervangen door een radar dome, en werd de cockpit sectie verhoogd voor meer zichtbaarheid. Ook werd de rugkoelen verwijdered en werden de drijvers onder de vleugels verder gestroomlijnd.
Van deze eerste versie, de P5M-1 (P-5A) werden er uiteindelijk 160 gebouwd. Van deze 160 werden er later weer 80 omgebouwd en uitgerust met electronische apparatuur vor het opsporen en bestrijden van onderzeeboten, en werden aangeduid als P5M-1S (SP-5A).
De ontwikkeling van het toestel ging ondertussen ook door, en zo onstond de P5M-2, welke uiteindelijk ook de electronische apparatuur onving voor de onderzeeboot bestrijding. Het grootste verschil tussend e P5M-1 en de P5M-2 was de staart sectie. De P5M-2 had een conventionele opstelling van de horizontale staartvlakken, in de zogeten T opstelling, welke toenderniet niet veel voorkwam nog.De reden voor deze opstelling was door de hoge opstelling de staartvlakken geen last hadden van de opspattende spray bij het opstijgen.
Ook kreeg het toestel een AN/ASQ-8 MAD boom aan het einde van de staart. Van de P5M-2 zijn er in totaal 112 gebouwd. Naast de 172 toestellen voor de US Navy zijn er nog 9 toestellen voor de US Coast Guard gemaakt. deze heeft er echter maar kort gebruik van gemaakt. Met vond het toestel lastig in onderhoud. De 9 USCG toestellen gingen na enkele jaren dan ook over naar de US Navy. Ook de Franse Marine heeft in Senagal enkele jaren gebruik gemaakt van enkele Marlin's. in 1959 werden 10 US Navy kisten opgeknapt en door de Franse Marine overgenomen om de Short Sunderlands te vervangen. 5 jaar later werden ze weer terug gegeven aan de Amerikanen.
De laatste operaties van de Marlin waren in Vietnam, daar vlogen ze patrouilles tussen Phú Quốc en Vung Tau. De Laatste Officiele vlucht van een Marlin in dienst van de US Navy vond plaats op 6 November 1967 toen het toestel met Bureau nummer 135533 lande in de haven van San Diego.
SP-5B 155533 tijdens de laatste landing in de haven van San DiegoSP-5B 155533 na de landing in de haven van San DiegoOp 12 july 1968 was uiteindelijk de aller laatste vlucht van een Marlin, toen vloog de 135533 van San Diego naar Naval Air Station Patuxent River in Maryland, om uiteindelijk tentoon gesteld te worden in het National Museum of Naval Aviation in Florida.
De KitDe Kit die ik hiervoor gebruik is tevens de enige kit voor een Marlin die er is, namelijk de SP-5B versie van Hasegawa. Deze is, als ik me niet vergis ergens begin jaren 70 voor het eerst uit gegeven.
In de doos vinden we 5 licht grijze sprues en 1 clear spure.
De onderdelen hebben fijne opliggende details. De cockpit onderdelen zijn echter zeer basic, wat kenmerkend was voor die tijd, van de release van deze kit. De Decalsheet van deze doos was een een zeer slechte conditie, maar gelukkig had ik nog een 2e kit ooit eens gekocht, waar al half aan begonnen was, van die kit waren de decals van een betere kwaliteit.
De versie die ik ga maken is dus de 155533, met modex nummer 10, het toestel welke de laatste officiele US Navy vlucht maakte. voor de nummers zal ik gebruik maken van losse serial sheets.
De kit zal verder straight out of de box gebouwd worden.
De BouwEr werd begonnen met de cockit, deze bestaat uit wel geteld 4 onderdelen! een vloerplaat, een achterwand, en 2 stoelen! omdat je er grotendeels niets van ziet, behalve de stoelen (weet ik uit ervaring met soort gelijke toestellen) laat ik die basic cockpit voor wat het is. De binnenzijde werd grijs gespoten, en de instrumenten panelen kregen een zwart kleurtje. Daar laat ik het dus bij.
De kleine ronde ramen in de romp ga ik uiteindelijk met kristal klear doen. Echter de vierkante ramen zijn vermoedelijk net te groot, dus die werden wel gebruikt, en afgeplakt.
Vervolgens konden beide rompdelen op elkaar geplaatst worden. omdat de rompdelen licht verbogen waren, was er wel wat hulp van klemmetjes en tape nodig. Omdanks de kracht die her en der nodig was, is de passing behoorlijk goed.
Terwijl de romp lag te drogen ben ik verder gegaan met de vleugels. Deze bestaat uit een midden sectie en 2 vleugels. De vleugels hebben losse flaps. Deze worden in de hangende positie geplaatst later in de bouw.
De vleugels zelf hadden ook enige hulp nodig van klemmetjes.
Vervolgens werden beide vleugels aan de midden sectie bevestigd, wederom met hulp van een beetje tape.
En als laatste werd de vleugel sectie, en het horizontaal staartvlak op de romp geplaatst, en, zoals te zien is, wederom met enige hulp van tape en klemmetjes.
Ondanks dat er dus hulp van tape en klemmetjes nodig is, is de passing van deze kit super! (zeker voor een kit van deze leeftijd). Het enige wat ik een nadeel vind is de bevestiging in de sprues van de vleugels, ondanks dat ik de vleugels heel voorzichtig uit de sprues verwijderde ging er toch weer te veel plastic mee, wat het 1 en ander aan plamuurwerk oplevert.
Maar goed, tot op heden mag ik niet klagen! Hij bouwt lekker weg
To Be Continued!
Cheers
Niels