in wezen trokken zelfbouw mini's dus net zo snel op als een gewoon brommertje.. of wat sneller omdat we ze wat opfokten natuurlijk..

verder was er van alles te klooien met die koppelingen.. een Puch Koppeling heeft 3 schoentjes met veren, en die veren staan onder een stelboutje.. dus het eerste wat we deden, was die veren flink indraaien.. dat was stap 1..
zo greep de koppeling dus bij een hoger toerental aan, dus kon je sneller optrekken.. zeker als je 't blokkie een beetje gekieteld had..

Probleem wat je dan kreeg.. de scharnierpennen scheurden uit.. dus moest er een versterkingsplaat op de buitenkant van de koppeling gezet worden..
dan was je koppeling weer stabiel genoeg.. en dan kon je ook nog de schoentjes lichter maken..
Ook een trucje.. de koppelingsschoenen achterstevoren op de koppeling zetten, zodat ze sleepten.. normaalgesproken waren de koppelingsschoentjes "Drukkend" en niet slepend.. makkie.. 3 gaatjes boren in de naaf voor de veertjes.. en dan de schoentjes andersom.. klaar... en dan natuurlijk de versterkingsplaat erop..

de Fabrieks-mini's hadden ook gewoon een centrifugaal koppeling.. een droge, die gewoon aan de zijkant op het blok zat.. die had je in allerlei soorten.. daar kom ik later in dit verhaal nog wel een keer op terug.. als ik mijn andere Mini ga opknappen..

Ik leer hier elke keer weer bij

Ik kan het wel heel goed volgen omdat ik mijn scooter ook wat harder heb lopen m.b.v. een terugloopuitlaat, dan zit je ook met het aangrijpingspunt van de koppeling e.d. Erg leuk om te lezen hoe dat dat bij een eigenbouw-minibike gaat

Je schrijft ook dat je het motorblokje wat gekieteld had, hoeveel vermogen haal je er dan zo ongeveer uit

Verder kijk ik uit naar de rest van je verslag, en zal ik ophouden met irritante vragen

GC

Ok... na het eten nog even wat klein werk gedaan..zoals..

DAT LELIJKE BLAUWE GASHENDEL!

Dus!.. Kabeltje eruit gewipt..



schroefjes losgedraaid..



Hoppetee..



weg met dat ding!..

en ..



Nieuwe d'rop.. mooi zo.. morgen de uitlaat er weer opzetten.. carburateringzooi erop smakken, en kijken of't kreng weer wil lopen..

Ohja.. wat het vermogen betreft.. een PK of 12 met de 70 cc erop.. in zijn beste dagen.. maar toen liep ie ook 16000 toeren.. en daar kon't zuigertje niet tegen..

met de 50 in huidige trim.. pk of 3.. en da's zat om leuk mee te rijden. meer dan de meesten er doorgaans uithaalden met een straatpuch..
Ik heb em een keer bij de politie op de rollenbank kunnen zetten.. die waren stomverbaasd dat ik er met een 50cc toch 3Pk uit wist te rossen.. ik heb ze moeten beloven dat ik dat niet zou vertellen aan scholieren..

ik heb er nu een gewoon cilindertje op gezet... ik had een blok met carter inlaat.. da's best wel een klus om op een Puch carter voor elkaar te krijgen.. 'k heb er toen 6 meter alu lasdraad op moeten lassen om een plat vlak te krijgen waar ik een inlaatopening en bevestigingsgaten in kon maken voor het membraan.
nu is het een gewoon blokje, met poortsturing.. maar wel een 6 poorts cilinder..

Ok.. Lui.. pak een glas Limonade/bier/wijn/whisk(e)y of wat anders van je gading, trek de stekker uit je telefoon, zet de TV uit, en de radio zacht..

Welkom bij mijn zoveelste poging je netvliezen te pijnigen met wederom een post die qua lengte weer eens ver over de 8000 karakters lang zou kunnen gaan worden..

Take a deep breath Here we go..
(when you hear the sound *PING* that means turn the page..


*PING*

Allereerst de laatste werkzaamheerlijkheden verricht aan d'n remmerie.
as'r geremd dient te worden, moet er natuurlijk wel iets zijn waar de remvloeistof tegenaangedrukt kan gaan worden.. de Zuigertjes.!.. likkie "blauw vet" er tegenaangesmeerd, en ze in het cilinderblok gedrukt..



Vervolgens de remblokken bestreken met een vorstelijke hoeveelheid chocoladehazelnooitkopervetpasta, om ze aan de achterplaat te kunnen kleven, en om de warmte af te kunnen voeren.. 't vet verdroogt vrij snel, waardoor er een dikke koperhoudende pasta achterblijft die de warmte uit de blokken makkelijk kan afvoeren.



En zoals dus gezegd...blokkie in achterplaat gekleefd.. beetje vet is soms wel makkelijk bij het sleutelen..



dan komt er dus een balanceeract.. de hele zooi hangt nu op de steun, en daarmee hangt het remblokje aan het vet achter de schijf..



dus als de met Kopervet gesmeerde bliksem het andere blokje in de houder gezet



en dan zette we het cilinderblok erop, en draaien we de schroef erin die de blokken op hun plekkie moet houden..



en dan komt de laatste operatie.. de drie boutjes waarmee de remtang in zijn geheel in elkaar zit..



en daarmee komt dus voor vandaag een einde aan het hoofdstuk remmerij.. morgen mogelijk meer als ik de leidingen ga leggen, en het systeem met remvloeistof ga vullen.
eer het zover is moet ik alleen nog een verloopje maken van de dunne mountainbike leidingen naar de dikkere motorfiets leidingen die van oudsher op de mini zaten..
Mogelijk maak ik in de nabije toekomst ( na de Ducati clubraces ) nieuwe remtangen van Alu ( makkelijk nu ik een CNC machine heb ) en leg ik mountainbike leidingen van de pompen naar de tangen..

*PING*

Rowwen Hèze zong het al...

Weej goan allemaol, oh ,oh, oh
weej goan allemoal, oh, oh, oh
weej goan allemoal, oh, oh, oh
allemoal met de neus umhoeg

Maar dat lied ging helaas over het feit dat we allemaal een keer sterven..

Maar waarom gaat mijn minimonster dan met "de neus umhoeg" ?



Om wat ruimte te maken zodat ik er met een sleutel bij kan, om de uitlaat weer op zijn plekkie te monteren.. 't ding zit met 2 inbusboutjes vast aan de cilinder, en met de lange inbussleutels kan ik er niet bij om ze vast te draaien.

de Dikke expansieketel vult een groot deel van de ruimte tussen de framebuizen..
toen ik de mini net gebouwd had, hebben velen zich afgevraagd hoe ik dat voor elkaar gekregen heb..
tja.. 't was een hele klus.. maar ik heb een bestaande Proma-uitlaat in stukken gezaagd, en ze met plakband aan elkaar getaped in het frame in elkaar gezet..
toen met hechtlasjes de delen aan elkaar gezet, en gekeken of ik em nog zo uit het frame kon halen..



dat kon ook alleen maar nadat ik het eindpijpje ook los gemaakt heb.. dus ik heb een ring achterin de expansieketel gelast, met een busje erop, waardoor ik het eindpijpje erin kon schuiven, en met een boutje vast kon zetten..
dus.. dat heb ik hier ook weer gedaan.. uitlaat erin, vast aan de cilinder, en dan het eindpijpje erinschuiven, en vastmaken..



en daarna hebben we onder de framebuizen vandaan alle ruimte om het dempertje er weer op te zetten..
't eindstukje weer netjes in de goede stand gedraaid.. zo hoort dat..



vervolgens terug naar het "business-end" van de motor.. de Cilinderkop.. onder de uitlaatbocht steken, en em op de tapeinden schuiven.. ringetjes erop, moertjes erop, en met doppie tien, en met een klein ratelsleuteltje even driftig heen en weder gezwaaid..



Ja!.. hou je kop erbij... ( kijk mij weer eens lollig wezen.. )

*PING*

Ok.. we waren dus terug bij "the business end" van de motor.. als er wat uit moet.. via de uitlaat.. dan moet er ook eerst wat in.. lucht en kabaalwater om precies te zijn.. en dan bij voorkeur ook nog in de juiste hoeveelheden (zoveel mogelijk) en in de juiste verhouding..
en om die verhoudingen makkelijk te regelen heeft de firma BING ooit de welhaast "legendarische" Bing 17mm verstelbaar" gemaakt..
die Carburateur was in mijn "brommertijd" een zeer gewild item onder de brommerrijdende leeftijdsgenoten.. met name de jongelui die zich per Zündapp verplaatsten, en liefst met een zo hoog mogelijke snelheid..
Niet verwonderlijk ook dat die "bing 17 verstelbaar" toendertijd ook als jachttrofee gold voor de "blauwe brigade".. menig jongeling heeft na een rondje rollenbank snikkend afstand moeten doen van dit kleinnood.. Ik dook de mijne ooit op in een brommerwinkel waarvan de eigenaar met pensioen ging.. en er dus voor "schappelijke prijsjes" vanaf wilde..

't mooie van deze carburateur is dat je niet hele middagen zat te klooien met sproeiertjes om je brommer af te stellen, maar gewoon onder het rijden, of gewoon met de motor draaiend in de achtertuin het mengsel optimaal kon afstellen..




Dus.. nieuwe benzine in de tank, sproeier helemaal ingedraaid.. boormachine met doppie 14 op het vliegwiel, en draaien maar.. en dan stukje bij beetje meer benzine geven door de sproeiernaald verder open te draaien.. en .. en..
JA!!! leven in de tent!.. je ziet het aan het vliegwiel!.. de mini loopt.. "its alive.. ALIVE!!"



't ding staat dus nu lekker afgesteld. toen ie eenmaal liep heb ik het stationair toerental netjes afgesteld, middels een stelboutje dat 't gasschuifje omhoog houdt.. meteen het borgmoertje aangedraaid..en ze loopt nu netjes laag stationair, zodat ie niet kruipt als ie stilstaat, maar als je het gas openzwengelt, dan klimt ie in toeren als een aap in een boom.. hij hangt zoals we dat kunnen noemen aan het gas, als een pitbull aan je broekspijpen..
't mooie is nu.. dat ie ook goed start als ie warm is.. als het vliegwieldeksel er niet op zit, dan draai je em tegen de compressie aan, en een ferme trap tegen het vliegwiel is voldoende om 'm tot leven te wekken...
met het deksel erop, knijp je gewoon de koppeling in, en geef je een ferme ruk aan het achterwiel. en dan start ie ook... zo hoort dat..
*PING*

Dus... omdat het nog niet donker was.. nog even tijd voor wat mooie plaatjes.. even het kuipje provisorisch op de machine gezet.. en zo ziet dat er dan uit van "schuin-an-de-voorkant.."



en hier even een shotje van boven, waarbij te zien is hoe smal het kre.. schatje is..



Omdat ik dus erin geslaagd was de uitlaat door het frame te rijgen, was ie dus lekker smal.. sommigen van mijn race-concullega's moesten in rechterbochten uitkijken dat ze de uitlaat niet aan de grond reden, bij velen zat er ook een slijtplaatje opgelast, maarja.. zo raak je dus ook grondspeling kwijt..
Bij mijn Monster zat de beperking aan de linker kant.. het vliegwieldeksel raakte als eerste de grond., maar de meeste bochten zijn rechterbochten, dus had ik daar minder last van.. hoewel ik wel een keer een "vastloper" had..
dacht ik... 't bleek dat het deksel tegen het vliegwiel aangedrukt was door veelvuldig bodemcontact.. en daardoor was het deksel als het ware aan het vliegwiel "gelast"

De remedie was vrij simpel.. gewoon een gat gezaagd in het deksel... dat scheelde weer een graadje hellingshoek.. dacht ik.. tot ik in races ook vrolijk mijn vliegwiel tegen het wegdek reed..
Dat had een lollig gevolg.. omdat het vliegwiel tegen de rijrichting in draait, in volgas bochten met een kleine 12000 toeren, ging het wegdek als slijpsteen werken, en zag ik de vonken voor mijn machine uitschieten.. zeker bij indoorraces gaf dat een aardige lichtshow.. ( als je naar de foto's boven kijkt.. die glimmende rand op het vliegwiel.. dat is dus afgeslepen op de verschillende kartbanen..
Om toch maar wat meer grondspeling te krijgen heb ik toen het achterveer element verlengd, zodat de hele motor wat hoger kwam te liggen, en de machine meer "op zijn neus" kwam te staan..
Dat had ik eerder moeten bedenken.. hierdoor ging ze scherper sturen, en de veerkarakteristiek achter werd er ook beter van.. mooi.. 2 vliegen in 1 middagje sleutelen..

nog een leuk plaatje van de voorkant.. nu even wat lager geschoten.. en jahaaa.. dat voorbandje vervang ik ook nog wel even.. vers rubber eronder..



En dan een onafwendbaar beeld voor veel van de coureurs in de tijd dat ik volle bak meestreed voor de hoge noteringen in de nationale titelstrijd.. 'k was bij de start niet altijd als eerste weg, maar..



door de goede wegligging was dit toch wel het beeld voor vele coureurs.. de achterkant van mijn machine.. die naarmate de race vorderde ook steeds kleiner werd.. en soms NOG een keer voorbij kwam...

Ik heb vandaag ook nog even aan mezelf zitten scratchen.. ik heb mijn knieën halverwege mijn bovenbenen gezet, en mijn enkels daar waar eerst mijn knieën zaten.. zo kan ik tenminste normaal zitten..



Nou.. weer genoeg gelachen voor vandaag.. tijd om er een end aan te kantklossen.. en.. heb ik de 8000 karakters gehaald?.. even kijken...jahoor makkelijk.. 9264 stuks om precies te zijn.

Je weet dat je nu de proporties van een Oerang Oetang hebt?

Maarre... een genot om te lezen!

Enne, met je onderschrift erbij zijn dat er 9276 tekens.


Danny

ZO!.. Ziezo.. sowieso.. ofzo.. dus..

Ga er maar weer eens lekker voor zitten.. ik ga je netvliezen vanavond bombarderen met:
44 foto's en 13954 lettertjes..de langste post tot nu toe..


Omdat ik er ondanks mijn lenige ledematen wel zo ongeveer tabak van begon te krijgen alle werkzaamheden aan de MiniMonster op de knietjes gezeten ten uitvoer te brengen, heb ik mijn toevlucht gezocht in de hulp van de heren Black en Decker..

de "trusty ol' workmate" uit de schuur gesleurd, en het paddockbokkie middels een lijmtang aan het werkblad gebevestivastmaakt.. aldus.



Teveneens middels een reststukkie MDF er voor zorggedragen dat het voorwiel niet in het ravijn tussen de werkplanken zou wegzakken..Ik heb alleen de foto gemaakt voordat ik dat tenuitvoergebracht heb.. Mea Vulv.. eh Culpa..

Waarom al deze voorbereidingswerkzaamheden?.. welnu. er zijn nog wat inkopen gedaan.. Remleiding, aansluitwartels en Banjo's
En.. in de verpakking van al dat moois troffen we tevens aan..
Een Manual!



en een Zakkie!



Had u geroepen?

Jeess!.. ik schrik me lam.. waar kom jij inene vandaan?..

Nou!.. ik hoorde mijn naam !

Ja.. maar ik bedoelde jou helemaal niet.. ga terug naar Plaktakkuh.. die heeft jouw hulp harder nodig..

Uh... Ok.. sorry..

Is al goed Zakkie...'t ging dus om DIT zakkie..



Met daarin allemaal mooi spul, waar het voor dient.. dat staat dus allemaal op dat meegeleverde papiertje.. mooi.. eens zien..wat hebben we hier?

een soort van hol Naaldje, die moet dus in de leiding komen..



Dus.. na enkele ferme tikken met een kunststof hamertje.. zit't naaldje daar waar ie zitten moet.. IN de leiding.. Mooi...



Aan die kant van de leiding, die straks in de rempomp geschroefd gaat worden, ook een wartel, om de schroefverbinding tot stand te brengen, en een "olijf".. nou ben ik niet vies van Olijven, maar deze is niet te kanen.. dus monteer ik em maar op de leiding..



de leiding voor de achterrem maar even losjes aan de pomp geschroefd, om de lengte van de achterremleiding te kunnen bepalen..



Die leiding moet dus ergens langs het frame komen, en wel zo dat het stuur nog kan draaien zonder dat de leiding knikt, en zodanig dat ie niet tegen de uitlaat aan komt..



zo ongeplusminus dus.. even provisorisch met tape vastgekleefd, en er een stukkie tape aangeplakt om te markeren waar we de leiding moeten doorsnijden..



Daar dus.. en is het dus zaak om de aansluiting voor de remtang erop te ztten, dus de slang afgesneden en gebanjoot



Maar... in de remtangen zelf zit M10 schroefdraad, voor de oude 10 mm banjo's.. dus moesten we daar een verloop je op maken om de nieuwe banjo's met M6 vast te kunnen zetten..
Dus.. 2 boutjes uit het 1000-dingen-doosje gegrabbeld, en er even een centergaatje in getimmerd.



Om ze daarna met de kolomboor voor te boren



en op te boren.. waarna we gaan...



Tappen!



nee.. straks.. als we klaar zijn..
eerst SCHROEFDRAAD tappen dus..
M6, met een zogenaamde "Blinde"tap, deze heeft tandjes tot aan de punt, zodat je schroefdraad krijgt tot helemaal onderin het gat..



Na die operatie zijn de verloopbouten met een Aluminihilium pakkingringetje op de achterremtang..



en de voorremtang geschroefd..



Waarna ik 2 inbusboutjes M6 heb opgeofferd om te verbouwen tot Banjo-boutjes, gaatje van onder erin geboord tot vlak onder de kop, en op die hoogte een gaatje dwars erdoor.. zodat de remvloeistof door de leiding, via de banjo door de bout naar de remtang kan stromen..



En dan hebben we dus dit.. 2 banjoboutjes M6, met Inbus.. makkelijk bij het ontluchten.. het inbussleuteltje blijft gewoon in 't zeskante gaatje hangen.. en je hoeft dus niet bang te zijn dat ie op de grond klettert als je em los laat bij het ontluchten van de remmen om het reservoirtje bij te vullen..



Dus.. deze werkzaamheden uitgevoerd hebbende, werd het zo zoetjes aan even tijd om te kijken of ik de lengte van de beide leidingen goed gegokt had..
Voorkant..


en achterkant..


Jottem!.. ze passen.. Mooi..
Ook aan't stuur zitten ze netjes zonder knikken, en rare bochten.. Arie is tevree..



dus.. toen werd het tijd om de leiding naar achter definitief vast te leggen met een paar tie-raps.. zodat ie niet tegen de uitlaat aanhangt.. blijft de leiding mooi van, en de vloeistof koel.. is ook belangrijk..



Na dit klusje geklaard te hebben, ben ik het systeem gaan vullen met "vertragingswater", en daarna is de boel grondig ontlucht.. ik heb van die exercitie geen foto's, Mamma Kabaalstra was naar de Keukenhof vandaag.. bloemetjes kijken, en Pappa Kabaalstra was druk met andere klusje op en rond het schuurdak.. en.. omdat het ontluchten van remmen een "vette-fikke-klus" is had ik geen zin om mijn kostbare digi te bepotelen met remvloeistofplektengels.. waarvan akte.. neem maar van mij aan dat de lucht eruit, en het vertraagwater erin is.. en dat ze 't doen..

Ik kon namelijk de verleiding NIET weerstaan.. 't blok draaide weer, de remmen deden het.. dus.. Hoppetee..
een greep uit het onderdelendoosje genomen, 4 korte inbusboutjes en 2 voetsteuntjes.. rechterkant eraan geschroefd.



en de linkse er ook tegenaan gegooid, en er 2 van de voornoemde 4 boutjes ingezwengeld..



Waarna ik dus.. 't ding van de werkmaat gesleurd heb, en op de grond heb gezet..
de tuin uit, ehh.. hoe was't ook al weer?.. Kraantje open.. Choke indrukken op de Carburaterreur *klik* , 3 stappen lopen.. in Amazonezit op het zadel neerploffen, en de koppeling inknijpen.. RRRRR..POF..RR..POFPOF.. RRAAAAAHHH!!!.. Ja!.. ze "leeft!".. voorzichtig een paar stoten gas.. *klik* .. de Choke springt er weer af.. nog een paar stoten gas.. ze klimt steeds makkelijker in toeren.. Ik neem plaats op't kleine zadeltje.. en ik geef gas.. 't machien begint zachtjes te rollen, en stapvoets rij ik de poort achter het huis uit.. de straat op.. geen verkeer.. geen politie.. mooi.. open die kraan.. ze klimt gretig in toeren, en ze begint behoorlijk aan mijn armen te sleuren.. YES!!.. zo was het.. daarom was ik zo gek op het rijden met Minibikes.. de koppeling komt tot volledige aangrijping, en de machine sleurt me richting de hoek van de straat.. Ok.. Remmen testen.. dat gingen we doen..
Ik leg twee vingers op het remhendel aan de rechter clipon. de voorrem.. Ik knijp zachtjes, en meteen begint de machine voorover te duiken, en duidelijk te vertragen, ik vergroot de kracht, en de machine staat in een keer "op zijn neus".. het achterwiel blijft ternauwernoods aan de grond.. Mooi... die doet het..
Ik geef wederom gas.. en probeer de achterrem.. zelfde resultaat.. alleen duikt de machine nu minder.. maar vertragen doet ie.. ik weet de machine op de hoek van de straat tegen blokkeren aan tot stilstand te brengen..

Nog een stukje.. ik draai de hoek om, de straat in voor het huis.. daar is een stuk met garages.. daar komt weinig verkeer.. ik draai het gas vol open, en vlieg de straat in.. de hobbelige klinkers lijken gladgestreken te worden door de vering.. ik voel bijna niets van de hobbels in het stuur, en omder mijn achterwerk voel ik hoe de achtervering zijn werk doet.. , ik draai rechtsaf tussen de garages.. 't geluid van het gillende blokje weerkaatst tegen de stalen deuren.. achterin rem ik wederom krachtig, en maak gebruik van het duiken van de voorkant om een korte bocht van 180° te maken, en terug te rijden.. VOLGAS de straat weer in.. vol in de remmen voor de hoek.. en stapvoets terug naar achteren.. de poort in.. halverwege druk ik op het rode knopje midden op het stuur.. 't blokje zwijgt.. 't zingen van de ketting is alles wat ik nog hoor.. als in een roes.. ik rem zodat ik bij onze poortdeur tot stilstand kom..
Ik rol de machine de tuin weer in.. en draai het benzinekraantje dicht.. er is nog meer te doen.. zoals?

zoals het bevestigen van de stuurkuip..!!

Dus.. voor de zoveelste keer.. even passen.. even kijken.. ja.. zo ligt ie wel aardig..



even "ogelen" vanaf de achterkant van de machine.. ja.. ook hiervandaan ziet het er goed uit..



Nu zien 4 ogen altijd meer dan 2.. dus..
RINKEL!!
Pappa kabaalstra werpt een blik.. en hij zag dat het goed was..



Nog even wat andere onderdelen erbijgepakt, zoals het achterspatbordje, dat inmiddels met 2 boutjes vastzit aan het frame..



Toen even het achterlichtje gepast.. daar moet ik nog even wat gaatjes voor boren morgen.. maar zo ongeveerplusminus moet ie komen..



even wat plaatjes voor de leuk.. zoals de eerder in dit topic bewierrookte Bing 17 verstelbare Carburatoeter
de messing schroef die naar de zijkant uitsteekt, dat is dus de regelschroef van de sproeier.. als je em indraait krijgt ie minder kabaalwater, als je em uitschroeft krijgt ie meer... 't werkt net als een airbrush eigenlijk..
't nikkelkleurige schroefje is voor het afstellen van het stationair toerental... hoe verder je em indraait, hoe hoger de gasschuif komt te staan, en hoe meer mengsel er naar binnen kan.. en daar gaat ie dus harder van lopen.. momenteel staat ie nog wel vrij hoog, maar dat maakt dat ie ook sneller oppakt..



Kinky.. Upskirt.. even een shotje van achter.. hier is goed te zien hoe de machine toch smal is gebleven.. iets waar ik bij het bouwen 17 jaar geleden naar gestreeft heb, en waar ik ook in geslaagd ben.. zodoende kon ik de grip van de bandjes ten volle benutten..



En ook aan de voorkant zie je hoe smal ze is.. ze krijgt morgen een iets smaller voorbandje.. zodat ze weer op vers rubber staat..



Man oh man..
't kaartje op de tank, is het circuit op het Eiland Man, in de Ierse Zee. sinds 1908 wordt er op dit circuit geraced.
in 1978, na 9 jaar niet meer met motoren te hebben geraced, keert "Mike the Bike" Hailwood terug op het eiland om met een Ducati 900 SS de TT te gaan rijden.. tegen ieders verwachting in, de machine had geen beste reputatie, en Mike was duidelijk een paar jaartjes ouder geworden.. inmiddels kalend, en een buikje, wist hij de race te winnen.



Ook George Fogarty, de vader van Superbike kampioen Carl Fogarty, reed races met zo'n zelfde machine als Mike Hailwood



het Succes van Mike Hailwood bracht ducati ertoe om een replica van de winnende machine als straatfiets uit te brengen, de Ducati 900 Hailwood Replica.



en omdat ik die machine in die kleurstelling wel mooi vond, en omdat ik ZELF in 1995 ('t jaar waarin ik 2de werd in het NK 70cc ) op vakantie ben geweest naar "The Isle of Man TT" heb ik mijn monstertje dezelfde kleuren meegegeven, met midden op de tank een kaartje van het zevenendertigendriekwartmijl lange circuit.


de groene stippen duiden enkele "belangrijke" herkenningspunten in het circuit aan.. te beginnen rechtsonder.. "Bray Hill, net na de start duik je in de hoofdstad Douglas een heuvel af.. en onderaan die heuvel zit een verraderlijke knik, er ligt namelijk een putdeksel op de "schijnbare ideale lijn.".. daar moet je dus echt omheen sturen.. anders heb je een probleem.. , dan ga je dus rechtsaf, naar Ballacraine, de stip linksonder..je krijgt daar na een snel stuk, met vloeiende bochten, een haakse knik voor je kiezen.. je komt vol in 6 aan tetteren.. en dan moet je terug naar 2.. dan ga je de heuvels in.. langs laurel banks, en Sarah's cottage naar de volgende stip.. een snelle rechterbocht in het dorpje Kirkmichael.. en dan door naar één van de bekendste plekjes van het circuit.. Ballaugh Bridge... hier komen alle rijders met 2 wielen los over het brugje als je het plaatsje Ballaugh inrijdt..
vervolgens door naar het noordelijkste plaatsje op de baan.. Ramsey, hier hebben we 1 van de 2 hairpins in het circuit.. de Ramsey hairpin.. waarna we de bergen in gaan.. tot aan de volgende stip "mountain box" is het klimmen geblazen.. en Na the mountainbox krijgen we een redelijk vlak, maar bloedsnel en gevaarlijk stuk. met onderandere "Windy Corner" waar je van de ene heuvelflank overgaat op de andere.. het waait er altijd.. maar je weet nooit vanuit welke richting. altijd spannend dus.. en even later ga je volgas over een SPOORWEG OVERGANG!.. de treintjes die in de heuvels rijden naar Mount Sneafell stoppen voor de race. tijdens een race blijven de treinen daar staan.. , tenslotte Creg-ny-Baa, na een duizelingwekkende afdaling (het snelste stuk van het circuit) waar je grote kans loopt om met 240+ per uur een flinke wheelie te maken omdat de weg daar ineens steiler wordt, is het terugschakelen naar 2 geblazen om de bocht rechtsaf richting Brandish te nemen..
Echt.. Been there.. Done That. de Nurburgring is een Kartbaantje vergeleken met dit circuit.. ik hou er zo van..

Maargoed... genoeg gemijmerd.. jelui weet nu hoe ik aan dat kleurenschema gekomen ben. de schuur in nu..
stukkie kunststof gezaagd, en daarna met een freesje van 6 millimeter in de Beagle omgevormd tot twee kuipbevestigingsblokjes..



Waarna we de 2blokjes op de kuipsteunen geschroefd hebben, en met 2 schroefjes en 2 ringetjes de kuip aan de 2 ingelamineerde stalen spaken hebben vastgezet..
dus..Kuipje gemonteerd



en zo ziet dat er schuin van achter uit.. de stand is mooi zo.. ze ligt vrij van de rempompen en andere onderdelen.. ik heb nog een stukje rubberslang opengesneden en op de alu kuipsteuntjes gelegd, zodat de leidingen niet beschadigen..



Hier is dus te zien hoe dat in het kuipje allemaal een plekkie gevonden heeft..



en ik ben nog even op het schuurdak gaan zitten om een shotje van bovenaf te maken.. ik krijg gewoonweg geen genoeg van het machientje..



En.. tot slot nog een shot van het achterremmetje als je in de tang kijkt, zie je dat de 2 zuigertjes een stukje uitsteken.. de blokjes zijn al een stukkie afgesleten.. vandaar..



Ok.. tijd om te gaan pitten.. morgen moet 't maar eens klaar zijn.. kroonplaten even "opnetteren"middels een welgemikte veeg van een stuk schuurpapier, en een neveltje zilvergrijs..

voor nu?. weltrusten en..

Arie is tevree...

En ziehier het geheim van Arie's succes:



Een spiekbriefje op de tank, om de weg niet kwijt te raken op het circuit

't is alleen dat ik daar niet gereden heb met de mini.. zou ik wel een stief uurke voor nodig gaan hebben denk ik.. of ik moet een veel grotere pignon steken..

Van dat "baantje" ken ik wel een aantal moeilijke stukken uit mijn kop.. Quarry Bends ( net na Ballaugh ) en het stuk vanaf de Ramsey Hairpin tot Mountain Box, daar zitten wat pittige bochten in.. die leer je best snel uit je hoofd..
Ook het stuk na Creg-ny-Baa tot aan Glengrutchery Road ( start Finish ) zitten een paar pittige stukken in.. om te beginnen bij Brandish, een linkse bocht, heuvelaf, waardoor je het risico loopt om naar buiten te drijven.. , Hillberry is dan weer het tegenovergestelde.. daar ga je weer heuvelop, waardoor je te ver naar de binnenkant lijkt te komen..

"There's no substitute for Track-knowledge" is het devies voor rijden op het Manx TT circuit.. en eigenlijk geldt dat voor alle circuits..

Voor een race ga je altijd de baan rond in je hoofd..
Stadskanaal?.. Recht stuk.. haaks rechts volgas.. Vol ankeren, hairpin rechts, kort recht, haaks links doorlopen, kort recht, dubbel links, 2de is negatief verkant.. dwijlt naar buiten af.. hoog in, kort uit.. hairpin rechts, hoog in, kort uit, haaks rechts doorlopen, kort recht, knikje links doordraaien rechts, het rechte stuk weer op.

Heino? Recht stuk, 180+ rechts, doorlopen in 2de helft.. ruime hairpin links, hobbel op rempunt, later remmen uit driften.. let op voor chatter bij uitkomen..
dubbel rechts.. wijd in kort uit, hairpin links KORT!, doorlopen in dubbel rechts langs de paddock, glad aan buitenkant wegens alg op de baan.. bomen lans het circuit.. lang recht stuk.. hoog in start-finish op. let op hobbels aan buitenkant bij uitkomen..

en zo heb ik alle banen in mijn hoofd zitten.. je hebt als het ware de "pacenotes" in je hoofd zitten.. en je rijgt alles aan elkaar tot het een "dansje" wordt... racen is leuk... racen is zoveel meer dan gewoon hard rijden. 't is snel rijden..

en omdat vandaag gisteren nog morgen was, is vandaag morgen alweer gisteren..
Dus, ook daarom vanmorgen maar begonnen..

Maestro.. MUZIEK!



Hatscheflatsch.. Radio Veronica onder handbereik.. en aan de slag dan maar.. beloofd is beloofd... Nieuwe Gummie onder de Mini..

derhalve te beginnen met het nemen van een aanvang van voorbereidende werkzaamheerlijkheden, zoals daar hebben te zijn.. het demonteren van het voorwieltje.. AS losgesleuteld.. en Hop!



Ohja.. ze staat dus nu ook weer even "met de neus omhoeg" blokkies hout eronder.. even wat ruimte voor't sleutelen..
Want. na het wiel, moest het spatbord eveneens het veld ruimen, alsmede en vanzelfsprekend moest ook de voorremtang even losgehaakt worden..



Dit natuurlijk om ook de kroonplaten nog even een lik verf te geven..
En daarna zijn de Clipons aan de beurt.. als ze trouwens in een race ineens zo staan na een uitrempoging.. dan zaten ze net niet goed vast.. In dit geval zijn ze dus bewust losgedraaid..



Door het lossen van de clipons, kunnen de bedieningsorganen voor Gas en Koppeling alsmede de remmerij gewoon aan de clipons blijven zitten, en kunnen we de machine een poot uitdraaien.. wat zeg ik.. 2 poten..



Maar... voor we de kroonplaten kunnen verwijderen teneinde ze te voorzien van een cosmetisch verantwoord verflaagje.. moeten we eerst de hele draadboom loskoppelen..
..de HELE draadboom?.. ja.. er zitten 2 stekerverbindingen in de bedrading van de Mini, en die moeten alletwee los..
Deze..



en deze, de massa-aansluiting, achter het balhoofd onder het schetsplaatje..



Middenin de balhoofdpen, zit een drukschakelaartje, als je die indrukt wordt via de draadboom de ontsteking kortgesloten, waardoor er geen bliksem meer inslaat in de verbrandingsruimte.. en 't motortje er dus de brui aan geeft..

Goed.. als de bedrading is losgekoppeld, gooien we de Moer los



en laten we de onderste kroonplaat zakken, waarmee ook het onderste balhoofdslager meekomt.. , die krijgt straks een vers likje vet..



dan... de bovenste Kroonplaat eraf getilt.. de balhoofdspen komt mee, en we kunnen meteen de bovenste binnenring van de balhoofdslagering eruit takelen.. ook die krijgt verse vettigheden bij montage...



Wel een beetje een kaal en leeg gezicht, we kijken hier zo door het balhoofd heen.. de buitenringen zijn erin geperst.. zitten goed genoeg vast, en op hun plekkie.. doekje erlangs.. klaar.. meer hoeven we er niet aan te doen.. deze mini heeft waarschijnlijk niet meer dan 3000 Km gereden.. dus de lagers kunnen nog wel mee..



't Hoofdloze monster!!
nee.. "De Kop is eraf!".. ja.. da's beter...



Goed.. het ging er dus ook om, om de kroonplaten van een zilverkleurig sapje te voorzien.. om dus deze bruine bende aan het zicht te onttrekken..



Dus.. even een lap schuurpapyrus eroverheen geslagen, en even ferm de spuitbus gehanteerd.. Hatscheflatsch!.. enzo



Tevens aan dit wasrekje.. de kuipsteuntjes.. die heb ik ook maar even in het zelfde sapje laten badderen..

ondertussen!..

't gespoten spul hangt dus aan het wasrekje in de zon te drogen.. de patatten met Saté Oink Oink zijn naarbinnen gepropt, alsmede het bakje Gort-voor-dommen, met basterdsuiker... dus.. de lunch achter de bijtspijkers.. moeders aan de afwas.. ik aan de slag...

Onder.. het oude bandje.. boven de nieuwe.. zoek de verschillen. dit zal zo'n 180 Km zijn.. een voorbandje ging in de regel iets langer mee dan een achterband.. maar meer dan 240 Km was het meestal niet..



't remschijfje even van dichtbij.. en in zijn uppie.. vandeweek is al wel hier en daar duidelijk gemaakt dat deze Minibike Hydraulische schijfremmen heeft.. maar over de schijven is nog niet veel geschreven.. dus.. dat ga ik hier dan maar eens even doen..

Ik heb de voorremschijf dus van RVS gemaakt.. , Heel de schijf?.. Nee.. alleen de "buitenring". de binnenring is van "gewoon staal"
in een stuk RVS plaat 12 gaatjes geboord,waarvan in 6 halve gaatjes waar de klinkbusjes zitten .
dan draai je de buitendiameter op maat, door de schijf /plaat op een blok staal te schroeven in de 6van de 12 gaten die net geboord zijn..
als de buitenkant dan rond en op maat is.. dan zet je de buitenkant in de klauwplaat, en haal je de stalen prop eraf, en draai je het hart eruit tot halverwege de gaatjes.. klaarrrrrr

de Binnenringen.. ?.. zelfde verhaal, maar dan binnenstebuiten.. eerst in een stalen schijf de gaten geboord.. , daarna de schijf in de draaibank, en 't profiel erin gedraaid.. daarna op een prop geschroefd, en de buitenkant op maat gedraaid..

de binnen en buitenringen zijn aan elkaar verbonden met de 6 klinkbusjes, deze zijn met een lichte perspassing in de remschijven gezet, en daarna is er een doorn doorheen geslagen, waardoor ze nog iets meer klemming kregen,



en aan de achterkant is er een Stalen kogel in de Busjes gelegd, waarna deze een ferme hijs voor z'n harses kreeg met een zware bankhamer... om de busjes dus van binnenuit uit te stuiken..



Ok.. dat ding is eraf.. dus.. hebben we de band om de velg.. boutjes los en eruitpeuteren dan maar..
HO !!! STOP!!!. EERST de druk van je band afhalen.. anders krijg je de laatste bout, en mogelijk een halve velg in je smoel ...



en dan hebben we dit.. een bandje met een binnenband erin.. en 2 helften van het velgje..
Wel even opletten hier.. het ventiel stak naar links, en de losse helft van de velg zat ook links.. het profiel van de band moet "naar achteren" wijzen..



Goed onthouden dus.. en dan.. rip his guts out.. de binnenband, ver genoeg laten leeglopen zodat je em eruit kan trekken..



Hoppetee!!



Even kijken.. hoe was het ook alweer?.. het ventiel kwam links.. en het profiel wijst aan de bovenkant van de band naar achteren.. Ok.. dan moet ie er ZO in komen.. eerst erop gelegd..
en em er toen voorzichtig ingepropt..



en dan.. dan moet er weer lucht in.. en een g'wone pietsfomp.. da'pasnie!.. wat nu!..



DIT gaat natuurlijk niet passen



Maar daar heeft Arie een Adaptertje voor.. de ene kant past op het ventiel.. en de andere kant past op de "compressor op ellebogenstroom"



dus.. bloas'n we er een bietje luch in.. om ervoor te zorgen dat het binnenbandje niet tussen de velghelften kan komen te zitten..



dus.. kunnen we zonder zorgen, en zonder moeite de velg erin monteren.



en de band op druk brengen..



en.. als je niet op tijd stopt.. dan heb je dit.. en die gaat echt niet meer onder de mini passen..



(oh oh.. wat heb ik weer een lol om mezelf.. )

Maargoed.. met flauwe grappen komen we natuurlijk geen steek verder.. dus.. de remschijf er weer op gezet, alle boutjes nagetrokken..



en..

't wieltje weer even in de hoek gezet, en mezelf weer even onderhouden met andere bezigheden zoals..
het aanpassen van de kuipklosjes.
Ik had het kuipje gisteren wel gemonteerd.. maar't was me nog niet helemaal naar't zin.. dus zijn die klosjes even aangepast..



zo zijn ze dus nu, na een mishandeling met een vijl..



dus.. de boel terug geschroefd in het kuipje..



Ohja! achterlicht
.. die moest er ook nog even op.. dus.. 't bestaande beugeltje ietsjes aangepast, en 2 gaatjes in het koolvezel spatbordje geboord.. en het licht erop gezet..



daarna.. de voorkant weer helemaal in elkaar gezet, voor een verslag daarvan.. gelieve vanaf foto 12 terug naar boven te lezen..
en.. het kuipje erop..



en dan. ja.. daar zit je dan.. met een minibike, en een fototoestel in je poten.. want gereedschap is niet meer nodig.. dat kan allemaal terug in de gereedschapkist, vuile klauwen wassen.. potjes met vet, bouten, moeren en andere artikelen kunnen weer dicht en in het schap.. want.. ze is KLAAR!

dus.. resten slechts wat crea-Trea (de zus van Crea-bea) fotootjes om eenieder te laten genieten van het eindresultaat van deze "restauratie-exercitie"

Dus dames, heren, en Jan-Kees de Jager.. bedankt voor het kijken,
Hierna volgen nog enkele foto's.. en voor de rest?


Arie is tevree...

shotje van schuin linksachter..



en van rechtsachter



Nog even wat creatiefs







Ok.. dit laatste epistel in deze reeks kende voor u, trouwe lezer een aanmerkelijk lichtere aanslag op uw netvliezen, slechts 8594 karakters hebben uw netvliezen bereikt deze laatste post.. en dat is aanmerkelijk minder dan in het voorlaatste lange bericht..

Met zo een magnifiek voorbeeld moet de de Imai mini mini kit van dit gevaarte een peuleschil zijn.
Mooi werk, ik wil wel een rondje om de kerk!


E.Z.