Dit topic is afgesplitst van "jouw werkplek" (https://modelbrouwers.nl/phpBB3/viewtopic.php?f=16&t=27602) en gaat een keertje niet over mijn hobbykamer, maar ik wilde toch een how-to posten van de methode die ik heb gebruikt om een deel van de kleerkasten in mijn kamer om te bouwen tot modelbouwvitrine. Ik ben namelijk van plan om in mijn hobbykamer niet al te veel modellen op te stellen aangezien dit plaats wegneemt van mijn werkblad.

De kleerkasten die hier opgeofferd worden, zijn te diep om er zaken in op te bergen zoals boeken, er is altijd een stapel die niet meer bereikbaar is door wat er voor gezet wordt. Bovendien moet ik snel een oplossing vinden voor de modellen die bij mijn vader op een rek opgeborgen zijn. Dat rek blijkt onderhevig aan trillingen van de werkruimte ernaast en ik heb al een P2V Neptune onderschept die al met 1 landingswiel van het rek getrild was. Het enige dat hem van een val van twee meter behoedde, was een hoogteroer van zijn gebuur boven zijn vleugeltip.

Wat hebben we nodig?



Een degelijke kast.



Stukken doorschijnend PS ter grootte van de deuren gezaagd. Dit kan je best laten doen in de bouwmarkt, dan is de rand mooi afgewerkt.





Glasdeurscharnieren. Deze zijn inliggend maar hadden als nadeel wel dat de klikfunctie erg stroef was. Ik heb er een stuk moeten afvijlen voor ze geschikt werden om open en dicht te klikken.

En een goed werkende Dremel is ook handig meegenomen, want die scharnieren moeten soms ingewerkt worden in het hout. Ik haalde de deuren van de kasten eerst weg.



Een kast bevatte nog een uitschuifrek voor een TV, ook dat werd gedemonteerd. Ik wil het in de hobbykamer gebruiken om een van de machines uitschuifbaar te maken, want het is een erg stevige constructie die met tien bouten vastgeschroefd was.



De scharnieren moesten bovenaan geplaatst worden omdat ze gemaakt waren voor ingebouwde glasdeuren. Ik had de deurtjes laten zagen zodat ze buiten de kast kwamen. Er was een rand boven de kast waar de scharnieren op vastgemaakt konden worden, maar een halve centimeter moest wel in het hout verzonken worden. Dit werd uitgefreesd.



De eerste scharnier zit op zijn plek.



Er zit al een deurtje in. Er is ongeveer een centimeter kier door de vorm van de scharnieren.



De drie deuren zitten op hun plek. De rechtse deur hangt wel wat naar voor.



Dat doorhangen zal ik morgen proberen weg te werken. De deurtjes gaan wel naar boven open maar je komt toch niet vaak in zo'n kast.



Ik was aangenaam verrast door de mate van doorschijnendheid en reflectie van het PS. Er zal wel op moeten gelet worden dat er geen metalen voorwerpen mee in contact komen. Nu moet ik nog glas voorzien om een paar verticale onderverdelingen te maken. Zo valt het licht ook op de onderkant van de modellen. Hier zullen dus wel vliegtuigen kunnen staan. In de rechterkast zijn twee elektrische aansluitingen en een TV-aansluiting. Mijn plan is om hier misschien een draaiplatform in te bouwen en van daar ledstrips aan te sluiten. Ik heb er ook over gedacht om de kast hiertegenover aan te pakken maar dan is er een stuk minder plek voor kledij...

Ha die Steven

Goe bezig, jong , al is het ditmaal minder op schaal

Ik heb misschien ook een idee'tje om allerhande foto's op een compacte manier bij de hand te houden op de werktafel.

Ik heb een paar jaar geleden zo'n digitaal fotoframe gekocht. Je zet foto's, filmpjes ( en ook muziek) op een USB-stick (in mappen uiteraard) , inpluggen en je kan alles gesorteerd per thema overlopen. Inzoomen op een foto is ook een mogelijkheid.
Neemt allemaal minder tijd en geld in beslag want je moet geen foto's afdrukken en zo papier en inkt verspillen


groetjes,

Ives

Dat is een goed idee van die fotolijst

Hoi Mac, zo'n fotolijst heb ik wel, dat was al bij me opgekomen maar dan om in mijn vitrine te hangen met foto's "in progress". Voor in de werkkamer heb ik een Samsung Tab 3, al moet ik toegeven dat zelfs een touchscreen problemen kan geven bij het uitzoomen. Flickr heeft een lastige zoom die steeds van het middelpunt weg wil springen.

We gaan vrolijk door met de vitrine. Er zijn ondertussen weer plannen bijgekomen. Vandaag een special over het aanbrengen van LED-verlichting. Ook dat zou je in je werkplek kunnen doen voor betere verlichting van het werkblad, maar nu gaat het dus over mijn kleerkast.



Ik beschikte wel over een houten inlegplank in mijn kleerkast, maar ik besefte dat dat bij het gebruik als vitrine ongewenste schaduwen zou werpen. Vandaar een aankoop die de prijs van het project wel wat de hoogte in jaagt, namelijk doorschijnende Crystal PS inlegplanken van vijf mm dikte. Als ik er een kocht van 1 op 2 m, geraakten er zes stuks uit, maar zo'n plaat kost wel 87 euro. Dunner kon niet, dan boog ze te ver door als er een model op stond. Gelukkig was het verzagen gratis. Op de volgende foto's zit er nog beschermfolie op, ze zijn even doorschijnend als vlak glas.





Een witte LED-strip van vijf meter (prijs: 30 euro), zes magneetslotjes en een pakketje steunhoekjes.



Een ronde spiegel van 40 cm diameter. Die zal een volgende update opfleuren, waarom kies hij er nu een ronde uit?



De deuren worden even terug weggehaald. Met een boor van vijf millimeter diameter worden de steunhoekjes geplaatst. Omdat ze naar mijn inzien wat te ruim passen, gaat er houtlijm mee in de gaatjes.



De vitrine krijgt nu duidelijk vorm.



Op deze foto ligt materiaal om zelf verlichting mee te maken. In vitrinekasten betaal je je hier blauw aan, maar het hoeft niet veel te kosten. De LED-strip ligt hier nog eens bij en verder zie je ook een pakketje handvatten met inox-look. Belangrijk is dat deze magnetisch moeten zijn omdat ik ze zal nodig hebben ter vervanging van het slotje bij de magneetjes. Dat was voorzien op een houten deur en dus zijn de bijgeleverde schroeven veel te lang voor de PS-plaat van 3mm. Deze knopjes vangen dat op.



Verder lagen er vier plastic profielen die op deze manier in elkaar passen. Hiertussen komt de LED-strip. Er zit alleen een lastige rib in het midden waar ik nog iets op moet verzinnen. Die verhindert een eenvoudige bevestiging van de kleefstrip aan de LED's.



De profielen worden in verstek gezaagd. Bij de binnenste is dat eenvoudig maar de buitenste moet steeds met dezelfde zijde tegen het hout. Daar moet dus elk schuin eindje gespiegeld afgezaagd worden.



Bij het uiteenleggen van de gezaagde profielen kwam ik tot de ontdekking dat ze wat korter moesten. Dat kwam door de profielrand van de doorschijnprofielen die aan beide kanten een halve centimeter uitstak.



Hier is reeds een kast voorzien van in- en uitwendige profielen. Elk stuk is met drie schroefjes opgehangen. Morgen de afwerking van de verlichting en een test.

Even verder met de LED-strip voor in de vitrinekast.



De strip zit los in het profiel, dat nu over het hele plafond van de vitrine geschroefd is. Hier is het losse eind van de strip te zien. Ik heb maar een paar centimeter overschot.



Het snoer heeft een schakelaar die buiten de kast geplaatst kan worden. De draad zal nog weggewerkt moeten worden in de wand.



Het werkt naar behoren. De hele vitrine wordt goed verlicht.



De strip zit wat gekanteld in het profiel waardoor je steeds recht in het licht kijkt.



De planken zijn nu ontdaan van het beschermfolie. Enkele krasjes zijn te zien wanneer je er van boven of onder naar kijkt.



Nu ga ik de deurtjes verder afwerken. Ik heb deze deurknoppen met inox uitzicht gekocht. Ik vervang de meegeleverde lange schroeven door korte voor in het dunne plastic. De magneet onderaan zal tegen de zij- of onderrand geschroefd worden. Als dat plat tegen het hout zit, is er wel maar een tot twee centimeter afstand van de knoppen tot de rand van de deurtjes. Dit kan volgens mij te gemakkelijk leiden tot het uitbreken van de knoppen. Ik wil de magneet dus verder van de kant weg. Daar zullen we morgen eens naar kijken.

In de onderstaande fotoreeks zie je hoe de magneten gepositioneerd worden en hoe daarna de handgrepen daarop gecenterd worden.



Er wordt door de plankjes geboord tot in de kast.



De lange schroeven die ik van een badkamerkast over had, gaan door die plankjes. Zo komen de handgrepen straks hoger in de deur.



Na het opnieuw monteren van de deur worden er midden voor de magneten gaatjes geboord. Eerst met een kleine boor en dan met een iets grotere om het plastic niet te forceren.



Een schroef met roundel wordt geplaatst. Dit vermindert de spanning op de plaat.



Met een genoegdoeninggevende klik sluiten de deurtjes zich voor de ene na de andere kast. De knoppen zijn zelf niet magnetisch maar de schroeven doen het werk.





De deurtjes hellen nog iets over maar dit stoort niet echt. Het kan ook geëlimineerd worden door iets tussen de handgrepen te schroeven. Nu eerst de draaischijf voor de spiegel maken. Mijn oude platenspeler bleek niet krachtig genoeg voor wat ik in petto had, het zal anders moeten.

Ik ga toch proberen om de platenspeler te gebruiken. Ik heb nu de motor gedemonteerd. Ik denk dat de transfo aan de motor 220V wisselstroom moet binnenkrijgen, dus zou er op die aansluiting alleen maar een netsnoer gemonteerd moeten worden. de schakelaar reageerde op het aanraken van de grammofoonarm, dus een druk daarop zou de motor moeten afzetten. Nu moet ik nog eens kijken hoe we de spiegel kunnen laten rollen met weinig weerstand. Ik ga wieltjes gebruiken, want voor kogellagers zijn er geen omloopbanen onder de spiegel.



Een oude Schneider Casseiver waar we vroeger plaatjes op draaiden. Hij is hier en daar roestig omdat hij een tijd in het tuinhuis doorbracht.



Onder de draaischijf vind je de motor, het versnellingswiel en tandwielen voor de armbeweging.



De behuizing is moeilijk te verwijderen, maar eens je die los hebt is de motor makkelijk los te maken.



Het opschrijft vermeldt 220V. Gelukkig is het enige dat ik moet monteren het snoer, als alles goed geïsoleerd wordt zou er weinig risico moeten zijn...

Na enige experimenten gedaan te hebben met de platenspelermotor ben ik er van overtuigd dat dit gaat lukken. Ik moest wel een lageropstelling vinden om de spiegel straks op te monteren. Ik ben uiteindelijk bij een onderdeel van een rolluiksysteem terechtgekomen.



Er zat een stevige bevestigingsplaat bij die ik eerst aan de bodemplaat geschroefd had, maar het bleek dat er geen ruimte genoeg was om de rol er over te zetten als je geen countersinkschroeven gebruikt.



Ik heb de hele plaat dan maar aan het hout geplakt. Er moest wel een grote vertraging ingebouwd worden. Mijn eerste poging maakte gebruik van een deksel van een koekendoos. Aangezien er wat elastiekspanning op dit wiel kwam, wilde het steeds tegen de bodem aan schuren. Dit probleem zie je in het volgende filmpje. Wanneer ik het wiel in evenwicht breng, valt het geluid weg, maar ook de riem gaat er af.



Na een bezoek aan de ijzerwinkel had ik een professioneler vliegwiel gevonden. Dit wiel bevat een rollager en beweegt geluidloos. Ik heb er een plastic as voor gemonteerd. Ook moest ik er een tweede wieltje aan kleven om de riem over te brengen op de rol. Alleen draait die nu een stuk te snel. Ik ga dus nog een extra wiel moeten halen.

Bij het vorige experiment bleek de snelheid van de draaitafel nog te groot te zijn. Ik moest dus nog een extra wiel toevoegen. Dit wiel op zich kostte reeds 7 euro, maar de investering maakt het wel mogelijk om het systeem zo geluidloos mogelijk te maken. Dat kan alleen met een dikke as met lager om de wrijving te verminderen. Ik moest ook weer een extra flens aan het wiel monteren met behulp van epoxylijm.





Ik heb aan de randen van de vloerplaat plankjes geschroefd, zodat er versteviging komt tegen deze dunne plaat.



Nu is het mogelijk om er vier pootjes onder te schroeven. Hier zie je hoe de as van de motor nog onder de bodemplaat uitsteekt tussen de drie aanhechtingspunten. Daarom waren de pootjes nodig. Je ziet ook de gaten van het vorige draaisysteem. Nu kan er nog eens getest worden.





Het tempo is nu aanvaardbaar met een omwenteling per vijf seconden. Met de dekplaat er over wordt dat:

Uitvoering is goed, alleen is een omgang van 5 seconden nog redelijk snel, toch?

René