Hierbij het uitgebreide verhaal van afgelopen zaterdag. Zoals het hoort in een 'bouw'verslag: ook de slechtere momenten deel je
De avond ervoor een route uitgestippeld over de binnenwegen; via hartje Amsterdam riching Enkhuizen waar de Houtribdijk (N302) je naar Lelystad brengt.
Nog even de koelvloeistof bijvullen (was inmiddels net onder het minimum gezakt) en richting vriend/collega Simon die met mij meerijdt naar Emmen om een set mooie geblokte stoelen plus achterbank op te halen. Met hem nemen we nog even snel de kritieke punten door (behalve de olie.....
) en daarbij kom ik erachter dat het dopje van de koelvloeistof nog netjes bovenop de accu ligt
Gelukkig was het een stukje van 500 meter, anders was ik het dopje zeker kwijt geweest en had het koelsysteem geen druk meer kunnen opbouwen, waardoor de vloeistof te snel gaat koken.
We maken de overweging. Gaan we, ondanks de verwachte zomerstorm die die middag los zou barsten, met de Renault? Het is erg verleidelijk om de Xsara Picasso van m'n ouders te pakken, omdat dat toch veiliger lijkt op zo'n lang stuk. Aan de andere kant moet ik leren de Renault 4 te gaan vertrouwen op lange stukken, aangezien ik dat er nog niet mee gereden had. We besluiten dat we verstandig genoeg zijn om te stoppen zodra de wind ons van de weg dreigt te blazen en dat het het avontuurgehalte zeker verhoogt om de Renault te pakken. Dus off we go!
Bij het tankstation de bandenspanning in orde maken. Deze was fors te hoog (zo'n 2 bar per band, terwijl de R4 met een stuk minder toe kan). Nu was dit wel volgens een instructieboekje uit de jaren '80, en zijn de inzichten inmiddels wellicht veranderd, maar zo'n lang stuk rij je liever met iets te zachte dan met kneiterharde banden. Als je op de snelweg een klapband krijgt....
Het rijden door hartje Amsterdam is minder traumatisch dan dat veel mensen denken. Pas als je ergens moet stoppen of, erger nog, parkeren, dan wordt het echt lastig
Bij Volendam even van de TomTom afgeweken om eens door het centrum te rijden. Hoewel ik er niet zo gek ver weg van woon ben ik er nog nooit geweest. Hier verder geen foto's van, omdat het daadwerkelijke centrum iets te veel omrijden was en we dus alleen de minder spannende delen hebben gezien. Gelijk door richting Enkhuizen dus!
Vlak voor het oprijden van de Houtribdijk zien we de eerste waarschuwing.. nu wordt het toch wel spannend.
Hebben we de hele weg lekker 80 kunnen rijden, op deze dijk is de maximumsnelheid 100 en aangezien er slechts één rijbaan per richting is wil je die snelheid wel aanhouden, ook al mag er gewoon ingehaald worden hier. Je bent je medeweggebruikers liever zo min mogelijk tot last. Op het moment dat ik het gaspedaal dieper intrap voel ik ergens al aan dat dit niet goed kan gaan. Hoewel de R4 gewoon 120 km/h kan rijden als alles goed is afgesteld en uitgelijnd, voelt het hier niet goed aan. Ik heb al eens met een bestelbus stilgestaan op de Afsluitdijk, en het is geen prettig gevoel als je behalve de vluchtstrook nergens heen kunt!
Simon maakt een filmpje, waarin hij zegt: 'als het misgaat, kunnen ze hierop terugzien hoe het kwam'. Hij had zijn camera net uitgezet toen het inderdaad mis ging: een onheilspellend tikkend geluid uit het vooronder. Het tikken wordt na een paar seconden snel erger en ik merk dat de snelheid fors afneemt. Het tikken gaat over in geratel, en ik trap de koppeling in om het afremmen te stoppen en ik stuur de (behoorlijk smalle!) vluchtstrook op. Alarmlichten aan, hesjes aan, gevarendriehoek neerzetten en achter de vangrail gaan staan dus. Gelukkig is het nog mooi weer. Ik bel de politie (0900-8844) en leg de situatie uit en dat we hier snel weg moeten. De politie reageert vrij humeurig en zegt dat het niet zo'n gevaarlijk punt is. Gelukkig reageert de ANWB (waarvan ik net drie dagen lid was
) adequater en binnen een uurtje na het stilvallen komt er een bergingswagen aan! Geen minuut te vroeg, want de onheilspellende wolken die van over het Markermeer komen aanrollen hadden ons inmiddels bereikt, en in de stortregen op een winderige dijk op een berger wachten is niet fijn.
Daar sta je dan....... Met onheilspellende lucht op de achtergrond
Wat komt daar in de verte voor gele held aanrijden?
De Renault wordt met de voorwielen in de lepels gehesen en na een paar minuten zijn we op weg. Af en toe even achterom kijken of het Renaultje er nog hangt, maar de ANWB-berger heeft hem gelukkig goed vastgezet. Hij is enthousiast over het autootje en ziet de situatie nog niet zo somber in, maar gezien de geluiden die ik uit de motor heb horen komen weet ik ergens al dat het einde verhaal is.
Bij de werkplaats aangekomen haalt de monteur de peilstok uit de motor en ziet gelijk het probleem; er zit een half centimetertje olie in, lang niet genoeg. De rest is allemaal drek. Ik kan mezelf wel voor m'n hoofd slaan; als ik direct na aankoop van de auto langs een garage was gereden om de olie te verversen was dit niet gebeurd. Even zie ik de situatie somber in en overweeg het ding te laten afvoeren naar de sloop. Gelukkig weet de verkoper van de stoelen uit Emmen me vertellen (ik belde hem uiteraard even op dat het vandaag niet meer ging lukken) dat een nieuw motorblok goed te vinden is en niet duurder hoeft te zijn dan 150 euro. Dat biedt perspectieven, en ik maak gebruik van het aanbod om de auto met een andere bergingswagen naar huis te laten transporteren, Simon en ik mogen meerijden.
Bij deze wagen kan de Renault in het geheel bovenop worden gezet, wat voor de langere afstand natuurlijk een stuk handiger is dan een lepelwagen waarbij de achterwielen van de gesleepte auto gewoon zelf mee moeten rijden.
Onderweg terug naar Haarlem is de storm echt goed losgebarsten, en eigenlijk zijn we heel blij dat we niet in deze storm hadden hoeven rijden. De berger stopt na een aantal kilometer om de auto met nog een extra set sjorbanden vast te zetten; het gaat écht enorm hard tekeer en om ons heen vallen gigantische takken op de rijbaan. We zijn blij dat we hoog en droog in de grote gele bergingswagen zitten, al kijk ik regelmatig zenuwachtig achterom of mijn autootje er nog staat.
Berger Simon (what's in a name) zet de auto netjes bij mij voor de deur neer, en dat was dat.
Inmiddels heb ik via het forum van de Nederlandse Renault 4-club een 'nieuw' motorblok gevonden voor 50 euro, en de verkoper wil mij graag in zijn garage in Alkmaar helpen om het blok in te bouwen tegen een erg schappelijke vergoeding. Voor het transport ben ik aan het kijken voor een particuliere berger wat vaak helemaal niet duur is, met een auto-ambulance rijden durf ik niet zo goed aan.
Wordt zeker vervolgd!
groetjes,
Jelle