Ik woon nog bij ons pap en mam en ben dus noodgedwongen naar mijn eigen slaapkamer verhuisd op zolder . Daar, schilder, plak, spuit, plamuur, en bouw de modellen af. Ons mam is er niet zo blij mee als het hele huis naar verf ruikt maar ja alles went hé .

Groeten,
Martijn Veldhuijzen

Mijn welgemeende excuses natuurlijk. Ik ken persoonlijk niemand met smetvrees. Ik spring regelmatig luchthartig om met dat soort dingen. Daar kan Deathtrap over meepraten. Maar het is absoluut niet mijn bedoeling daarbij mensen op hun tenen te trappen.




Hey Martijn, dat had ik vroeger ook toen ik nog met Emaille schilderde, Terpetinelucht door het hele huis. Waren mijn ouders indertijd ook niet zo blij mee. Tegenwoordig werk ik alleen nog maar met akryl, alleen die undercoat stinkt nog erg, maar is in ieder geval niet giftig

Oow ja. Rick is een "flap uit". Zolang het niet gericht is op een persoon ben ik daar vrij makkelijk in en kan ik de grap er wel van in zien. Neemt niet weg dat ik het heel erg vind voor mensen die (in dit geval) smetvrees hebben!

Anyway... ik weet niet meer of ik al eens ooit een foto van mijn bureau heb gemaakt. Dat ga ik nog eens even opzoeken!

ow.....das dan al "grap" 2 waarvan ik zeg KANSLOOS.....sorry hoor maar zeggen over je moeder dat ze smetvrees hebt.....waar gaat dat heen joh met jouw "humor", mischien moet je zelf eens een bepaald fobietje oplopen? geldt trouwens voor iedereen hoor wat mij betreft die jouw "humor" wel leuk vind!

gr,
frans, die zelf genezende is van straatvrees, heel erg direct is, en een bloedhekel heeft aan gein over ziektes en ernstige problemen!

Ai, dan heb ik dus ook een "probleem" met jouw? Ik ben ook erg direct en heb ook een harde humor gemengd met een hoeveelheid sarcasme.
Zolang je niemand persoonlijk "afmaakt" ach...............
Ik heb zelf al de nodige opmerkingen over mij geincasseerd en dat geeft echt niet

Door deze humor heb ik wel een redelijk zwaar herseninfarct overwonnen, nou het herseninfarct won in 1e instantie, maar de laatste 3 ronde waren voor mij met een technisch KO

en ik hou helemaal niet van boksen
BertUS (lang, dun en lekker en solliciterend voor een vaste baan bij de trollengrot in de Effteling)

Fijn, bied ik m'n excuses aan......

Humor is voor mij, net als voor BertUS kennelijk, een afweermechanisme. Maar goed, ik zal m'n best doen om dat soort uitspraken te vermijden hier in het vervolg.

In ieder geval beterschap toegewenst. En laten we nu weer gezellig over onze brouwkunsten en werkplekken gaan hebben.

Rick (die ook luchtig over zijn eigen gebreken doet)

Met dit themapark in mijn achtertuin, kan ik misschien wel een goed woordje voor je doen. Echter, de trollenkoning leeft nu in een boomstronk en die is wat te kort voor jou denk ik

Maar ik had nog eens terug gezocht en kon inderdaad geen foto van mijn werkplek vinden. Dus ik moet daar dan ook maar een keer een foto van maken.

Ik wil hier ook absoluut niemand op de tenen trappen maar ik moet Bert en Mr. Fibble bijtreden.

Zo'n 9 jaar geleden heb ik een zwaar motorsportongeval gehad en sindsdien ben ik verlamd aan onderste(volledig) en bovenste(gedeeltelijk) ledematen en zodoende zit ik dus in een rolstoel(vandaar Wheelin75r......).
En ik moet zeggen.....zwarte humor en sarcasme zijn zowat de rode draad in mijn leven. Een beetje zelfrelativatie helpt toch wel de dagen aangenamer te maken vind ik.

Enkele voorbeeldjes?
-As ik met de vrienden op café ga ben ik meestal de 1e om te zeggen:"Komaan mannen, we nemen er nog eentje. Want op één been kan je niet staan. En aangezien ik op twee benen ook niet kan staan hebben we nog een lange nacht voor de boeg....."

-Of in de disco een vrouwelijke schoonheid die vraagt om te dansen? Die krijgt meestal het antwoord dat ik mijn goeie schoenen niet aanheb....

-Zin om een wandeling te maken? Nee, de benen zijn niet goed vandaag!

-Of mijn broer die tegen mijn ma verteld dat ik na een avondje "stappen" zo zat ben thuisgekomen dat ik niet meer op mijn benen kon staan....

Iedereen gaat daar natuurlijk op zijn manier mee om. Maar je mag er je leven niet laten door bepalen. Life goes on..........

En ik denk dat dit de beste manier is. Mijn vader is j.l. geopereerd aan een tumor in zijn keel. Achteraf bleek het goedaardig te zijn, maar wat als dat niet zo was. Je moet wel door met je leven. Dus ik denk dat je er zo af en toe wel bij stil moet staan. Maar niet voor altijd. Dus ik denk ook: Life goed on .......................

Nou gaat het van werkplekken naar enge ziektes, dus dit wordt dan een zogenaamd off topic - off topic ofzo, maarja ik heb mijn zegje al gedaan, dus zeg maar niet te veel meer .

Groeten,
Martijn Veldhuijzen