Ik volg je volkomen, het VW busje en de Unimog zijn al wel twee voertuigen waar de mogelijkheden eindeloos mee zijn. Enne ja... what if is ook leuk en wie weet bestaat (of bestond) het wel ergens.
Nu goed, ik blijf volgen wat ik vind dit best interessant.

De MB L319 Tieflader;
(Ik noemde hem per abuis L309, excusues aan alle MB fans die ik hiermee beledigd heb. )
En zork maar eens op de ‘Volkswagen Half Cab’ zoals hij wordt genoemd.
Ik zal op een later moment nog wat meer toevoegen.
Odorf

Voor wat meer op de achtergrond waren twee busjes bij een fabriekje nodig.

De basis zijn twee brandweerbusjes van Rietze




Deze werden van hun zwaailichten ontdaan en de voorwielen werden iets ingestuurd vastgezet
Bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik heb ze nog iets meer onderlinge verschillen gegeven.
De linkse heeft ‘torpedo’ richtingaanwijzers van een eerder type. De rechtse is van de laatste generatie T1 met de platte richtingaanwijzers voorop (de ‘eidooiers’) en ik heb hier ook de vergrote achterklep in gemaakt die ook op de T2 zat.

Na de verbouwingen in een frisse 2-kleur gespoten




Hier is het verschil in de achterkleppen goed te zien.



Ik heb om tijd te besparen bij deze exemplaren geen interieur er in gemaakt. En ik gebruik ook het originele stukje transparant voor de raampjes. In plaats van los ingezette ruitjes.
Deze busjes komen op zo’n 60 cm van de toeschouwer te staan. Dus dat valt dan niet meer op.




Wel ruitenwissers, spiegels en lichtjes aangebracht. Na zelfgemaakte (iets te rafelige) decals en een matt afsluitend lakje zijn deze twee ook weer klaar.




Odorf

Het betere knutselwerk.

Leuke serie, maar die gele vierkantjes op de ondergrond laten wel zien hoe ontzettend klein alles is . Ook grappig om te zien hoe ontelbaar veel varianten er van die Volkswagen-bussen gemaakt zijn.

Veel varianten waren meestal aanpassingen door de eigenaar volgens de noden van het bedrijf wat vandaag nog steeds gebeurd met vracht- en bestelwagens. Zo krijg je variaties waar er slechts een enkele of hooguit een paar van rondrijden.

Thanks allen!

Over hoe klein het is ...
Bijgaand nog een foto van de Büssing op mijn vinger.



De Volkswagen busjes werden natuurlijk na aanschaf van de klant door carrosseriers aangepast. Maar er waren af-fabriek ook een enorme hoop aanpassingen mogelijk.
En soms liep het ook door elkaar heen.



Zo is bijvoorbeeld de middelste van deze 3 opmerkelijk. Deze heeft een extra brede houten laadbak van Westfalia. Westfalia heeft deze aanpassing met brede laadbak eerst een paar keer op verzoek voor eigen klanten gemaakt. Op een gegeven moment was dat succecsvol en is deze Westfalia aanpassing in de prijslijst bij VW opgenomen. En weer later heeft VW zelf een eigen brede laadbak ontwikkeld van staal.
De linkse beige bus is een Doka (Doppelkabine) Er waren eerst doka-ombouwen van carrosseriefabriek Binz (bekend van de ambulances), later kwam VW met een eigen uitvoering. Maar de Binz variant heeft nog een tijd in de prijslijst gestaan. (Deze beige bus is overigens de fabrieksuitvoering met kleiner raam achter.)
Er waren in de jaren 50 af fabriek al vele opties mogelijk. Van klap voorramen (safari ramen) tot een complete hoogwerker. Een compleet ingerichte Ambulance of brandweerwagen kon je ook gewoon bij de VW dealer bestellen. Voor de geïnteresseerden kan ik echt het boek: VW Transporter and Microbus: Specification Guide 1950-1967 van David Eccles aanraden. Hier staan ook alle fabrieksopties met een groot aantal voorbeelden beschreven.

Al zijn er ook per land en per importeur soms ook grote verschillen. Zo zijn er voor deze busjes in Australië speciale dubbele daken ontwikkeld om extra isolatie tegen de hitte te verzorgen. Maar alleen daar geleverd. En VW Do Brasil heeft de Spijltjesbus nog veel langer doorgeproduceerd. Waardoor er nu nog vrij veel Braziliaanse spijltjesbussen opduiken. Ziet er uit als een Europese bus, maar alle plaatwerk is nét even anders.

Tot zover een lesje VW, Binnenkort volgt hier de Unimog.
Odorf

Unimog;

Die moest er zeker ook op komen. Ik kwam een voorbeeld tegen van een exemplaar met verhoogde zijborden. Vroeger in gebruik bij een echte brandstoffenhandel.
Het is voor het verplaatsen van grotere hoeveelheden kolen wel makkelijk als er ook een laadschopje op zit.

Mochten er kolen worden rondgereden is zo’n laadschop in een handomdraai te verwijderen. Blokje hout er onder, 4 pennen los en twee hydraulische leidingen losklikken. Ook in die tijd al heel eenvoudig. Maar dit terzijde.

In model is er in 1:160 een zeer basic modelletje van Wiking.

productfoto Wiking.

Laadbakje in de maak:
(Evergreen v-groove plaatmateriaal waar een schuurpapiertje overheen is gehaald voor houtnerf. U profieltje is een Evergreen U profiel dat boven een kaarsje is uitgetrokken. (Vlakke kant naar het kaarsje gericht.) Met wat oefening krijg je op deze manier hele fijne en hele dunne U profielen.



Mini wieltjes ietwat verbeterd:



En van dunne stukjes styreen een laadschop een aanbouwplaat vervaardigd:




In kleur ziet dat er zo uit:



En nog voorzien van opschriftjes:



Als laatste nog twee oliedrums in de laadbak geplaatst. Dit, of een flink blok beton zorgt ervoor dat het voertuigje met de korte wielbasis nog een beetje bestuurbaar blijft als de laadschop vol geschept is.
Ook nog voorzien van ruitenwissers van FKS. Spiegels zijn sterk verbouwde versies van ditzelfde merk. En deurgreepjes weer van verchroomd sieradendraad.





En zo staat hij bij de kolenboer:



Odorf

Alles was gereed en stond klaar om ingeladen te worden op weg naar het Spoorwegmuseum in Utrecht. Er gooide een virus roet in het eten. Dus dit optreden gaat even niet door ... ach ja. Er zijn veel ergere dingen. Toch balen we wel een klein beetje.

Jammer dat het niet door kan gaan Odorf maar plastic vergaat niet hoorde ik een modelbouwer laatst tegen me zeggen.
Maar wat heb je mooie braille modelletjes van weten te maken.

Schitterend

Eddy