Ik geloof dat deze kit zo'n 7 jaar terug in mijn verzameling is gekomen, en ik had eens zin in een Eduard Stürmbock, dus waarom niet deze pakken?
Ik heb de heruitgave met grijs plastic ook liggen, die is voor een andere keer!
Dus, zonder er verder omheen te draaien.
Mag ik u voorstellen...
Focke Wulf Fw190A-8/R8:Ik denk niet dat het noodzakelijk is om de hele geschiedenis van de Fw190 te vertellen, dus ik hou het enkel op de A-8 en de meest relevante
Rustsätzen; de R2, R7 en R8.
In Februari 1944 begon de productie van de Fw190A-8, welke als krachtbron de standaard BMW 801D of 801TU gebruikte. De BMW 801TU werd als zgn. Kraftei
geleverd, een modulaire unit met alle beplating en kritische onderdelen al gemonteerd, praktisch een plug&play principe. Verder had het Kraftei
dikkere platen dan standaard. Zo was de ring waar de oliekoeler achter zat standaard 6mm dik, bij de Kraftei
was deze 10mm dik.
De '190A-8 had tevens een noodsysteem wat tijdelijk het vermogen van de motor van 1677pk verhoogde naar 1953pk. Dit systeem werkte door meer brandstof in te spuiten wat voor extra koeling zorgde (ja, dit werkt echt zo!), waardoor de motor met een hogere inlaatdruk kon draaien (hogere inlaatdruk = meer lucht in de cilinders = meer brandstof kan verbrandt worden = meer vermogen).
Nadeel was wel dat dit systeem natuurlijk wel het brandstofverbruik omhoog gooide.
Vanaf de A-8 konden de '190's uitgerust worden met een nieuwe houten "paddle-blade" propeller, deze zijn makkelijk herkenbaar aan hun brede bladen. Verder waren willekeurige A-8's uitgerust met de bolle cockpitkap, een ontwikkeling welke voor het F-2 subtype ontwikkeld was.
Ook had de A-8 een brandstoftank van 115L in de romp gekregen. Aan de onderkant van de romp was hier een luik voor aangebracht, en aan de flanken zijn hier extra luikjes voor geplaatst tbv het vullen van deze tank.
Verdere aanpassingen waren de Morane antenne onder de linker vleugel, vlak achter de wielbak en een ETC 501 rek onder de romp onder een verlengde beugel. Dit rek was 20cm verder naar voren geplaatst vergeleken met voorgaande versies.
De romp van de A-8 was de basis voor de Fw190D en Ta152 series.
In totaal waren er een stuk of 10 Rustsätzen
ontwikkeld voor de A-8, maar ik zal enkel de meest relevante toelichten. Deze Rustsätzen
bedroegen:
Rustsätze 2 (R2): R2 betrof de vervanging van de 2 buitenste 20mm MG151's voor 30mm MK108's met 55 schoten per stuk.
Rustsätze 7 (R7): R7 was een modificatie naar Sturmjäger
. Dit hield in dat het toestel extra bepantsering kreeg in de vorm van (stalen?) platen intern en extern, waaronder 5mm dikke platen aan de zijkant van de romp ter hoogte van de cockpit. Verder kreeg het windscherm een 50mm dikke plak pantserglas gemonteerd en op de voorste zijramen en de flanken van de canopy werden 30mm dikke platen pantserglas gemonteerd.
Rustsätze 8 (R8): R8 was een combinatie van bovenstaande Rustsätzen
, met als extra de toevoeging van 4mm dikke platen intern, bij de MK108 kanonnen.
Deze laatste Rustsätze
was erg populair bij de Rammjäger
Staffeln voor de aanvallen op bommenwerpers.
Oh ja! Bij de R8 kwam het ook nog wel eens voor dat de MG131's op de neus weggelaten werden. Door al het extra pantser was het toestel een stuk zwaarder geworden, en op deze manier werd er toch wat gewicht bespaard. Daarbij komt, als de 20mm kanonnen op het randje zitten qua effectiviteit tegen een B-17, dan zal men aan die 13mm MG's eigenlijk ook niet heel veel gehad hebben.
Eduard geeft dan ook heel netjes aan dat je de MG131's en toebehoren lekker mag laten zitten waar ze zitten; in de sprue.
En feitelijk is de R8 wat de Eduard kit biedt, met de keuze om de platen pantserglas op de canopy afhankelijk van de te bouwen versie wel of niet te gebruiken (in werkelijkheid werden ze ook in veel gevallen weggelaten). Dus de aanduiding op de doos klopt eigenlijk niet.
Maar goed, zullen we maar eens naar de de kit kijken?
Zoals gezegd is dit de 'oude' uitgave, en voor mij de tweede Fw190 van Eduard. Ik moet zeggen, als je er nu eenmaal één gebouwd hebt gaat de tweede een stuk makkelijker.
Beetje een learning curve zeg maar.
De versie die ik voor ogen had was deze:
Ik wilde 'm er redelijk Verweerd uit laten zien, een beetje vergelijkbaar met het toestel op de foto bovenaan.
Ik wilde ook wat nieuws proberen.. Ik wilde eens kijken of ik brandstofsporen kon namaken, resten gemorste benzine.
Dan was de eerste vraag... Welke kleur had Duitse vliegtuigbenzine?
Tegenwoordig heeft benzine een kleur om o.a. het octaangehalte aan te geven.
Zo is 80 rood van kleur, 100 groen, en 100LowLead blauw van kleur.
Nu ben ik er achter gekomen dat C2/C3 100 octaan vliegtuigbrandstof groen van kleur was, en aangezien deze brandstof gebruikt werd in de BMW 801D, was het kijken of ik met Tamiya clear green kon spelen.
Het resultaat is een heel klein beetje te zien. Het was een probeersel, en ik vind het effect wel leuk.
Hier nog een foto van voor de verwering, misschien wel leuk om het verschil te zien met de foto's van na de olieverf.
Ik blijf het een stoer toestel vinden. Onderstaande foto laat mooi bepaalde lijnen zien:
De onderkant:
En boven, net de uitlaatsporen gespoten.
Ja, de boel is lekker smerig, maar bij deze past dat wel vind ik.
En toen waren we er bijna:
De extra glasplaten zitten met Tamiya clear op hun plek, een tip die ik vorig jaar in Telford oppikte.
Daglichtlamp plaatjes:
Daglicht plaatjes:
Ik weet dat hij niet perfect is, zo kunnen de oliesporen aan de onderkant van de cowling beter (kwestie van oefenen denk ik), maar ik vind 'm wel gaaf.
Wat ook wel grappig is, het potje RLM75 van Gunze wat ik heb gebruikt was al vrij oud en is kennelijk gaan verkleuren tot wat het nu is.
Ter vergelijking hier de Bf109 V48, ook met RLM75 (het lichte grijs):
Danny