Wederom een kit die als nachtdienstproject begon, en na ruim een jaar eindelijk af is.
Zoals ik wel vaker heb de laatste tijd heb ik ook bij deze kit wat problemen gehad met de decals, wat natuurlijk weer de nodige frustraties opleverde. Dat heeft er in enige mate voor gezorgd dat het niet m'n mooiste model is, maar ik ben al lang blij dat 'ie af is, en de herkansing ligt alweer op de stapel.
Mag ik u voorstellen...
Aichi D3A1 "Val":
De Aichi D3A1 Type 99 Carrier Bomber was een duikbommenwerper welke tijdens de Tweede Wereldoorlog aan boord van vliegdekschepen opereerde. Het was de primaire duikbommenwerper van de IJN tijdens een groot deel van de oorlog, en was betrokken bij bijna alle IJN operaties, zoals de aanval op Pearl Harbour.
De "Val", zoals de Amerikanen 'm noemden, was verantwoordelijk voor meer gezonken geallieerde schepen dan welk toestel van de asmogendheden ook, en dat terwijl het toestel al verouderd was toen de oorlog begon.
In 1936 deed de IJN een specificatie uitgaan voor een vervanger van de D1A tweedekker. Aanvankelijk reageerden Aichi, Nakajima en Mitsubishi, maar enkel Aichi en Nakajima kregen het verzoek om twee prototypes elk.
Het eerste prototype vloog voor het eerst in December 1937 en had laag geplaatste elliptische vleugels welke gebaseerd waren op die van de He 70. Het toestel was traag genoeg dat luchtweerstand van een vast onderstel niet al te veel negatieve effecten had, dus werd vanwege de eenvoud een vast onderstel geïnstalleerd. Het prototype kreeg een 709pk sterke 9-cilinder Nakajima Hikari-1 stermotor.
Tijdens de eerste vlucht werd duidelijk dat de vliegeigenschappen teleurstellend waren, en dat de motor ook te licht was. Verder was het toestel instabiel langs de langs-as en bij krappe bochten had het toestel de neiging om in een zgn. snap-roll* te komen. De duikremmen hadden ook de neiging om te gaan vibreren wanneer ze bij hun ontwerpsnelheid van 370km/u uitgeklapt werden, en dat terwijl de IJN al op zoek was naar een snellere duiksnelheid van 440km/u.
Het tweede toestel was behoorlijk gemodificeerd om deze tekortkomingen te verhelpen. Het vermogen was opgeschroefd door de Hikari motor te vervangen voor een 14-cilinder Mitsubishi Kinsei motor van 839pk.
Het kielvlak werd vergroot door er een vin aan de voorzijde op te zetten om zo het toestel stabieler te maken. De vleugels hadden een grotere spanwijdte en de buitenste delen hadden een wash-out**
om de snap-rolls tegen te gaan, en er waren versterkte duikremmen geïnstalleerd. Deze aanpassingen verholpen op de stabiliteit na alle problemen, en waren genoeg om de D3A boven de D3N (het voorstel van Nakajima) uit te laten komen.
De productieversie van de D3A1 had iets kleinere vleugels en een iets krachtigere versie van de Kinsei motor; variërend tussen 1000 en 1070pk.
Verder was de Val bewapend met 2 vaste 7,7mm Type 97 (licentie van de Vickers) machinegeweren en één beweegbare 7,7mm Type 92 (licentie van de Lewis) machinegeweer.
De normale bommenlast was één 250kg bom onder de romp, al kon onder elke vleugel nog een 60kg bom opgehangen worden.
Naarmate de oorlog vorderde werden Val's ingezet als jager/onderschepper, hun wendbaarheid zou voldoende zijn om kans te maken tijdens luchtgevechten.
Toen de D4Y "Judy" in diens kwam werden de Val's naar de kleinere vliegdekschepen en landbases verplaatst, en uiteindelijk werden de Val's omgebouwd naar trainers en in het laatste jaar als Kamikazevliegtuigen gebruikt.
*) Snap-roll: een reeks horizontale spins die wordt veroorzaakt door een snelle stampende beweging (neus omhoog/omlaag) gevolgd door een gierende beweging (neus links/recht), waarbij één van de vleugels eerder overtrekt dan de ander, waardoor het toestel in een snelle rol terecht komt.
**) Wash-out: De verandering van de vleugelhoek vanaf de romp naar de vleugel. Bij wash-out wordt de hoek die de koorde van de vleugel t.o.v. de romp heeft richting de vleugeltip steeds kleiner.
Nou, op naar de kit!
Zoals aangegeven heb ik er een jaar over gedaan om deze kit te bouwen, en in principe is het gewoon een hele leuke kit (al heb ik altijd wel problemen met de decals van Hasegawa...).
Ik heb nog wat plaatjes van het interieur. Het is niet heel bijzonder, maar ik laat ze toch even zien.
Als eerst maar wat plaatjes met flits.
En wat daglichtplaatjes.
Het model is gespoten met 'Aluminium' van AK Extreme Metal, Tamiya semi gloss Black, en het rood op de staart is gespoten met een mengseltje van Revell Aqua Karmijnrood met een drupje zwart om de kleur op de stippen te verkrijgen. Oh ja, de witte strepen op de staart zijn ook gespoten, omdat de decals braken zodra ze in het water kwamen...
Het toestel is gewashed met de grijze wash van Flory, op de zwarte delen is deze het best te zien, op de metallic delen is hij heel subtiel in de paneellijntjes terug te zien.
Zeg het maar!
Danny
A tot Z
Winkel
Tips en trucs
Organisatie
Twitter
YouTube
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
