Ik was het helemaal vergeten, maar ik zou nog eens een topic plaatsen van deze kist...

Een hoop mensen vinden de grotere toestellen van Fairey, zoals de Fulmar, Battle, Firefly en Baracuda maar lelijk. Ik niet! Kennelijk heb ik iets met grote broeikassen.
Maar goed, een tijd geleden hadden we met onze vereniging het thema Engels. Een prima gelegenheid om de Fulmar te pakken!

Mag ik u dus voorstellen...

Fairey Fulmar Mk.I:


De Fairey Fulmar was ontwikkeld uit de P.4/34, welke op z'n beurt weer ontwikkeld was als vervanger voor de Fairey Battle.
De Fulmar was ontworpen als een jager voor op vliegdekschepen en vloog aan boord van de toentertijd nieuwe Illustrious-klasse. Om ruimte te besparen aan boord kon de Fulmar op een ongebruikelijke manier z'n vleugels opvouwen.

Bron: http://www.classicwarbirds.co.uk/britis ... fulmar.php

Het toestel had een aantal goede eigenschappen, zoals een breed onderstel waardoor het toestel stabiel op z'n wielen stond aan boord van een schip, goede vliegeigenschappen en een groot bereik (vliegtijd van zo'n 4 uur en 45min). Echter was er één eigenschap die ervoor heeft gezorgd dat het toestel niet echt een succes werd, en dat is z'n vrij lage snelheid.
De Fulmar woog namelijk 800kg zwaarder dan een Spitfire Mk.Vb, en had 100pk minder vermogen.
Om even een beeld te schetsen, een D3A1 'Val', welke onderweg naar huis was na een missie (geen bommen meer, geen volle tanks meer etc.) was sneller dan een Fulmar... En als je een jager hebt die niet eens een vijandelijke bommenwerper kan bijhouden, tjah, dan gaat er toch iets niet goed...
Het feit dat de Fulmar ook geen bommen mee kon nemen beperkte het nut van het toestel verder.
Een andere zwakke plek was het gebrek aan defensieve bewapening. Het kwam nog wel eens voor dat de Fulmar door een vijandelijke jager (Italiaans en Japans doorgaans) op de hielen werd gezeten, en dan was wat defensieve bewapening wel handig. Bij gebrek daaraan namen de W/O's (Wireless Operators, radiolui) c.q. observators nog wel eens bundels WC papier mee aan boord om daar de achtervolgende jager mee te bekogelen. Het idee was dat zo'n rol uit elkaar gescheurd werd bij aanraking met de propeller, en mogelijk de piloot van de achtervolgende jager zodanig liet schrikken dat deze de achtervolging lang genoeg zou staken dat de Fulmar weg kon komen. Soms werden de achtervolgers ook met het lichtpistool beschoten, met hetzelfde doel.
Soms namen de observatoren stiekem een Thompson mee tijdens de vlucht.
In augustus 1941 werd het meenemen van een Thompson verplicht gesteld door de Admiraliteit, en bij sommige toestellen werd er een Vickers K geïnstalleerd.
Wel werd er in het geval van de Thompson vriendelijk gevraagd of men wel eerst even de kap van de achterste cockpit open wilde schuiven alvorens het vuur te openen.

Op naar de kit!
Voor dit model heb ik maar liefst 2 kits gebruikt, en de reden daarvan is als volgt.
Ik was braaf begonnen met deze kit...

Bron: http://www.hyperscale.com/2007/reviews/ ... ewrk_1.htm
...ik was lekker aan het klooien met een PE set van Eduard, en ik was druk bezig met een radio te vouwen en m'n vingers met roze Zap aan elkaar te plakken, ging dus allemaal niet erg lekker...
Terwijl ik aan het googlen was naar referentiemateriaal kwam ik op Model-making.eu onderstaande kit tegen:

Bron: https://www.scalemates.com/kits/958893- ... ar-mk-i-ii
MPM en Special Hobby kits komen uit dezelfde fabriek, en in het geval van de Fulmar zijn beide kits in de basis exact gelijk. De Special Hobby Hi-tech kit heeft als extra toevoeging een resin interieur, en wat extra PE.
Daar het gepruts met de PE set van Eduard mij niet echt goed af ging (en ik de camouflageschema's van de Special Hobby kit ook wel interessant vond), besloot ik om ook deze maar in te slaan en voor het gemak m'n vorderingen met de MPM kit op dat moment te combineren met de goodies van de Special Hobby kit.
De resten van de Special Hobby kit zijn samen met de resten van de MPM kit gelijk aan een standaard MPM kit, daar ga ik op een later tijdstip mee verder.

Het bouwen van de kit ging op 1 punt na vrij makkelijk. Echter heeft dat ene punt wel vrij veel tijd gekost, kom ik later op terug.
Het interieur is heel gedetailleerd, en hier had ik ook foto's van, maar tijdens het verplaatsen van foto's naar mijn USB-stick besloot deze laatste om onherstelbaar naar een bepaald deel van de mannelijke anatomie te gaan...
Op die manier ben ik een hoop foto's van o.a. de Fulmar kwijtgeraakt, waaronder ook die van het interieur...
Nu was ik al wat gewend van Special Hobby, en in grote lijnen is deze kit hetzelfde als de rest, je moet iets meer moeite doen, maar er is echt wel wat moois van te maken.
Dan dat ene puntje... dat was het passend krijgen van het resin interieur (voornamelijk de achterste cockpits) in de romp. Laat ik zeggen, ik had wat te doen in de nachtdiensten.
Ik ben in totaal zo'n 14 uur ( ) bezig geweest met vijlen, schuren en passen voordat de achterste cockpit in de romp paste, maar ik moet zeggen dat alles nu strak in elkaar zit, dus zeker geen verspilde moeite!
En omdat ik het verhaal van de Tommygun toch wel opvallend vond heb ik ook een Thompson in de achterste cockpit gestopt.

Zoals ik eerder al aangaf ben ik een hoop foto's kwijt (misschien heb ik nog een backup op werk, maar dat kan ik vrijdag pas nakijken)...
Nou ja, ik heb gelukkig nog wel foto's van de buitenkant, dus bij deze!
Buitenkant (flits):





Close-up cockpits:




Op bovenstaande foto is links in de cockpit de ronde trommel van de Thompson te zien, deze heb ik gemaakt door een schijfje uit een plastic plaat te ponsen.

Daglichtfoto's:







Ik heb het geheel wat vlekkerig gemaakt door de lak (Vallejo Satin) hier en daar een beetje op te wrijven.

Ik vind 'm persoonlijk wel geslaagd moet ik zeggen.


Danny

Dat is een mooie kist geworden
Groetjes Ronald

Bedankt, ik ben zelf ook niet ontevreden!


Danny

Mooitje geworden...

een tijd geleden met zijn opvolger in mijn handen gestaan, de Korea versie van de firefly... ergens nog steeds aan het twijfelen, de boxart spreekt aan, maar het toestel totaal niet...

Helemaal mee eens! Zelf heb ik een zwak voor toestellen die men over het algemeen als 'lelijk' zou beschouwen. Zo ben ik ook absoluut fan van de Spitfire Tr.9 van Shake.
En deze bruut mag er zeker ook zijn. Mooi om te zien hoe men het rudder naar achteren heeft gemonteerd om zo een groter moment te creëren als tegenwicht tegen de verlengde romp. Mooi afgewerkt en verweerd. Wellicht had een iets donkere wash de details van de panel lines meer laten oplichten. Bij daglicht worden sommige lijntjes nu lichter van kleur en dat kan je voorkomen door ze donker te maken. Maar dat is natuurlijk een kwestie van smaak en de keuze van de bouwer.
Complimenten voor deze.

VJ

Mooi hoor!
En een niet alledaags onderwerp is altijd leuk.

Dave

leuk ding geworden, ik hoop dat je de foto's terug vindt