Zo'n tien jaar geleden heb ik eens een gezelschapsspel gespeeld in de club van Hemiksem waar ik lid van ben, genaamd Battlestar Galactica The Boardgame.
Dit spel speel je aan beide zijden van het bordspel, waarbij de ene kant de Battlestar toont en je aanvallen van Cylons moet doorstaan. Dan wordt het bord omgedraaid en moet je planeten gaan koloniseren. Wat ik me wel herinner is dat de ruimtetuigjes die er aan te pas kwamen, een opvallende vorm hadden. In mijn jeugd had ik wel eens de intro van de originele serie zien voorbijkomen, maar dat was altijd op de familiebijeenkomst en er was toen waarschijnlijk het nieuws of iets belangijkers zodat ik me alleen de intro met het memorabele deuntje herinner. Dit was nu toch iets heel anders. Maar het zou nog duren tot vorig jaar toen ik toevallig voor een prijsje drie van de vier DVD-series heb overgekocht, dat ik de gelegenheid had om dit eens allemaal te bekijken aan zo'n twee afleveringen per dag. Ik kon ook aan de ontbrekende serie geraken en aan de twee tv-films die er tussendoor van gemaakt zijn.
Dit viel wel in de smaak, al zullen fans van de eerste lijn waarschijnlijk geschokt zijn door de noodzakelijke make-over die er na 25 jaar nodig was. Zo is de kapitein Starbuck uit de oude serie nu gespeeld door een vrouw en zijn de Cylon centurions geen wandelende koekendozen meer maar lijken ze meer op de endoskeletons van Terminator, of zijn ze zelfs niet te onderscheiden van hun menselijke antagonisten, tenzij door hun vreemde pogingen tot filosofie. Er is een "manifesto" opgesteld waarin een aantal stelregels voor het scenario opgesteld zijn, zo komen er geen aliens of laserkanonnen voor, wat het realisme in een reeks alleen maar ten goede kan komen. Serie 1 begint met een pilootaflevering van zo'n drie uur, waar de toon gezet wordt. Daarna is elke aflevering 45 minuten, met telkens een korte recapitulatie, de intro, een vooruitblik en de film. De twee tv-films "Razor" en "The Plan" moet je bekijken na de tweede serie en na de vierde respectievelijk om geen spoilers mee te maken. Er is ook nog wel een vervolg uitgekomen zo'n vijf jaar geleden ("Blood and Chrome"), maar dit zou niet even kwalitatief geweest zijn, en dan is er nog een prequel-serie "Caprica" die minder op SFX gebaseerd was maar deze heb ik nog niet opgezocht. En dan staat er alweer een nieuwe vertolking op het programma, die niet verwant zou zijn aan het vorige concept, maar waarover nog niet veel bekend gemaakt is (https://www.syfy.com/syfywire/new-battlestar-galactica-series-wont-be-a-reboot).
Na het zien van de serie ging ik op zoek of er van het artwork uit de serie ook modellen gemaakt waren en er bleken van Moebius heel wat ontwerpen uitgebracht te zijn, zoals de Battlestars en Base Star, de iconische Mk.II en Mk.VII Vipers, de Raptor, de Colonial One en de Centurionfiguur. Maar het ontwerp dat mij het meest tot de verbeelding sprak, was de Cylon Raider. Die bestond zelfs in twee schalen. Op 1/72 zijn er 2 in de doos en die zijn nog redelijk makkelijk te verkrijgen. Maar ik vond dat er meer detail in kon gestoken worden op 1/32, alleen dateert dit model al uit 2012 en is het nergens meer in stock. Als je het wil verkrijgen, dan moet je Ebay gaan afschuimen waar het ondertussen aan drie keer de originele prijs te vinden is, meestal uit Japan. Het gaat dan over een bouwdoos van zo'n 30 centimeter waar nog geen twintig onderdelen in zitten, maar er worden prijzen van gemiddeld 80 euro voor gevraagd. Ik had al zo'n paar maanden de kat uit de boom gekeken en gezocht of er een alternatieven waren zoals de Eaglemoss uitgave, toen ik een internetveiling tegenkwam uit de VS waar het model voor amper 25 euro op stond. Ik had dit al eerder geprobeerd maar daar werd ik meteen overboden. Deze veiling bleef zo'n weekje op 25 euro staan, dus hield ik de afloop in het oog en probeerde op twee minuten van de stopclock een bieding uit. Tot mijn verbazing waren er geen tegenbiedingen en kwam ik als winnaar uit de bus. Het bleef natuurlijk niet bij dat tarief, want de eigenaar had gebruik gemaakt van een dienst van Ebay die in de plaats van de verkoper de verzending regelt naar de aankoper en daarbij wordt tweemaal een tarief aangerekend; de prijs voor de koper en dan de kost voor het transport van het sorteercentrum naar de koper. Er kwam nog zo'n 35 euro bij, maar da's nog steeds voordeliger dan de rest van de opties. Na een paar weken kwam het model hier aan.
Dat was nog niet het einde van mijn zoektocht. Een static model van die Raider zou snel afgeraffeld kunnen zijn, het ding moet grotendeels in metaalkleur gezet worden. In de serie, zoals jullie in het bijgevoegde filmpje kunnen zien, is het originele lichteffect in het vizier van de oude Cylonhelmen overgenomen op de middenconsole van de Raiders. Dit effect is het bekendste geworden doordat het ook in de populaire serie "The Night Rider" terecht gekomen is, waar de superauto Kitt dit heen-en-weer lopende rode licht onder de motorkap gemonteerd kreeg. Ik zag dat dit al eerder met succes uitgeprobeerd was, waarbij sommigen een speciale elektronische module ontworpen op maat van het model. Er is erg weinig ruimte in het middendeel om hier alle componenten in te verwerken. Je hebt de keuze uit een paar merken, waarvan Tena Controls en Starling Tech de enige realistische opties zijn. Deze kosten een hoop geld om te laten overvliegen, toen ik de Starling set (met boordkanon en thrusters de beste die er uit is) wilde betalen steeg de prijs op Bancontact naar 1000 dollar! Dat kon dus helaas niet doorgaan. Daarom zocht ik als alternatief naar de simpelste setjes die het "roving eye effect" konden nabootsen. Green Stuff heeft LED-setjes met tien gekleurde LEDs aan een draad met de weestand er al op, dat was makkelijk te vinden.
Maar voor een module die zeker in het model paste en die zeker het juiste effect toonde, heb ik via Ebay moeten zoeken, waarbij ik op een handel in Sri Lanka uitkwam. Die brengen een PCB uit genaamd "The Knight Rider", met de juiste omschrijving van het effect en toch de LEDs nog niet op gemonteerd. Het is al geleden van het damdiorama dat ik nog eens met succes gesoldeerd heb, dus dat wordt experimenteren. Het zal niet gemakkelijk worden om de micro-LEDs zo op te stellen dat ze op de juiste plek achter het vizier staan. De voeding gaat tot 9 volt en ik moet nog bepalen of ik dat met een interne batterij regel of met een stroomkabeltje met adaptor.
Ik ben nu eerst begonnen met het schoonmaken van de onderdelen. Er was heel wat flash op de sprues maar dit komt nauwelijks voor op de onderdelen.
Dat is een interessant project. Ik ken de nieuwe serie niet, alleen de oude films. Maar die heb ik al tientallen jaren niet gezien. Succes... ben benieuwd naar het vervolg
Bedankt voor je reactie, Deathtrap. Eergisteren ben ik dan toch aan het solderen geslagen, ik ben al begonnen met het circuit zonder de LEDs of de voeding vast te maken.
Het solderen viel wel mee, ik heb maar een metalen plaat onder het gebeuren gelegd om de druppels hars op te vangen die soms wegvlogen.
Ik dacht dat de chiphouder het moeilijkste zou zijn, met al die aangrenzende pinnetjes, maar het is blijkbaar makkelijk om kort afgesneden pinnen te solderen.
Daarna konden de pinnen zo kort mogelijk afgeknipt worden.
De PCB was nu bijna klaar voor een test, alleen nog een voeding van 9 volt voorzien.
De microchip kon al ingeplugd worden.
Voor de test worden de meegeleverde LEDs gebruikt
Nog een beetje onvast, maar dit komt volgens mij door de vele losse contacten. Ik had ook nog geen geschikte batterijhouder. De snelheid van de impulsen kan ook geregeld worden met de blauwe regelaar, al zijn er soms schommelingen te zien. Ik hoop dat dit weggewerkt kan worden.
De PCB past helaas op geen enkele manier in het model wanneer de microchip en de condensatoren gesoldeerd zijn. Voor wie dit circuit toch wil gebruiken voor zijn Raider, raad ik dus aan om deze componenten los van de PCB te houden en de contacten naar buiten te plooien, al geeft dit wel wat last bij het verbinden van elke poort voor de IC (chip).
Bijgevolg zal de besturing wel van buiten het model moeten komen. Ik zal een statief moeten maken met een buisje waardoor minstens 11 draadjes moeten lopen, 10 voor de anodes en een voor de kathode die in serie kan aangesloten worden. Hoe het nu zit met de weerstanden die op de Green Stuff 1mm-leds zitten, moet ik eens ergens navragen, want er zitten al vijf weerstanden in het circuit.
Bedankt voor de aanmoediging, er is ondertussen een andere oplossing uitgewerkt.
Op een interessante webwinkel "Gotron" heb ik de bovenstaande artikelen gekocht, waarvan er enkele gebruikt zullen worden voor dit project. De twee zonnecellen zullen later waarschijnlijk voor een vliegtuigkit gebruikt worden, ik heb ze getest en een zo'n cel kan een dronemotortje aandrijven. Het zakje rechts bevat een batterijpakket met aan/uitschakelaar en 2 blauwe leds. Deze leds zullen voor de aandrijving van de Raider gaan dienen.
Ik had voor het voetstuk van de raider twee platen styreen gehaald, eentje van 3mm en een van 2mm. Ik had een ontwerp gemaakt in de vorm van een Cylon Basestar uit de nieuwe serie, met twee tegengestelde kraaienpootjes, maar het werd duidelijk dat daar nooit zo'n batterij en de PCB in zou gemonteerd kunnen worden. Dat ontwerp waarover ik een uur had nagedacht, kon dus geklasseerd worden zonder dat er plastic aan verspild was. Je ziet er nog een tekening van bovenaan de foto. Het definitieve ontwerp heeft de Cylon vijfhoek in zijn omtrek gekregen, maar om de voorwaartse dynamiek van het model er in te houden wordt deze vijfhoek schuin afgesneden. Hier wordt de grondplaat van 3mm uitgewerkt. Het is gebleken dat de Tamiya etching tool zijn geld zeker waard is om dit soort dikke platen met enkele halen mooi af te snijden, zonder de punt van je scalpel te riskeren.
Het batterijpak wordt met de schakelaar naar beneden geplaatst en zit omwille van het gewicht van de batterij zo ver mogelijk naar het midden. Van daar zal er een metalen buis omhoog lopen door het deksel, dat uit 2mm plaat bestaat. De elektronische module past dan net in de overgebleven ruimte.
De zijwanden uit 2mm plaat hebben een extra ribbe nodig om een hoekverschil te kunnen overwinnen.
De achterste plaat is de enige die niet geplooid moest worden. Ik zal de topvijfhoek nog wat moeten bijsnijden om die passend te krijgen. Ik denk er over om in de lijmnaden ronde Evergreenstaafjes te leggen en dit dan rond bij te schuren.
De voorkant is bijna helemaal plat afgeschuind.
Achteraf is nog een luik uitgesneden om de batterij te kunnen vervangen. Het enige dat nog niet langs de bodem geregeld is, is de impulsregelaar, die met een schroevendraaier bijgeregeld moet worden. Daarvoor zou de PCB er ondersteboven in moeten, da's niet zo handig met die condensatoren er op.
Bedankt voor de reactie, Wolf. Het idee om het schuin af te werken kwam zo ineens bij me op, ik wilde iets meer doen dan een voetstuk maken. Gisteren en vandaag heb ik er weer wat werk in gestoken.
Dit stukje is toegevoegd aan de kit om er de leds in vast te kunnen maken. Het moest wat op maat gesneden worden en er moest een gat in waar de locator pin door steekt. Het handige is dat het plaatje hier nog wat rond kan bewegen, zodat de draadjes er onder weggemoffeld kunnen worden.
Er is wel maar een centimeter plaats om de tien leds naast elkaar op te krijgen. Ik moest dus tien gaatjes van 0.30 keurig op een rij boren.
Achter die tien gaatjes heb ik drie grotere geboord, waar ik de leds zelf door haalde. Zo moest ik de weerstanden er niet door krijgen.
Hier zitten alle linkse draadjes op het plastic geregen. Ze zitten nog niet vastgelijmd en daar is een reden voor.
Hier een detailzicht. Ik heb een van de leds al eens getest op 9 volt, het geeft zeker voldoende licht.
Als je het vizier nu voor de leds plaatst, dan volgen die nog niet de opwaartse V-vorm. Ze zullen dus iets opgetild moeten worden aan de buitenkant. Dat doe ik door de draadjes terug iets losser te zetten en dan te lijmen.
Er zaten nog diepe naden tussen de vlakken van het statief. Zoiets is best op te vullen met Evergreen rods. Ik heb 1mm en 1,2mm afgewisseld naargelang hoe breed de naad.
Het deksel van het statief moest nu voorzien worden van een buis. Volgens de meting van de streng draadjes en één weerstand moest de doorgang toch vijf millimeter worden.
Er is een messing buis van zeven millimeter geplaatst, die direct onder het deksel ophoudt. Deze is met secondelijm op haar plek gezet.
Dan zijn alle draadjes er een voor een door gestoken. Deze aanpak betekent wel dat ik zal moeten kiezen tussen een lastige tweesprong. Ofwel werk ik de Raider af met het voetstuk er al aan vast gelijmd, met de mogelijkheid om het circuit nu eerst af te maken en te testen, ofwel haal ik de draadjes nu terug uit de buis en bind er een zakje rond. Dan kan de Raider makkelijker gespoten worden, maar dan zal ik pas bij het vastmaken op het voetstuk kunnen zien hoe de verlichting er uit gaat zien. Want zonder solderen zag het er zeker niet goed uit.
Ik heb vandaag ook de rods gladgeschuurd zodat het voetstuk er nu helemaal gestroomlijnd uitziet.
Het deurtje is met een ijzerdraad als spil vastgemaakt aan de bodem. Een slot moet nog ontworpen worden. Door de opening is te zien dat ik de elektronische module aan het deksel ga vastmaken. Dat was nodig om de snelheid te kunnen bijregelen na het afsluiten.
De module is bevestigd met twee C-profielen waar een rail in geplakt is, zodat ik ze er kan uitschuiven moest dat nodig zijn. Ik ben geneigd om nu toch te gaan solderen, zo kan het voetstuk tenminste al afgewerkt worden. Ik moet wel nog de twee blauwe leds aansluiten, dat maakt het ingewikkelder omdat ik nog niet kan zien hoe die op het model gaan komen. Ik zou deze ook met een aparte schakelaar aan willen zetten zodat ze niet door de chip beïnvloed kunnen worden.
Alles behalve de batterij is nu gesoldeerd, maar het werk niet naar behoren want hoewel alle leds schijnen te werken is er geen logica en geen zelfstandige beweging merkbaar. In het begin gaan er drie leds tegelijk aan, dan gaat er weer tien keer eentje aan, maar alleen als je zelf de spanning onderbreekt. Er worden nu testen gedaan met een multimeter.
Ik wist dat dit project een shelf queen zou blijven zolang ik geen nieuw plan bedacht om er terug leven in te kunnen blazen. Ik kon het model niet afbouwen zonder iets functioneels te voorzien, maar wat tot hiertoe vertoond was, volstond niet. Bij een stand voor electronica in modellen vond ik een andere module om 10 LEDs te doen afwisselen. Deze was al voorgesoldeerd dus moest ik alleen de LEDs in orde krijgen. Dat moest me wel lukken.
Het losmaken van de draadjes uit de oude module was soms opvallend makkelijk. Misschien was er vals contact. Ik ga later toch eens proberen of ik ze niet op een ander model kan toepassen, nadat ik de gaatjes terug uitgeboord heb. Gelukkig zaten de meeste van mijn tapevlaggetjes nog op de draden, zodat ik maar een paar LEDs terug moest uitzoeken. Ik vind het wel onpraktisch dat de armatuur om de geleiders in te schroeven zo dicht bij de andere pool zit, je kan niet eens een eindje van het draad er door laten steken. Ik moest dus telkens na het solderen met een scalpel er tussen gaan om te checken of er geen kortsluiting was.
De nieuwe module heeft wel een heel andere basisplaat, dus verwijderde ik de geleiderails in ABS van het deksel van de voet en plaatste vier Evergreenbuisjes in de voorziene perforaties. Als ik dat op deze plek deed, kon de voet gelukkig nog dicht.
Ik wilde graag de snelheid van de sequentie kunnen afstellen, dus moest ik op deze plek in de voet nog een deurtje voorzien. Dit deed ik met een snijschijf.
Aan het deurtje maakte ik nog een handvat in draad, het klikt dicht. Het batterijpakket zit ook al klaar, en nu zijn jullie waarschijnlijk nieuwsgierig naar het effect.
Het resultaat is dat het nu in enkelrichting oplicht, maar dat is al veel beter dan chaotisch zoals daarvoor. Uit een omschrijving van de module online maak ik op dat ze niet kan "pingpongen" zoals de vorige. Iemand hier ervaringen mee?
Dan wordt de voet dichtgelijmd en kan eindelijk het echte werk beginnen.
De vleugels worden gemonteerd, hier moet wel wat spanning op om de helften dicht te duwen. De binnenrand zal wat opgevuld en geschuurd moeten worden.
De zijdelingse thrusters worden gemonteerd. De passing is goed.
Het monteren van het cockpitdak levert wel een probleem op, het lijkt of er een wijziging gepland was die niet in het vleugeldeel doorgevoerd is. Daardoor past alleen de middelste paspin.
En je kan de handleiding niet fout begrijpen.
Daarom heb ik de voorste pin wat verschoven. De achterste maakt niet eens contact met de vleugel. Misschien moet ik nog wel wat materiaal verwijderen om mijn elektronische toevoegingen een plek te geven. Ik meen dat ik ergens aparte LEDs had voorzien voor de straalmotoren, ik weet niet of dat gaat lukken.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 3 gasten
Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen