Aan de overdaad van die Barbaarse Germaanse Babykillers in hun Gotha's moet toch iets gedaan worden....
Jammer genoeg zijn er niet veel kits van de andere kant beschikbaar. Overtuigd door Nico om mee in te stappen was hij bereid om te scheiden van een oude Frog kit van de Vickers Vimy!
Ahh!!! De Vickers Vimy, genoemd naar de plaats van de glorieuze overwinning van de Canadian Expeditionary Force op de vandalen uit het oosten. Die werden toen met een welverdiende schop onder hun gat van Vimy-Ridge geschopt! Aahh! De Vimy, die zal hen wel eens van hun eigen deeg een koekje bakken dat niet zo lekker zal smaken! Tegen de vlakte, dat Ruhr gebied! Om het met hun eigen woorden te zeggen: Ausradieren!
En terwijl onze koene ridders van de RAF, het AFC, en hun dappere medestrijders bij de Fransen, de Belgen en die altijd te laat komende Amerikanen op het slagveld de hunnenhorden afslachten zullen onze schitterende jongens van de Independent Air Force de Fritzen in de steden en fabrieken van de aardbodem vegen!!!
Maar ze hebben verdorie geluk gehad: De hunnen waren met de staart tussen hun benen naar hun thuisland gevlucht voordat onze Vimy-squadrons dat thuisland konden platleggen!
Hah!
Enfin, nu we de Vimy hebben kunnen we er toch een paar andere dingen mee doen... De Atlantische oceaan oversteken bvb? En ja, daar gaan onze dappere vliegpioniers Alcock en Brown in hun omgebouwde Vimy van Newfoundland naar Ierland! Vergeet die snobs in de ex-kolonie! Niet die Lindberg was de eerste die de Oceaan overstak, nee het waren onze Alcock en Brown! En voor de rest kunnen we tegen dat volgende keer dat we die Pruisische hordes moeten aanpakken met onze Vimy's een beetje oefenen op wat primitieve stammen in de kolonies!
Tot zover een kleine historiek van de Vimy...
De doos dan...
Zoals de meesten onder jullie wel zullen weten was Frog, samen met Airfix, een van de meest productieve fabrikanten van modelbouwkits in de jaren 60 en 70. Airfix heeft het (min of meer) overleefd, Frog niet. In die tijd gingen we met ons zakgeld naar de speelgoedwinkel op het dorp (dat bestond toen nog, van die kleine winkeltjes, vol met matchboxkes, meccano's, puzzels en blokken) om er een plastiek zakje te kopen met wat onderdelen en een decalvelletje, naar huis vlogen, het zaakje ineen flansten met van die heerlijk rekkende en ruikende tubes lijm, (die meer in ons haar, onze kleren en aan de keukentafel hing dan aan ons model, tot grote ergernis van ons ma...).
Dus na al die jaren van plastiekverwennerij in de vorm van perfect passende kits, vol detail, hopen resin, PE, decals, enz... komt daar dat stuk nostalgie te voorschijn.
Na al die jaren in stock gelegen te hebben, toch een wat vergeelde doos. Ik was vooral gecharmeerd van de resten van de vergane doorzichtige plakband die de doos ooit dicht heeft gehouden tegen grijpgrage vingertjes in de winkel. Plakband die duidelijk van voor het Scotch tape tijdperk stamt.
Wel een mooie boxart van een squadron Vimy's onderweg naar hun doel. Fictief natuurlijk, al was het maar dan het toestel op de voorgrond (H651) enkel gebruikt werd als proefkonijn voor een aantal experimenten en testen.
De achterkant van de doos dan met de aanwijzingen voor het schilderwerk. De kleuraanwijzingen verwijzen naar de echte kleuren en niet naar enige reeks modelbouwverven. Het eerste foutje wordt ook gespot: Britse bommen in WO1 waren niet zwart, maar buff, een bruingele kleur...
De inhoud van de doos dan:
Typisch een product uit de Engelse modelbouwfabrieken van de jaren 60 en 70... Open sprues, (gietbomen, geen ramen), flash, ejector pin marks om u tegen te zeggen en al die dingen die modelbouw zo'n prachtige hobby maken. (Meest gehoorde commentaar op beurzen: Ge moet daar toch veel geduld voor hebben! Ja zeker, anders hadden we de makers van die opmerking allang een pot Tamiya lijm door de strot gejaagd of gillend er van weggelopen!)
Nog een paar sprues en een eerste voorbeeld van nog zo'n typisch fenomeen van die kits: een plethora van losgebroken onderdelen die los in de doos liggen...
De rest van losse onderdelen in de doos en een toch wel prachtige transparante gietboom, waar je met veel zoeken aan de top een paar transparante stukjes kan vinden!
De vleugels zijn ook zo'n mooi stukje onrealistisch vormgegeven rotzooi. Van de weergave van de ribben en het doek zou menig Biafraantje jaloers zijn...
De decals dan... Lichtjes vergeeld, en wat kromgetrokken door de veranderende luchtvochtigheid door de jaren heen, zien ze er toch niet al te slecht uit. De kleuren lijken redelijk juist. Hoe ze echter zullen reageren na onderdompeling in water is echter een open vraag.
De achterkant van het bouwplan dan. Blijkbaar heeft er ooit iemand één van die losgeslagen onderdelen nooit meer teruggevonden en heeft hij een bonnetje moeten invullen, uitknippen en opsturen naar Frog. Blijkbaar nog gelukt ook, want zo te zien is alles aanwezig...
Nog zo'n detail dat je met weemoed naar je jeugd transporteert: de suggestie om de bedrading met naaigaren uit te voeren...
De voorkant met de waarschuwingen dat je niet in je vingers mag snijden, wat algemene bouwtips met onder ander een verwijzing naar een ander stuk nostalgie: het voetje om het model op te plaatsen, zodat het precies vliegt. Jammer genoeg was dit nu net niet in de doos aanwezig. Het zal dan maar de favoriet aller tijden worden: ophangen met punaises (duimspijkers voor de rest van de Nederlanden) aan het plafond van de slaapkamer!
Tot zover vandaag...
Wienne