En daar istie weer. De volgende aflevering in de Spitfire Story van Eduard. Dit is deel 4 (deel 5 staat al te wachten).

Wederom een duobouw met deze keer de Mk.V b en c Tropisch. Dus, de versie voor de wat warmere regio's op aarde. Iets dat je krijgt met wereld oorlogen. Ze zijn herkenbaar aan de grotere luchthappers onder de kin. Deze keer bouw ik een versie met de kortere vleugels en een nog iets andere luchthapper onder de kin. Beide in desert uitvoering (niet dessert, ik doe liever geen slagroom op mijn Spitfires. )

Verder weer vergelijkbaar met de andere uitgaves behalve dat hierbij ook de korte vleugeluiteinden meegeleverd zijn als 3D prints.

Kijkt u even mee. Het eerste deel kan wat deja vu teweeg brengen.

Mooie box art

Grijze sprues. Eigenlijk alles dubbel. De vleugels vertonen wel wat kleine verschillen.






Transparant ook twee maal.

3D stuff

Verdere Eduard typicals


Decals, deze keer op vier vellen.


En de instructies in de eigen huisstijl.

Ik volg weer met plezier!

Ho ho,

Ik ook want voor een Spitfire zet ik altijd een stoeltje bij, succes.

Grtz.

Luc

Ook ik schuif een stoeltje bij! nice!

Groet,
Dick.

Bedankt voor de motiverende woorden.

Daarom dan ook maar van start. En weer aan het bouwen op industriële wijze. Nu moet ik goed opletten welke onderdelen ik gebruik al hoef ik me bij de rompen deze keer geen zorgen te maken. Als ik straks maar de juiste kin bij de juiste vleugels plak en me dan ook niet vergissen bij het schilderen en decallen. What could possibly go wrong?

Veel onderdeeltjes losgemaakt en voorbereid op airbrushen. Omdat ik ondertussen een beetje de weg ken in deze kits gaat het gestaag. Ik bouw nu eerst zoveel mogelijk voor ik de airbrush uit de doos haal om zoveel mogelijk in 1 keer te kunnen spuiten. Scheelt tijd en verf. En dan ligt ineens de werktafel behoorlijk vol.

En dat ziet er dan zo uit:

Mooi, mooi

Een Spitfire fabriek

Grtz.

Luc

Mooi lopende band werk weer daar bij jou!

Bedankt heren

Lekker aan het bouwen. Het gaat weer gestaag en er valt eigenlijk weinig toe te voegen aan de ervaringen die ik bij de andere versies had. Het past nog steeds goed al kun je zien dat de productie is uitbesteed aan Special Hobby sinds de brand in het magazijn. Maar slecht is het niet. Wat deze keer wel wat lastiger ging was het aanbrengen van de PE riemen. De moeilijkheid is dat ze haaks drie kanten tegelijk op moeten. Dat ging tot nu toe iedere keer gemakkelijk maar helaas nu niet. Uiteindelijk is het gelukt maar fabric riempjes zouden wellicht makkelijker zijn.
De rompen zijn nu alweer dicht met de vleugels eronder en alles geplamuurd en geschuurd. Nu is het werk aan de wielen en dergelijke onderweg. Ik kan dit weekend hopelijk al wel aan de basis kleuren gaan beginnen. Wat wel gemakkelijk is deze keer is dat buiten de verschillen qua vleugels, de rest van de onderdelen per versie miniem is.

Plaatjens.

De onderdelen voor de cockpits in de verf en wash.




Rompedelen aan elkaar en vleugels eronder en opeens lijken het spitfires.


Klein grut


En nog wat close ups van de cockpit

Meteen nog maar een update nu ik toch bezig ben.

Tape en airbrushen. Ik heb de vleugel tips van een van de twee versies alvast rood gemaakt. Dit wordt gemakkelijker afplakken en dan kan ik rustig de camouflage aanbrengen. De andere versie heeft niet zulke andere gekleurde vlakken. Morgen kan de eerste camouflage kleur erop. Het blauw aan de onderkant. Verder de propellers en de deurtjes in de verf gezet en de uitlaten van de merlins met zwart, roodbruine pastel en drybrush met een mix van aluminium, goud en koper. En het staartwiel geschilderd met de hand.

En dan krijg je dit:

Strak allemaal weer hoor! Erg benieuwd naar het spuitwerk