Eigenlijk bouw ik uitsluitend vliegtuigmodellen van Nederlandse ontwerpers, maar wat doe je, als je dan een Belg cadeau krijgt. Dus vandaar dit verslag over de bouw van een 1:72 resin kit van Vami Models.



En daar begint het gedoe al, want in de bouwinstructies staat dat het een Omega kit is.



Maar laat ik beginnen met een korte beschrijving van de SV-26. Of eigenlijk de RSV-26/180, want de 26 staat bij S&V voor het vleugeloppervlak in vierkante meters en daar waren er een aantal van. De informatie komt hoofdzakelijk uit www.belgian -wings.be en Wikipedia.
De SV-26 was een tweepersoons toestel voor voortgezette training van de Belgische luchtmacht, een tweedekker met een houten vleugel, met linnen bespannen. De romp was gedeeltelijk staaldjuis constructie, gedeeltelijk hout. De eerste vlucht vond plaats in juni 1926.
Er zijn drie varianten gebouwd. De RSV-26/140 met een Belgische 140 pk Minerva motor, die inde RSV26-180 met 180 pk WWI dump Hispano-Suiza motor en de RSV-26/215 met een 215 pk Armstrong-Siddeley Lynx motor. De eerste versie zou alleen het prototype betreffen, al zeggen sommige bronnen ook dat er een aantal aan de luchtmacht geleverd zouden zijn. Reden om over te gaan naar de Hispano motor was de prijs: slecht een achtste van de Minerva motor. Wel moest dan de geringe betrouwbaarheid van de versleten Hispano motor op de koop toe genomen worden. Die motor was ook zwaarder dan de Minerva. Sommige bronnen zeggen dat daarom de ondervleugel naar achteren verschoven moest worden, andere houden vol dat dat bij de eerste serie trainers niet het geval was.



Een tweede serie RSV-26/180’s, uitgevoerd als trainers voor instrumentvliegen, had zeker die verschoven vleugel, maar ook een koeler onder de romp in plaats van in de neus voor de Hispano motor en N cabane stijlen. Ook het onderstel was bij deze serie anders uitgevoerd. In hun latere leven werden vele S-26’s voorzien van de Lynx motor evenals nieuwe bestellingen.





Over de geproduceerde aantallen SV-26 lopen de getallen zeer uiteen: van 17 tot 98.
Dan de kit. Die heeft en verschoven ondervleugel, een koeler in de neus, een gewijzigd onderstel N cabane stijlen en een blindvlieg overkapping. Een mengsel dus van beide RSV-26/180 series.





Ik ga niet moeilijk doen, gewoon de kit bouwen. De resin onderdelen zien er goed uit.



Er zitten geen decals in de kit.

Rob

Vami Models bestaat niet meer, maar de modellen zijn overgenomen door Omega Models.
Ik had zelf een Vami Models Koolhoven FK 56 op Marktplaats gekocht met Belgische Decals en toen bleek het cockpit glas niet in orde.
Ik kwam er toen achter dat Omega Models de mal had overgenomen en de eigenaar kon mij een nieuwe cockpit leveren en ik kreeg er zelfs LVA decals bij!
Zodoende kwam ik daar achter.
Succes met de bouw!

Mooie kit Rob, van een heel bijzonder vroeg interbellum toestel.

De kit zat nog wel in een (te) grote VAMI Models doos. En ik had niet goed opgelet: er zaten wel degelijk decals in de doos.



Ook zal er een vacform canopy in; ik denk dat dat de blindvliegkap is, die over de voorste cockpit moet komen.
Rob

Even een stukje modelbouwhistorie over dit VAMI kitje. Emile Michielse van VAMI liet zijn kits van Belgische en Nederlandse onderwerpen maken door oa Ales Benes van Omega. Na het overlijden van Emile zijn de meeste mallen bij Omega gebleven die ze nu verder vrolijk produceert onder Omega vlag met de toevoeging van mooie isntructies en decals en die allemaal gewoon nog leverbaar zijn. De decals zijn een latere toevoeging geweest aan de VAMI kits en oude VAMI doosjes hebben ze wellicht nog niet. Omega wil ze wel leveren als je ze even een mailtje stuurt. Ze zijn daar aller vriendelijkst en behulpzaam. Omega borduurt ook wel een beetje verder op deze mallen zodat we een hele reeks Jet Squalus kits zien waar VAMI zelf er ooit maar één, zonder decals, op de markt had gezet.
Helaas is een aantal VAMI modellen van de aardbodem verdwenen en het vermoede bestaat dat Ales Benes die heeft meegenomen toen hij Omega met een kwaaie kop verliet. Ales heeft er een paar uitgebracht onder de AB Models vlag (Fokker FVIII, DXXIII en Goliath) maar heeft effectief het modellen maken en kits produceren aan de wilgen gehangen. Maar mogelijk dat hij nog wel alle mallen heeft, o.a. al die Luftwaffe '46 modellen en de FK46. Tegenwoordig zijn laser-cut houten kerstboomversieringen meer zijn ding en daar heeft hij een winkeltje voor.

Heb ook enkele modellen van deze producent liggen.
Ik volg je vorderingen als leerproces.

Succes!

Gr
Thiery

Alle resin onderdelen zijn schoongemaakt en zijn in het algemeen in goede conditie.



In de vleugels is de plaats van de vleugelstijlen aangegeven met ondiepe gaatjes. De achterste gaatjes van de ondervleugel zitten niet op de goede plaats; ik heb dus nieuwe geboord. De andere gaatjes heb ik iets vergroot, zodat de vleugelstijlen er goed in passen.
Ik heb alle roeren losgemaakt om ze later in uitgeslagen toestand te monteren. Wat nog ontbreekt zijn de onderdelen van het landingsgestel. Die moeten volgens het instructie blad van metalen strip (Wr) gemaakt worden.



Er zit een strip in de doos, maar die is erg krom. Waarschijnlijk ga ik ze maken van messing staf.
Daarna kwam de "moeilijke" keus van de configuratie. Het onderstel geeft de configuratie aan van de tweede serie RSV-26/180, aka Mk.III. Ook de tekening in de kit geeft dit onderstel aan. Ik heb geen foto's kunnen vinden van een RSV-26 met dit onderstel en een radiator in de neus zoals het model in de kit, zoals de configuratie was van de eerste serie RSV-26/180's. Die had echter geen versprongen ondervleugel. Voor de positie van de ondervleugel (versprongen t.o.v. de bovenvleugel) hou ik ook maar aan wat de tekening aangeeft.
Ik heb de ondervleugelhelften voorzien van 0.5 mm messing pennetjes.



De positie van de vleugel overgenomen uit het zijaanzicht en aangetekend op de romp; de pennetjes gestempeld op de romp.



Gaatjes in de romp geboord en de vleugel gepast.



De rolroeren in onder- en bovenvleugel zijn verbonden met een dunne stijl. De positie van de stijl heb ik opgemeten uit het vooraanzicht, aangetekend op de roeren en voorzien van een ondiep gaatje van 1 mm.



Hierbij was het opletten, want de rolroeren in de bovenvleugel zijn iets langer dan die in de ondervleugel. De rolroerbediening moet plaatsvinden via de ondervleugel want op foto's zijn geen control horns te zien op de bovenvleugel. Onder de ondervleugel wel en wel ter plaatse van de vleugelstijlen.



Tenslotte heb ik de transparante vacform blindvliegkap (die overigens geheel geschilderd moet worden) uitgeknipt en gesneden. Die blijkt iets aan de brede kant te zijn.





Met wat moeite zou die op zijn plaats geplakt moeten kunnen worden, maar misschien loont het de moeite om een beter passende van styreen te maken.

Rob

Mooi voorbereidend werk.

Die kap zou ik inderdaad proberen na te maken

Ik dacht gewoon stomweg het model te bouwen zoals op de tekening in de kit stond, al zit het dan vol historische tegenstrijdigheden. Maar een discussie met JohnH denk ik dat het toch beter is om me wat van de geschiedenis aan te trekken.
Er is maar een SV-26 met Minerva motor gebouwd voor zover vermeld (het prototype), alle andere hadden Hispano motoren uit de dump, dus ook die uit de eerste serie.
Ik heb eerst nog eens de afmetingen van vleugel en romp van het model gecontroleerd. De spanwijdte van de bovenvleugel is 142 mm, terwijl 9,38 m op schaal 1:72 130 mm is. Ook is de uitsparing boven de romp niet correct voor de de toestellen uit de eerste serie. Die is gewoon rechthoekig ter breedte van de romp, zoals op deze foto van de V-7. Alle foto’s van de website http://www.belgian-wings.be.



Hier is ook te zien, dat voor deze toestellen geen sprake was van een verspringende ondervleugel. De romplengte van het model, inclusief richtingsroer en radiator,. 115 mm, terwijl die 7150/72 = 99,3 mm zou moeten zijn. Is dus 116% overmaat. Als ik dat toepas op de spanwijdte, zou die151 mm mogen zijn. Conclusie: gewoon de vleugels de vleugels laten en genoegen nemen met een daadwerkelijke schaal van ongeveer 1:66. Alleen wel die achterrand corrigeren. Opmerkelijk hier is de blindvliegkap over de tweede cockpit, terwijl die bij de vliegtuigen uit de laatste serie over de voorste cockpit zat.



Er is ook een foto van de V-3 in de vlucht. Daar is te zien dat de ondervleugel direct aansloot op de romp, dus ook de ondervleugel moet daarvoor gecorrigeerd worden. Tenslotte is er nog een foto van de V-7.



Ik ga deze foto’s gebruiken voor de correcties van de kit. Het onderstel is redelijk eenvoudig te scratchen (ook al heb ik al een onderstel gemaakt voor de tweede serie), afmetingen af te leiden uit de foto van de V-5. De hoogte zal wel hetzelfde zijn als bij de tweede serie. Verder geen "stagger" van de vleugels, voorrand iets voor het aluminium beplate deel van de romp, geen V-stijlen voor het baldakijn. Lampen onder de vleugels zijn dan een aardig detail, de lucht aangedreven generator onder de neus moet ik nog even over denken. De nachtvliegkap over de achterste cockpit. Aardig is dan ook de registratie V-3 onder de ondervleugel.
Overigens kan ik het verhaal van de stagger om te compenseren voor de zwaardere motor niet plaatsen als ik de foto's van de V-3 en V-5 zie waar die motor ook in zit.
Dus maar weer aan de slag. Stukken uit de vleugels gezaagd en stukjes 2 mm styreen er in gepast.



Aan de onderkant stripjes van 0,4 x 0,5 mm er op gelijmd om de ribben te modelleren.



Hierna moet de bovenkant in profiel geschuurd worden en van stripjes voorzien.

Rob

Eerst de stripjes aan de onderkant wat afgeschuurd, zodat het oppervlak van het styreen netjes aansluit op het vleugeloppervlak. Daarna elk van de vier stukjes aan het bovenoppervlak beetje bij beetje in profiel geschuurd en er stripjes opgeplakt. Na het afwerken van randen en stripjes ziet het er zo uit.





Alleen nog op een paar plekjes plamuren. De vleugels zijn nu in de configuratie van de eerste serie SV-26's (Mark II).
Daarna begonnen met de blindvliegkap. Uit 0,4 mm styreen iets in elkaar gefröbeld wat redelijk lijkt.



Op de romp gepast over de tweede cockpit:



Ik ga hem waarschijnlijk in open stand monteren. Op de foto's lijkt hij als een geheel naar bakboord te moeten roteren. Zo gaat de kap aansluiten op de bovenkant van de romp.



Op deze foto zijn ook de nieuwe, naar voren verplaatste, gaatjes te zien voor de pennetje in de vleugel.
Nu kan het binneschilderwerk beginnen (als de temperatuur wat gezakt is).

Rob