Dat is strak plamuurwerk. Mooi gedaan hoor. Het is een hele operatie maar de resultaten mogen er zijn.
Het lijkt wel net of je neuswiel geknikt is.

Deze bouw blijft me verbazen. Wat een werk zeg. Maar dan heb je straks ook een unieke kist. Maak je bij het polijsten gebruik van de drie tamiya compounds? Ik gebruik ze alle drie op volgorde en ben steeds weer verbaasd over het resultaat. Echte aanrader.

Er zit ook een lichte knik in dus dat klopt. De neuswielpoot stond er echter eventjes los onder om even te bekijken hoe het allemaal uit gaat pakken.



Nee, eerlijk gezegd (nog) niet want ik heb alleen Tamiya Compound Fine in huis. Ik heb eerst gepolijst met verschillende gradaties schuurpapier en als laatste met de Tamiya Compound alles gepoetst.
Een laagje P+ moet de rest doen.

Gr. Paul

Da's echt wel knap werk wat je hier laat zien....

Thanks, Silenoz.

In mijn vorige post was ik nog optimistisch over de vorderingen, er is nu wat tegenslag gekomen in dit project.

Tijdens het verwijderen van de afplaktape van de neuskoepel bleek dat daar allemaal stof/ plasticrestjes achter het glas zaten; balen.



Toen een plan bedacht om de rommel eruit te krijgen. Ik dacht: ik boor een gat onder in de voorzijde van de neuswielkast...



En met een geïmproviseerde afzuigmond, gemaakt van een limonaderietje getracht het stof af te zuigen...


Dat was geen succes. er moest iets rigoureuzers gebeuren. aldus geschiedde en het middenruitje van de resin neuskoepel werd opgeofferd door deze eruit te snijden...




Vervolgens viel het nog niet mee om alle vuiltjes weg te nemen want inmiddels zwierf er ook al wat in de cockpit...
Uiteindelijk is het opgelost door een combinatie van zuigen met het rietje en lucht blazen met de airbrush.

Daarna volgde het herstellen van de koepel.

Aftekenen:



Geschikt stukje materiaal zoeken:



Pasmaken:



En passen, pffff...




We zijn nu weer op koers

Groet,
Paul

Vervelend, dat stof/slijpsel aan de binnenkant van het glaswerk. Ik heb er bij de Firefly ook last van, gelukkig zijn dat vrij grote spanen die zich laten losschudden en dan uit het zicht verdwijnen. Ben bang dat het bijna onvermijdelijk is bij modellen die het nodige hak - en schuurwerk nodig hebben. Wel een aandachtspunt voor mezelf bij de volgende grote verbouwing; vóór het sluiten van de romp goed controleren en daarna zoveel mogelijk dichtplakken met tape..
Overigens op een gedurfde wijze opgelost, ik zou het niet aangedurfd hebben en had er waarschijnlijk voor gekozen de neuskoepel er weer af te slopen.
Ondanks de tegenslagen schiet je best hard op, ik hoop dat dit de laatst onaangename verrassing was.

Gr. Sjaak

Knap opgelost.

Ja, dat is vaak balen, ik had het dus met de laatste Fokker ook. Toen maar de cabinedeur eruit gehaald.
Misschien een tip: zoveel mogelijk het "glaswerk" zoals cockpits en koepels vastlijmen met een soort Velpon of houtlijm. Voordeel, je kunt het zonder beschadigingen losmaken en weer vastlijmen.
Of inderdaad twee gaten boren en de verfspuit met lucht doorblazen.

Maar het is een probleem dat stofmonster....

Met vr.gr.
JohnH

Naast het plakken, plamuren, schuren verven en verweren hebben we nu ook het onderdeel; KITJE DOORBLAZEN..

Tja, ik had de koepel eraf kunnen zagen maar die zat eindelijk netjes strak in de plamuur.
Ook was het in dit geval geen optie om de koepel met velpon o.i.d. vast te zetten voor het geval dat omdat dit onderdeel ook de metalen voorzijde van de neus weergeeft en dat moet echt strak aansluiten op de rest van de romp.
Ik kan iedereen alleen maar attent maken op het risico op inwendige vervuiling bij dergelijke conversies. Er zit tamelijk wat vijl-, plamuur- en schuurwerk aan en daar komen stoffelijke resten bij vrij.
Bij deze bouw heb ik veel waterproof geschuurd en ook dat levert uiteindelijk droog stof op.

Maar goed dit is opgelost dus we kunnen verder. Voor het grijs-witte kleurenschema heb ik de volgende kleurtjes op het oog.




Om zeker te stellen dat na alle verbouwingswerkzaamheden het eindresultaat naar wens is, is het model gereedgemaakt voor een tweede primer laagje:



Als het een beetje meezit staat ie gauw strak in het grijs


Groet,
Paul