Zo, dat is een flinke update. Wat een werk. Dat doet mij huiveren om mijn A-monsters aan te pakken, wat een werk zeg.

Heb je de 1:72 An225 ook al gespot hier op het forum?

René

PS. Weet jij of Danny op de aardkloot is, aangezien hij al een tijdje niks post?

Niet naar gekeken, ik ben doosdbang dat ik die ook ga kopen dan

En ja, die leeft nog volgens mijn WhatsApp. Of wellicht is ie een zombie

Pffff wat een monster is dit, had je niet een leuke Japanner uit kunnen zoeken in plaats van dit Russische misbaksel.
Het ontwerp is top, zelfs de handleiding ziet er goed uit, maar dat materiaal, arme jij en je gereedschap.

Mooie update. Je kunt met deze kits tenminste wel laten zien dat je uit het goede hout/plastic bent gesneden.

Hoi Nemmy,

Erg leuk dit project, ziet er goed uit hoor!

Ik had ooit de Atlant met fuel tank-versie, maar toch maar weer doorverkocht.
Ik heb nog wel de Buran liggen, en nu ik dit zo zie wordt dat een behoorlijke klus mocht ik die ooit gaan bouwen...
Ik volg je vorderingen wel

Volgende update dan maar. Beetje lang, ik moet wat vaker plaatjes neerzetten denk ik.

Verder met de achterste wielbak. Er is wel detaillering, maar het is allemaal wat grof, met veel flash en vaagheden.
De flash maakt het extreem lastig dunne onderdelen schoon te maken, want ze breken liever. En dan past het daarna ook niet.
De vorige keer had ik wat looddraad gebruikt om een onderdeel na te maken. Nu verder met dikke weerstandsdraad
en mijn soldeerbout. Die het verbazingwekkend genoeg nog steeds doet.



Helaas al afgebroken, maar die ging toch opnieuw gemaakt worden.















Waarschijnlijk komt er nog wel wat meer detail bij, voorlopig ben ik even bezig met namaken wat er al zat.

Daarnaast eindelijk een besluit genomen over de plaatsing van de wielbak. Ik vond op de forums van ARC het bouwverslag
van Flankerman Ken Duffey, die veel van die Amodels gebouwd heeft. Helaas is die van hem nooit afgemaakt, maar hij gaf
me wel aan hoe hij het gedaan heeft: romp openmaken, wielbak als een geheel plaatsen, en daarna de schade aan de romp weer
herstellen. Ik zag er best wel tegenop, dat glasvezel resin is rotspul om doorheen ta zagen, maar toch.... het lijkt me de enige
realistische optie.

En dus hebben we aan één zijde bij de achterste wielbak een stuk afgezeegd. Netjes over een paneellijn, dat dan weer wel.
En het afgezaagde stuk goed bewaren, want die wordt gebruikt straks om het gat weer op te vullen. Volgens mij moet die wielbak
er zo in kunnen, en anders herhalen we dit gewoon aan de andere kant.

En ook voor de voorste wielbak uiteraard.







Binnenin de romp moet nog steeds wat werk worden verzet, het is nog niet glad genoeg.

En dan kunnen we verder met het volgende onderdeel: de cockpit.



Achterschot, stoeltjes, niet dramatisch ingewikkeld. Behalve dan dat het schot niet goed past, het een beetje onduidelijk is waar
het nou precies komt te zitten, en de stoelen zijn. Nou ja.... het is dat ik weet dat het stoelen zijn want anders hadden we er
een mystery bij gehad.







De romphelften zijn niet veel beter:

















Nou ja. laten we maar wat stoeltjes in elkaar zetten en op hun plek lijmen.

Well, let's get to building some chairs.





De vloerpanelen passen dus (niet) mooi in de spleten in het schot, en als ze er eenmaal in zitten zie je dat vrij duidelijk.
Beetje putty erbij en opschuren. De kans is klein dat je het ziet als de cockpit dicht zit maar toch...

Tegelijk kwam ik op een Russisch forum nog iemand tegen die de Bison gebouwd heeft. Al bleef die ook ergens in 2011
met een half agbeouwde kit zitten en toen eindigde het verhaal. Hij had wat extra detaillering aangebracht: de bovenste stoelen
zitten aan een soort traplift systeem waarmee ze naar beneden kunnen, zodat de bemanning er makkelijker bij kan.

Geen idee hoe accuraat het is, maar het ziet er leuk uit. Al denk ik achteraf dat het toch wel erg grof is. Wellicht had ik
beter energie kunnen steken in wat PE maken hiervoor.







Tot slot een blik op wat glaswerk. Er zitten twee "ogen" aan de zijkant, en daar schijnt een iris achter te zitten die dicht kan.
Nog maar eens over denken.



En dan nog deze raampjes. Met enige schuurwerk past het erin, al zit het nog niet echt netjes. Dat wordt dus vullen en schuren
en hopen dat het glas niet beschadigd. Of ik ga met Kristal Klear aan de slag. Maar eens een raamwerkje maken van dezelfde grootte en kijken
of ik achteraf de ramen met Kristal klear kan aabrengen.

En dan de achterste wielpoot.



Veel kleine dunne zwakke breekbare onderdeeltjes waarbij ik me afvraagd of twee van deze dingen straks het gewicht van de Bison
en dan ook nog eens de Buran wel kunnen dragen.... In het echt zit er daarnaast een zware metalen buis door de hele wielpoot heen.
En hier heb je twee losse onderdeeltjes (134 en 142) die niet eens aan elkaar zitten....



And dat wordt allemaal ondersteund door nr 138. Die ik dus netjes in 2 brak op het moment dat ik 142 probeerde te passen.
Dat zinkgat wat precies in het midden zat maakte de boel wel heel zwakjes.





Beide delen maar voorzien van een flink gat en met een stevige pin erin de boel weer aan elkaar gelijmd.



Zal wel een zwak punt blijven, ben toch bijna geneigd om deze maar helemaal opnieuw te maken....

Tussenstuk, ook niet echt stevig.



Dus 142 gaat hier vanaf de niet zichtbare kant in, en 143 rust hierboven op. Met een klein lijmrandje maar.
En dan is er een onderdeel dat je aan 134 vastmaakt dat ook vastzit aan die dwarsligger van net. Zo dus.



Het kan aan mij liggen, maar die zijn dus te kort.

Voor wat stevigheid heb ik ook 134 en 142 voorzien van een pin zodat ze aan elkaar vastzitten, en daarna de twee connectors maar
nagemaakt op de juiste lengte.













Door naar de volgende. Elke wielblak is voorzien van twee openslaande deuren. En toen ik aan het bestuderen was
hoe dat zat, bleek dat met twee minuscule scharniertjes te gaan. Waarvan ik me afvraag of die de deuren wel kunnen
dragen.
Maar ook viel me dit op.





Die zijn dus ook een maatje te klein. En dus kan je kiezen: het grove lelijke onderdeel dat niet past passend maken, of opnieuw beginnen
en kijken hoever je komt.

Juist dus.

In poging 3 heb ik twee stukken styreen van 0,5 mm dik op de juiste maat gemaakt, en daar gaat een ander stuk 0,25mm styreen overheen
in een curve. En omdat styreen niet zo graag buigt, moet er enig grof geweld en secondelijm en kicker aan te pas komen
om het verhaal vrolijk te laten eindigen. Om de curve erin te houden wordt elke deur voorzien van wat dwarsliggers die op de juiste maat
zijn gemaakt met een malletje, en tot slot wat plamuur erbij om de laatste gaatjes te dichten, gevolgd door een flink schuurbeurt
om de boel netjes af te werken. Nou alleen nog een oplossing voor de scharniertjes.



























Straks maar eens een laag primer eroverheen om te kijken hoe de boel er dan uitziet.

En daarna kunnen we deze ook maken. Dit zit er ook nog bij om de beide deuren op de juizte afstand te houden,
maar dit krijg ik dus niet netjes zonder de boel te breken....



En dan verlaat ik een ieder vandaag met een blik op de intakes. Ze zien er niet zo denderend uit, en ik wilde gebruik maken van
de FOD covers die worden bijgeleverd. Dit omdat ik twee flinke staven door de romp wil halen om de vleugels stevig vast te kunnen maken.
Zoals al eerder gezegd heb ik geen vertrouwen in het systeem wat Amodel bedacht had. En die ga je door de intakes wellicht zien.
Gelukkig levert Amodel de FOD covers aan



Niet slecht. Als ze een beetje passen zou het mooi zijn. Maar waar is de 2e sprue met de andere 4 gebleven.
Ja, de 2e. Want deze is voor 2 intakes en 2 uitlaten, en deze kist heeft 4 motoren.

Helaas, ik heb maar 1 sprue gekregen. En een speurtocht in de instructies leert me dat er ook inderdaad maar 1
geleverd wordt..... Lekker handig dus.

Terwijl ik ga bedenken wat ik ga doen (geen FOD covers, 8x scratchen of proberen deze spruue in resin te kopiëren)
mogen jullie genieten van de eerste droogpassing van de intakes.

Tot de volgende keer.

Had ik al gezegd dat dit een flinke klus is? Tsjonge jonge zeg. Maar denk aan de eindstreep, wat zal er straks een monster op tafel staan.

René

ik snap niet dat je moppert, het past bijna..
Wow, dat vraagt nog een hoop werk