Het glaswerk is afgewerkt, maar niet naar tevredenheid. Het schilderwerk is goed, geen verf onder de tape. Maar de lijmlaag van de tape blijft toch weer aan de hars zitten, hoewel deze canopy goed uitgekhard was en niet plakte.



De lijmlaag was niet te verwijderen met water of benzine (die taste tenminste de resin niet aan) en een laagje glans vernis hielp iets maat niet veel. Ik ga nog een laatste poging wagen met Frisk folie, en als dat niet werkt over naar plan B: Nieuwe master voor een dak zonder ramen en die laten afgieten in gewone resin. Meer werk voor de bouwer, al die kleine raampjes maken en er in plakken, maar hopelijk een beter resultaat.
Inmiddels wel de ondervleugels aan de romp gelijmd en gedeeltelijk aluminium geschilderd.



De foto laat duidelijk zien dat de ondervleugel een te kleien spanwijdte heeft. Logisch, want dat had de S.II van Omega Models ook, en die is voor de master gebruikt. Het zelfde geldt voor de bovenvleugel (pak weg 6 mm te klein), maar ik vond de maatafwijking voor de Fokker S.II niet storend.

Rob

Ik heb vorig jaar problemen gehad met tamyja curved tape op een F-16 canopy. De tape had er vrij lang opgezeten en ik kwam erachter dat ook dat lijmresten achterliet. Milde middelen hielpen niet, groffe middelen hielpen niet, uiteindelijk mijn canopy verprutst. Dankzij een collega bouwer heb ik toen weer een nieuwe gekregen.

Dit zijn wel vervelende dingen waar je tegen aan loopt. Zit het hem in het soort transparante plastic wat geleverd wordt? Wellicht is het iets om te testen met wat gangbare tapes die gebruikt worden, wellicht is er tape dat wel goed is.

René

Hallo Rob.

Allereerst mooi werk wat je allemaal laat zien.

En om ff op de canopy terug te komen: is het misschien een idee om de gehele canopy eerst van een laagje blanke lak te voorzien voordat je deze voorziet van z'n masks.
Misschien dat de tape dan makkelijker te verwijderen is.

@ Peter: Bedankt voor de tip. Ik zal het zeker meenemen als ook mijn vijfde poging mislukt (dan zijn bovendien de clear resin onderdelen op ).
Nadat poging vier met nieuwe maskers uit Frisk folie mislukt was (verf onder de maskers gelopen) poging vijf maar eens grondig aangepakt. Maar eerst moest ik nog even het onderdeel bewerken. De kap bleek lelijk vervormd (waarschijnlijk omdat het onderdeel te vroeg uit de mal gehaald was), dus eerst in het warme bad. Daarna kon het alle kanten op verbogen worden, maar na verschillende correcties en vergelijking met een van de andere kappen zag het er prima uit.
Daarna de sprue gescheiden van de glazen kap: inkerven op het scheidingsvlak met een mes, beetje zagen met de scheermes zaag, weer inkerven, weer zagen totdat de snede er vrijwel door was. Daarna de zijverbindingen doorknippen, afwerken en een net resultaat. De Frisk maskers aangebracht.



De maskers zijn vrijwel niet te zien. Hierna eerst een laagje glansvernis er over heen, dan twee lagen grijs om goed te dekken, een laag mahonie bruin en tenslotte een laagje zijdeglans vernis (vernis van Microscale, de rest Vallejo Model Colour, alles op water basis). Nadat de verf ongeveer droog was de maskers verwijderd. Het resultaat:





Geen lijmsporen en voor mijn gevoel OK, nog heel voorzichtig een paar kleine correcties uitvoeren.
Toch even passen op de romp.





De martelgang in beeld:



Links de eerste poging met een plakkerig exemplaar, gebuikt om te kijken of er een deur uitgezaagd kon worden, of de maskers de goede maat hadden en welke maskers het makkelijkste werkten en geen lijmsporen achterlieten. Daarnaast de kap waarbij de nieuwe maskers van Kip Washi tape gebruikt zijn en gekeken is of de lijmsporen weggewerkt konden worden met een badje glansvernis. Dan een kap waar ik niks mee gedaan heb. Het wit toont de reparatie van de schade als niet het kerf-zaag proces gebruikt wordt om de sprue te verwijderen. Dan de eerste poging met Frisk folie maskers, waar dus de verf onder liep. Het verwijderen van de verfsporen ging niet lekker, er bleven vlekken achter. En rechts tenslotte het resultaat van poging vijf.
Eindelijk klaar .

Rob

Nu de het transparante dak eindelijk klaar is, kan ik een beetje verder. Omdat het model nu nog redelijk te hanteren is, ben ik met de decals begonnen. Eerst de boel in de glans gezet. De roundels op de bovenvleugel komen gedeeltelijk over de rolroeren heen. Voor een model met uitgeslagen (dus losse) roeren moet de decal dan in delen aangebracht worden. Voor de rode kruizen op een afneembare "deksel" op het rompachterstuk geldt hetzelfde, nog erger als daar de rode kruisen in een witte cirkel geplaatst moeten worden in de uitmonstering van na september 1939, want dan zit er ook nog een stukje wit op het cabinedak. Als hulpmiddel heb ik maar weer een template geprint op transparant plastic gemaakt.



Het dak dan:



Het aluminium heeft toch wat geleden onder het water van de decal en het schuiven; moet wat bijgewerkt worden. Bovendien is er een volgorde van aanbrengen bij een afneembaar dak. Eerst het stuk van het rode kruis op het afneembare dak, dan het stuk op de romp en tenslotte het stukje op het cabinedak.
De romp met oranje driehoeken:



Romp met cabinedak:


Met het deksel er naast:



Romp met deksel er op:



Met de vleugel er op (nog los):



En tenslotte met de deksel er naast:



Begint ergens op te lijken.

Ziet er goed uit!

Het aluminium moet inderdaad nog wat bijgewerkt worden maar verders ziet het er toch strak uit.



D.J.

Dat kun je wel stellen Rob. Het transparante dak was dan een hele klus maar is toch goed uit de verf gekomen. Moet je nu ook meerdere exemplaren in de kit stoppen?

Dat gaat me iets te ver . Wel wordt in de bouwinstructies erg de nadruk gelegd op het "moeilijke" karakter van de glazen kap, dus stap voor stap hoe hij te schilderen is met goed resultaat. Waarschijnlijk is spuiten ook iets makkelijker dan kwasten.
Bovendien overweeg ik om wel een extra exemplaar uit gewone resin toe te voegen, waar dan met passen en meten raampjes uit plastic sheet ingezet moeten worden, net zoals bij mijn kits van de Koolhovens F.K.43, F.K.49 en F.K.49A. Meer werk, maar minder kans op mislukking .

Rob

Het cabinedak is vastgelijmd met witte houtlijm, net zoals de bovenvleugel. Ik moest eerst nog wat materiaal weghalen van de bovenkant van de voorruiten om ook de zijkanten goed te laten aanliggen. Misschien is dat het gevolg van de heet water behandeling van dit dakje; daar komt het min of meer uit als een nat dweiltje.



Bovendien moest bij het lijmen nog wat gecorrigeerd worden want er was tussen linker en rechter vleugeltip nog een millimetertje hoogteverschil. Gelukkig vult de lijm dat goed op.



Daarna de eerste vleugelstijl op maat gemaakt. Die onderdelen hebben met opzet een grotere lengte dan nodig is om te compenseren voor eventuele bouwonnauwkeurigheden. Dus passen, voorzichtig een stukkie der af, scheef afschuren, weer passen, snijden, schuren, passen ....... tot het echt past.



Een druppeltje lijm zet het echt vast.

Rob

Verder met de V-stijlen. De voorste:



Weer passen en meten. Vooral het inkorten van het voorste pootje is kritisch; je maakt hem snel te kort, en dat groeit niet meer aan. De andere kant ook gedaan:



Het zit redelijk symmetrisch, dus daarover geen zorgen. Dan de trek-duw stang voor de rolroerbediening:



10 mm zwartgeschilderde messing van 0,5 mm diameter. Ook dit moet exact op maat gemaakt worden. Kan wel iets makkelijker gemaakt worden door het gaatje in de vleugel iets dieper te boren, maar dat moet je dan wel doen voordat de vleugel er op gaat.
En tenslotte de dwarsverbindingen vlak onder de vleugel, 10 mm lang opgemeten op het model.



Die zijn er intussen weer af, want ik had 0,65 mm stryreen staf gebruikt in plaats van 0,5 mm.

Rob