Bedankt voor de prijzende woorden. Maar het is nog niet af .
De vislijn op het vleugel middenstuk afgesneden met een scherp mes.



Daarmee zijn de meeste resten van de secondelijm te verwijderen zonder dat de hechting van het draadje in het gat er onder lijdt. Het moet wel voorzichtig gebeuren en per ongeluk kracht uit te oefenen op de korte stijltjes. Prompt kwam er bij mij eentje los en verdween richting vloer. Gelukkig terug gevonden. Ook hingen na de excercitie de twee draadjes naar de motorkap een beetje slap. Dat was gemakkelijk te corrigeren met het "koele" stuk van de soldeerbout (waar het hete stukje in steekt). Had ik al meer geprobeerd, was dus routine. Zo ziet het er nu uit:



Wel trek ik hieruit de conclusie, dat in de kit toch tenmiste twee reserve stijlen moeten komen. De volgende stap was het aanbrengen van de gekruiste spandraden tussen de voorste en achterste vleugelstijlen. De binnenste:





En de buitenste:



En daar komt het volgende probleem al weer aan: De bovenvleugel hangt te veel door, kennelijk is de verbinding tussen ondervleugels en romp veel stijver dan die tussen bovenvleugels en vleugel middenstuk. Dus moet ik waarschijnlijk ook de spandraden echt als spandraden gebruiken, in dit geval de "landing wires" in de de binnenste "wing bay" (weet er geen Nederlandse woorden voor ).



Dus die eerst aangebracht.



Als de lijm droog is, weer de soldeerbout oefening. Kijken of het werkt. In de kit de aanwijzing om de messing pennetjes, waarmee de delen avn de bovenvleugel aan elkaar bevestigd worden, toch tenminste 8 mm lang te maken en dus de geboorde gaatjes 4 mm diep.

Rob

Rob, ik reageer niet veel want ik toch alleen maar ohhh en ahhh roepen. Ik vind het zeer knap wat je doet. Wat mij nu echter bij de laatste foto's opvalt is dat het lijkt alsof de bovenvleugel een negatieve V-stelling heeft. Als ik referentiefoto's ga bekijken dan blijkt dat niet zo te zijn. Klopt het wat ik zie of zie ik het weer helemaal verkeerd?

Nee, Ferry, dat zie je goed. Eigenlijk heeft de ondervleugel te weinig V-stelling (wat in de assemblage mal kennelijk onderdrukt is), en gaat de bovenveugel gewoon mee. Het effect wordt wel versterkt doordat de vleugels pijlstelling hebben, door het perspectief vertaalt zich dat in een bijdrage aan een negatieve V-stelling. Ik trek daar de conclusie uit:
- dat de verbinding tussen bovenvleugels en vleugelmiddenstuk stijver moet (langere messing pennen),
- dat bij het samenbouwen van romp en ondervleugels een extra check nodig is of de V-stelling voldoende is (en dus niet rekenen op correctie in de vleugelsamenbouwmal.
Voor het prototype laat ik het zo. Als het model op de wielen staat, valt het veel minder op.
Overigens is het rechttrekken met de spandraden net mislukt: breuk van het vissnoer.

Rob

Rob, dan moet je dat spandraad van Ushi hebben of een variant die wat goedkoper is. Ik heb het toen bij NBM gekocht , een duits bedrijf (al ben ik niet zeker meer van de naam)
Dit is een elastisch tuigdraad wat verrekte makkelijk te verwerken is, draadje even op spanning trekken, druppelte CA er op, 2 tellen aan iets leuks denken en hoppa, klaar

@ Bert: Ik heb dat draad ook liggen, maar mijn poging was om met echt brute kracht te proberen met de spandraden de ondervleugel meer V-stelling te geven. Dat lukte dus mooi niet, de verbinding tussen ondervleugel en romp was te sterk. Met de elastische draad zou dat denk ik ook niet gelukt zijn.

Dus gewwon weer verder met vislijn. Alle nog onbrekende spandraden door de gaatjes gewurmd, vastgezet met tape en ingedruppeld met secondelijm.





Het spinneweb is nu compleet.



Toen de lijm droog was overtollige vislijn en lijm weggesneden met een nieuw scalpelmesje.





Dan kunnen de vleugels nu afgeschilderd worden en kunnen de staartvlakken er op.

Rob

Dd rigging ziet er zeer strak en gelijkmatig uit. Heel knap gedaan.

Het blijft een kunst op zich om die spandraden knap aan te brengen. Goed bezig Rob.

René

Dank voor de complimenten. Met spandraden gaat het aardig, genoeg oefening gehad intussen en mijn methode is (vind ik) redelijk simpel. Alles bij elkaar heeft het me hooguit drie uur gekost met een aardig resultaat. Dat is niet te zeggen over de V-stelling van de vleugels, maar het ging me te ver om de hele handel af te breken en weer goed op te bouwen. Rest slechts om er voor te zorgen dat andere bouwers van de kit het beter (kunnen) doen.

Rob

Nee, met dat elastische rigging wie, ga je inderdaad niets corrigeren.

Fin en stabilo zijn samengelijmd.



Op de foto's is duidelijk de spleet tussen stabilo en romp en kielvlak te zien om de instelhoek (trim) van het stabilo te variëren.



Die komt dus ook in het model, behalve dat ik de spleet aan de achterrand nul maak, zodat ik daar het stabilo direkt op de romp kan lijmen. Anders wordt de constructie te fragiel (wat ie in werkelijkheid ook geweest moet zijn).
Hoogte- en richtingroer zijn geschilderd, alleen de uithouders moeten nog (licht) grijs worden.



Daarna moesten de windschermen er nog in. Klein rampje, want het windscherm voor de voorste cockpit kon ik niet zonder schade tussen de spandraden door op zijn plaats krijgen. Ook verdween een exemplaar in de cockpit om daar niet meer uit te komen. Uiteindelijk is het toch gelukt met opoffering van de spandraden naar de motorkap, die provisorisch gerepareerd zijn.





Lesje: Windschermen op hun plaats zetten voordat de spandraden aangebracht worden. Staat nu ook in de bouwhandleiding.
Maandag ook de eerste vijftien productie kits binnen gekregen. Vertonen (gelukkig) veel minder luchtbellen dan de eerste gietingen.

Rob