Weergevonden enthousiasme zwaar betaald.
Dikke prop opgebouwd bij het spuiten en een fractie overspray op het eindejaarsmenu gekregen. Het is traditioneel het seizoen van hoe meer, hoe liever -althans hier in het machtige Vlaanderen-, maar de moed zakte me alras weer in de schoenen. Bijschuren. Herspuiten. Jammer dat ik niet de moed vond om daar digitaaltjes van te maken, maar het niveauverschil tussen de verflagen was een regelrechte ramp. Het was in de buurt van de roundels, dus ik dacht initieel:
no worries, de plakkers verdoezelen de boel wel. Maar meteen siste het brouwersduiveltje op een van mijn schouders:
Als je set en sol hun werk doen, zie je het gepruts er gewoon doorheen, loser ! Maar niet gevreesd ! We halen de verf eraf en spuiten de boel gewoon opnieuw !
Maar tot waar haal ik de verf eraf ? Als ik niet heel het -tuig schoonmaak, dan bestaat de kans dat je ergens wel het verschil gaat zien, toch ?
Ik dacht:
ff nachtje overheen laten gaan.
Zie ik de dag nadien, o, toeval (!) dit rondslingeren in de badkamer: nagelparafernalia ?! Smooth....
ff proberen. Niks te verliezen. Erger kan het niet worden. Nogmaals jammer dat ik geen pics heb van de twee proppen die zich meteen na mekaar door mijn pistool jaagden (
joegen kan ook voor de taalgevoeligen) , maar het werkt wel, vind ik. Als superfijn schuurpapier.
Je ziet het nog wel, maar ik vinnet al wel een pak minder opvallen. Nog een paar beurten en er is niks gebeurd, toch ?
Het gaat er wel van blinken, maar dat lost de matte lak dan weer op. Hoop ik.
Aan de andere kant van het ijdele tuig zit deze zijde:
Overbodig voor brouwerklungels als pretentious moi, dus, want het gaat vanzelf blinken op den duur. Ik weet niet of iemand ooit al met deze tip op de proppen kwam, maar ik ben -voorlopig- blij dat het lijkt te helpen.
Kruidvat, zegt mijn madam.