Beste brouwers,

Ik ben er nog . Ik heb minder tijd dan vroeger, maar gelukkig lukt het me nog steeds wat aan modelbouw te doen.
Ik had al een tijd het idee om de mogelijkheden van scratchbouw voor mij uit te breiden en vacume- form modellen zelf te maken. Ik heb in het verleden al de nodige modellen zo gebouwd, maar die waren natuurlijk kant en klaar.
Eerst heb ik op You Tube gezocht naar de nodige info over een vacuum kastje en de methodes van het maken van de onderdelen.

Dus eerst maar het kastje gemaakt. Ik heb tevens diverse grootten van raampjes gemaakt zodat ik ook wat kleinere onderdelen kan maken.
Tijd voor het experimenteren ....ik wilde niet te moeilijk beginnen, dus een eenvoudig strak model niet te groot, en aangezien ik naast vele andere ook wel een zwak heb voor Japanse toestellen, viel mijn keus op de Kawasaki Ki-78, ook een experimentele kist, dus dat past wel. Redelijk clean, weinig frutsels en toch een mooie lijn.



Gelukkig staan er op Internet diverse maatschetsen, zodat ik daarmee goed uit de voeten kon.



Inmiddels met mijn nieuwe printer alles uitgeprint op mijn schaal 1/48 en kon ik aan de slag met het maken van de houten malletjes. Hierbij heb ik de romp in 2 delen gehouden, om zo later makkelijker de rompdelen in plastic sheet te maken.

Hier het resultaat:




Even passen op de tekening of alles wel klopte:



De houten delen eerst maar dik in de grondverf gezet en geschuurd, dit is dus de basis:




Het grote moment: Eerst maar plastic plaat van 0.5 mm op maat voor het raam gemaakt. Tussen de delen met pinnen geklemd en toen maar verhitten. Ik heb dit boven een grote pit van ons electrisch fornuis gedaan. Hmm, valt niet mee, het probleem is, dat het plaat materiaal lang verhit moet worden voordat het goed zacht wordt en het koelt ook snel af. Zal wel liggen aan de samenstelling van het soort kunststof. Na een paar pogingen lukte het aardig, alleen kreeg ik de randen niet zo goed scherp. Zuigkracht van de stofzuiger was voldoende, misschien moet ik de mallen wat hoger ten opzichte van de geperforeerde bodemplaat zetten en de onderdelen ook wat verder uit elkaar leggen.

In ieder geval had ik een bruikbaar geheel.




Hierna kon ik de onderdelen losknippen en snijden:



Hierna kon het echte bouwen beginnen.

Door het dunne materiaal zat er totaal geen verband in, het was noodzakelijk de hele binnenkant te versterken door stukjes plastic op strategische plekken aan te brengen. Zo kon ik gelijk versterkingsstripjes aanbrengen op de randen , zeg maar de denkbeeldige lijmnaad in het midden.



De vleugel was beter gelukt, hier was het eenkwestie van zorgvuldig op dikte vijlen en wat liggers op maat te maken. Het is ook maar een klein compact vleugeltje, dus dat werkt wat makkelijker.



Ik heb hier ook de bouwwijze van vele gewone bouwkits aangehouden, dus de ondervleugel uit één stuk en twee losse bovendelen. Dat pakte goed uit.



De staartvlakken heb ik maar gewoon uit dik plasticplaat gezaagd en gevijld, dat is zo eenvoudiger dan vacuformen. Ik had nog een oude spinner van een Spitfire, en zo zag het er toen uit, na het nodige plamuur en schuurwerk.



Wat verder met het bul, de openingen en de wielkasten aangebracht, en nog wat "heat and smash" -werk gedaan om de grote koelers op de zijkanten van de romp te maken. Hiervoor een malletje gemaakt en een klein plaatje plastic verwarmt boven de kookplaat en in één keer over het malletje getrokken.



Volgende stap was het maken van het onderstel. Zoals altijd geen wielpoten in de reserve doos dus alles maar uit gietstaf gemaakt. Wel had ik nog wat bruikbare wielen, dat scheelde weer.

Zo stond de kist eindelijk op z'n pootjes:



Verder met de details. Het staartwieltje gemaakt en ook de onderstel afdekplaten, het was even puzzelen, wat er zit een scharnierend gedeelte tussen. Dat moet wel gelijk komen met het inverende gedeelte van de veerpoot. Dat nog het hoofdstukje uitlaten. Op de schaarse foto's zijn verschillende uitvoeringen te zien. Terwijl er maar één toestel is geweest. Ik heb me maar aan de uitvoering met de donkere kleur gehouden.
Lastig was ook het maken van de luchtinlaat in de linker vleugel, het is allemaal erg klein en er zitten ook nog twee schotjes in. Gewoon voorzichtig werken met dat dunnen materiaal .
Het volgene grote deel was, drie propellerbladen maken. Ook hier had ik gelukkig nog een oude prop van een Tamiya Ki-100, aardig gelijk, alleen moesten de bladen een stuk dunner gevijld worden.+
Ja, tenslotte de cockpit kap. Ook hier maar een malletje van plastic gevijld en met doorzichtjg verpakkingsmatriaal ( deksel van bakje van een slaatje ) de kap boven een kaarsvlammetje gemaakt. Gelijk maar een paar exemplaren gemaakt, wat later ook wel nodig bleek. Maar eind goed al goed, na twee avonden prutsen had ik een nette kap op de cockpit.
Na deze klus was het model wel geheel compleet.





Tot zover deel I.

JohnH

Wauw! Geweldig! Mijn excuus dat ik geen ander, zinvol commentaar heb...

Mooi toestel, qua lijnen heeft ie veel mee van de He-100. Interessant om de geboorte van zo'n vacform kist te zien.

Mooi model dat je gemaakt hebt tot nu toe, veel tijd of niet...

Heel fraai!

Bij vacuform tafels zie je vaak een verwarmingselement vast ingebouwd boven de plaat.
Wellicht is hier iets te improviseren met een quartzkacheltje. Voor zo'n 15 euro vindt je die bij bijvoorbeeld kampeerwinkels. (Heb er zelf een voor kamperen)
Voordeel is dan dat je minder (afkoelende) handelingen tussendoor hebt.
Je kunt ook de stofzuiger dan al aansluiten. Dan is het eigenlijk alleen kachel aan, even wachten, stofzuiger aan, kachel uit.

Maar tot zover de theorie. Ik ben zelf nooit verder gekomen dan wat simpel vervormwerk van perspex voor een halogeenlamp.

Daarom dus al veel bewondering waar je tot nu bent gekomen.

Odorf

... En hoe. Dit is dan toch weer modelbouw van een hoge plank. Prachtige start van de geboorte van een aparte verschijning.

René

Verslag Deel 2.

Had ik al gemaakt, is het weg!...

Nou dan maar weer opnieuw, zucht....

Ik was gebleven bij het afronden van de grote bouw. Tijd om er een kleurtje aan te geven. Ik gebruik meestal een laagje Polly-S Acryl als een soort primer om alle oneffenheidjes aan de oppervlakte te controleren. Nou dat was wel nodig ook. Hier en daar moest er het nodige schuur en plamuur werk verricht worden om alles netjes glad te krijgen.




Na dit karwei, kon ik aan de definitieve kleur denken. Helaas is er maar weinig info beschikbaar. Wat zw foto's en wat beschrijvingen van bouwdozen op 1/72. Eigenlijk weet niemand goed, wat de juiste
kleur was. Gelukkig zijn er bij Aviation of Japan mensen met heel wat meer kennis, dan ik heb, die hebben me goed op weg geholpen, zoals al eerder met andere Japanse kisten.

In ieder geval niet oranje, dat was meer gebruikelijk bij Navy kisten, en mijn model is van de Army. Bij Japanners lag dat toen erg gevoelig. Navy en Army, een soort van water en vuur....
We zijn op een soort van Light PRU Blue met een anti glare paneel op de neus van een wat donkere variant uitgekomen.
Zo kon ik ook mijn voorkeur; de uitvoering met de film-markings maken, dat maakt het geheel een beetje levendiger. De hinomarus kwamen uit de restanten doos.

Ja, toen het scriben van de panel-lines. Dit heb ik heel voorzichtig, alleen in de verf aangebracht. Hier en daar is het plastic zo dun, dat je er snel doorheen gaat.

De laatste loodjes. Eerst maar de wieldeurtjes onder de romp aangebracht, twee lagen dun plastic met een soort van beugel, die diende om de kleppen dicht te drukken, doordat de band ertegen aan viel bij het intrekken.
Verder heb ik nog twee anti-flutter piefjes op de hoogte roeren aangebracht. Vervolgens zitten er twee kleine pitotbuisjes onder en boven op de linkervleugel.

De laatste details. De prop heb ik van voren metaalkleur gehouden met rode warning- stripes. De achterkant is donker bruin, dat was toen standaard.
Het allerlaatste; Een klein beetje verwering bij de uitlaat, en wat panel lijntjes op de motorkap aangebracht, niet te veel, het was tenslotte een experimentele kist.

Toen was het allemaal klaar, hier het resultaat:










Resumé:

Ik ben heel tevreden met het resultaat, weliswaar geen Tamiya of Hasegawa kwaliteit, maar dat was ook de bedoeling niet. Het was het uitproberen van een idee, dat is grotendeels gelukt.
Ik heb er in ieder geval weer veel van geleerd. Tenslotte vind ik het wel spannend om eens wat nieuwe wegen in modelbouw te bewandelen.

Het is te doen, maar wel veel werk. Het probleem blijft toch het verwarmen van de plastic plaat. Daar moet ik nog wat op experimenteren. Ik ga ook eens kijken of het mogelijk is wat dikker plaat te gebruiken. Ik heb nog 0,75 en 1 mm . Het wordt anders allemaal wel erg dun op sommige plekken.

Ook van belang, dit was nu maar een klein modelletje, maar bij grotere modellen is het wel noodzakelijk een soort van frame of ruggegraad te maken, waar dan later het dunne plaat omheen gaat.
Ik heb al een en ander op het Internet, van andere bouwers, wat voorbeelden gezien.
Kortom, deze methode biedt veel nieuwe mogelijkheden om wat bijzondere modellen te bouwen, ik heb namelijk nog zo'n viermotorige droom.....

Ik hoop, dat iedereen het een interessant stukje vond en ik hoor graag wat jullie ervan vonden,

Met vr.gr.
JohnH

Ik wel. Mooi kleurrijke kist geworden. En inderdaad, weer eens wat anders dan groen met zwart-witte strepen erop.... (alhoewel?)

René

Stoer hoor, helemaal eigen productie. Mijn complimenten. Zo kun je natuurlijk de meest unieke kist bouwen. Erg interessant.

Erg mooi geworden! Heel erg uniek model. Daar kan geen Tamigawa aan tippen!

Mooi resultaat!

En heel interessant verslag van de weg ernaartoe.

Complimenten!
Odorf