in verband met de staartband, daar werk ik steeds met twee dunne stukken tape waarmee ik de buitenranden aangeef, daarna verder tape aanbrengen in verband met overspray... gewoon op het oog

Flexibele tape (Tamyia) ?

René

Yep, die gebruik ik indeedee. Ik vinner niks flexible aan, eerlijk gezegd.

Het strak spuiten heb ik snel kortgesloten door al aan de squadron en aircraft code te beginnen. Zelfsabotage.





De voetvegen dien ik ook strakker bij te werken. Maar vermits daar straks een hoogtepunt aan verwering komt, gaat dat niet meer zo erg opvallen. Hoop ik. Vreemd= ik plakte ze aan beide zijden af op de panellines en toch zijn ze niet even groot ?!

Stanford Tuck heeft minder geluk. Onderaan: ça va. Hoewel: decals zijn zo dun dat je er los doorheen kijkt. Bummer bigtime.



Bovenaan valt het nog meer op.



En bij Tuck's codes komt Murphy op de proppen: decals zijn zo dun dat je ze nauwelijks op hun plaats kan schuiven, ondanks de micro set. De A gaat er deels aan en het halve registratienummer compleet. Het kan ook nooit gewoon gaan zoals het hoort.



Gelukkig heb ik het halve Airfix registratienummer nog. Maar die A is finaal naar de kl-Filistijnen, scuseer. Gold Series: my foot ! Blijkbaar moet de boel meteen op zijn plaats geschoven worden. Pffff.....

Registratienummer links en rode dot in midden roundel gingen ook niet zo lekker. Nochtans Revell. En ondanks eerst gesealed met gloss. Zweten, pfff...



Hoe langer ik op die rode dot kijk, hoe minder ik zie of ie nu mooi in het midden zit.
ff chillen voor ik aan de rechterkant begin...

Roundels boven en onder op zijn plaats.





Stanford kreeg aan rechterkant ook zijn squad-en registratienummer. Bleek bij de staartkleuren dat die - net als hun Airfixbroertjes- toch ook een fractie uit register zitten.



Linkerkant staart ook afgewerkt. Voor ik de staartvleugels op hun plaats monteer: eerst die A oplossen. Er zit niks anders op dan met penseel en verf, vrees ik.



Onder de koepel hoort ook een lijn witte hakenkruisjes voor zijn overwinningen. Helaas zit het squadronsign net iets te hoog om heel de lijn op zijn plaats te krijgen. Hij zal ze heus niet allemaal in een sortie neergehaald hebben, dus die korten we dan maar in.

Ik heb het weer een beetje gehad met de latere Hurricane. Ik heb me proberen in te houden met het weatheren, maar op de foto's lijkt het er snel weer ver over. Misschien toch maar eens een kitje totaal niet weatheren...
De deze mankeert nog een laagje mat. Zijn achterwiel. En zijn koepel. O, ja: zijn koplampen ook nog. Een antennetje ?
En gunpowdertroep. Maar dat doe ik nadat de decals gesealed zijn. Dat liep niet van een leien dakje, dus best ff een jasje erover.
Vooral onderaan lijken de panellines te hard. Misschien later verzachten met bruin. Hoewel: ze zijn nu al zo goed als gevuld. Bummer.

















Als ik docu opzoek, valt het me steeds weer op dat je uiterst zelden piloten ziet die rechts instappen ?! Vooral bij de Hurricane lijkt me dat vreemd: daar zit een deurtje om makkelijker in te stappen. Terwijl ze links een stijgbeugel hadden ?!
Er zitten ook nog drie decal kleurtjes bij voor de lichtjes op zijn buik, maar dat lijkt me net iets te veel kermis. Ik kan me niet voorstellen dat die alle drie constant licht gaven...
De koepel plak ik stijl per stijl af om met het penseel te doen. Monnikenwerkje. Maskol en Micro Mask lijken niet te accorderen met me. Ik krijg dat niet strak afgelijnd. Het trekt steeds weer bij mekaar. Koppig spul: het blijft niet zitten waar ik het wil. Begin alsjeblief niet over afplakken met Tamiya tape. Zo fijn snij ik helaas niet.
Voor de Tuck versie ga ik me toch wat inhouden, ik beloof het ! Als je me gelooft.
De panel lines niet te hard. Misschien eerder bruin dan zwart ?
Minder bloot metaal. Ik vind niet veel docu van Tuck in flink geweatherd tuig.

Koepels en vloeibaar maskeerspul: ik ben niet mee. Het trekt weg waar je het hebben wil en het kruipt waar het niet moet zijn.
Zelfs bij een koepeltje zo grof als een Airfix dinootje helpt het me niks vooruit.



Op het Revellkoepeltje zit nauwelijks profiel, zodat het maskeerspul overal zat. Ik probeerde zelfs eens maskeerspul van Vallejo. Tevergeefs.
Ik plak de boel nog liever stijl per stijl af om het met een penseel te doen. Tijdrovend, maar dan zit het tenminste strak.
Ik begin ook te begrijpen waarom brouwers voor 1/48, 1/32 of zelfs 1/24 gaan. Makkelijk zat.

Ik haalde ook mijn oude doos kleurpotloden vanonder het nostalgische stof en liet die los op de panel lines van Tuck zijn masjiene. Sommige panel lines zaten dicht met overtollige gloss, zodat de panel line accent color van Tamiya vruchteloos diepte zocht. Ik reviseerde ondertussen mijn pistool, zodat dat weer subtieler reageert.

Deze heb ik nog steeds van mijn plechtige communie. 42 jaar oud !





Aan de bovenkant valt het minder op.

Dayfighter verweerd aan onder- en bovenkant en musjienegeweren.





Uitlaten.



Andere kant was niet scherp. Het is geen fotografieforum. Op den duur ben ik meer bezig met foto's nemen dan brouwen...

Allez, deze kan nog net. Verlichting gesuggereerd voor het glas ervoor gaat.

Tuck heeft de tussenscore ondertussen laten aanbrengen.



En zijn Burma Squadron kleuren. Die net iets te flashy zijn according to my calculations.





De achtervleugels blijven eraf zolang ik die halve A niet opgelost heb.
Zou ik de omtrek ervan kunnen afplakken nu er matte lak over zit ? Misschien trek ik de rest ook wel helemaal naar de Filistijnen als ik de tape verwijder ?
De koepels: daar moet ik eens heel veel zin voor hebben, pffff....

Niet opgeven! En als je jezelf wilt verwennen koop dan de nieuwe Airfix Hurricane mk I. Heerlijke kit.

Jan

Op die manier: het vlot niet met deze, dan maar een ander ? Zo blijf je bezig, uiteraard.