Geachte medebrouwers! Ik weet dat het al een poosje geleden is dat ik jullie mocht verblijden met mijn oeverloos plasticgerelateerd geneuzel; en ik wou om te beginnen voorzichtig peilen of er nog interesse is in een bouwverslag van mijn hand betreffende deze kit:

Tja..een beetje bewogen, maar dat kwam omdat ik nog herstellende was van de prijs van deze kit, en ik had nog geen koffie gehad. Hoe dan ook; uiteindelijk moet het dit worden:

Ik ben zo vrij geweest om alvast met deze kit te beginnen...en ik kan jullie verzekeren dat dit echt modelbouw 2.0 (wat dat ook maar moge inhouden) is..Enfin, ik hoor het wel.

Veel plezier met de bouw, maar dat zal met een kit van deze prachtige producent zeker lukken.

Heb je ook het door Zoukei-Mura samengestelde boek erbij gekocht?

De Staats gewonnen?

Maar dit zijn absoluut wel de betere dozen, heb er ook wel eens naar staan kijken en bedacht hoe lang de kinderen zonder eten kunnen

Succes, en ga ik zeker volgen. Mochten ze deze uitbrengen in 1/48 ga ik er zeker voor...

Ik heb nog nooit gehoord van dit merk, ik ga een googlen. Ik lees graag wat je ervaringen zijn en hoe deze bouwt. Succes

Ik zal eerst even nader ingaan op het merk Zoukei-Mura. Het is Japans, dus uit de zelfde natie als Tamiya. ZM heeft echter heel goed naar Tamiya gekeken, en ze op diverse fronten zelfs verbetert. Enfin; voor diegenen die meer willen weten kunnen hier een kijkje nemen: http://www.zoukeimura.co.jp/en/concept.html
Terug naar het model, de Dornier DO335! Nu kan ik zelf allerlei onzin gaan verzinnen, maar ik hou het liever bij de feiten. In het kort:

De Dornier Do 335 Pfeil („Pijl“) was een jager uit de Tweede Wereldoorlog die werd gebouwd door het Duitse bedrijf Dornier. De trainer-versie met twee zitplaatsen stond bekend als Ameisenbär („miereneter“). Het toestel had twee lijnmotoren, één in de neus en de ander aan de achterkant van de romp. De achterste motor was met een verlengde as aan de achterste propeller verbonden. Om de haalbaarheid van dit concept te toetsen is eerst de Göppingen Gö 9 gebouwd.

De prestaties van Pfeil waren veel beter dan andere tweemotorige vliegtuigen. Dit kwam door de uitrusting met een trek- en duwpropeller en de veel lagere luchtweerstand die werd bereikt door de motoren achter elkaar te plaatsen. De krachtbron(nen) waren 2 Daimler-Benz DB 603 V-12-Motoren, die het toestel een topsnelheid gaf van 765 km/u, en met de wind mee nóg sneller!

De eerste vlucht van het prototype vond op 26 oktober 1943 vanaf vliegveld Mengen-Hohentengen plaats. In 1944 en 1945 ontstonden er verschillende uitvoeringen; als jager, jachtbommenwerper en verkenner. Het toestel was ook nog eens uitgerust met een schietstoel, zodat de piloot zijn kantoorruimte kon verlaten bij calamiteiten..

In totaal werden er, inclusief prototypen, zo'n 40 exemplaren van de Do 335 gebouwd waarvan aan het eind van de ooorlog slechts een klein aantal werd ingezet.

Ik heb dit toestel zelf mogen aanschouwen in het Steven F. Udvar-Hazy Center, in Chantilly, VA. Wat mij meteen opviel waren de afmetingen; het ding is echt groot! Sommigen vinden het toestel spuuglelijk, ik vond hem geweldig, en ben op zoek gegaan naar een kit van het ding. HK Models heeft hem ook uitgebracht, maar ik koos voor de (duurdere) variant van ZM, en waarom zal later wel duidelijk worden!

Tot zover de info, waar jullie niks mee kunnen. Wat trof ik aan in den doosch? Een mooie bult plastic! Doorschijnend..en dat leverde een schrikmomentje op.

Ik weigerde in paniek te raken, en begon logisch na te denken. Na geruime tijd kwam ik tot de conclusie dat het niks uitmaakt of plastic nou doorschijnend is of niet..Dat dat niet geld voor de canopy spreekt voor zich.
Wat hadden we meer? Een uiterst leuk boekje met de bouwinstructies:

Jawel, mét foto's!

Nette decals:

Ik had er waarachtig zin in gekregen, en ben begonnen!
Meer over de bouw komt bij de volgende update; The dark evil lord, a.k.a. "werkgever" slokt veel van mijn vrije tijd op, dus er kan even tijd tussen de updates zitten! Derhalve; tot de volgende update!

In tegenstelling tot de motoren van dit ding, zitten wij niet op een lijn. Ik vind hem spuuglelijk haha, toch kijk ik uit naar je verslag, want het beloofd een hele mooie kit te zijn. Ik wens je veel bouwplezier met dit ding haha en maak er een leuk verslag van.

Ik ga deze ook zeker volgen, alleen omdat het een model va Zoukei Mura is (een doosje van hen staat altijd nog op mijn verlanglijstje..) Ik ben alleen geen fan van de duitse kisten
Ik ben benieuwd naar de bouwen de pasvorm (zou uitmuntend moeten zijn)

Heb je de concept notes (best prijzig maar schijnt de moeite waard te zijn) ook aangeschaft.

Succes met de bouw.

Gr Ed

Goed, we zijn weer een paar dagen verder, en mijn overtuiging is dat jullie allen zitten te wachten op een update mijnerzijds!
Zoals bij vele gebakjes begint bij deze (prijzige) doos de knutselarij bij de stuurhut! Zoals onderhand vast wel bekend zal zijn voor degenen die met mijn vroegere schrijfsels volgden is Prutser332 niet zo van het detailwerk. Van interieurbouw had ik meestal weinig schik van en wat vlieggevallen betreft jaste ik dus altijd de stuurkuil d'r zo snel mogelijk doorheen om d'r maar mee klaar te zijn.Tot deze!
Deze kit is écht uiterst gedetailleerd, en de bouwtekening dient goed gelezen te worden voor de aanvang van het montagewerk. Twee keer is geen overbodige luxe!
Enfin, om een indruk te geven:

Geen geleuter meer, ik heb de "spruecutter" (yay, hij doet weer in vaktaalgebruikmodus staan!) ter hand genomen en ben begonnen!
Den bodemploat:

Stuurpedalen:

En nu behandeld:

Zijaanzicht:

En daar zien we later helegaar niks, nada, noppes meer van terug.
De schietstoel..(ja, ik weet het, het is niet veel, maar daar moesten ze het in die dagen mee doen..)

Zijpanelen en vloerplaat voor de behandeling:

En er na:




Resultaat:

Opgemerkt dient te worden dat de passing, tot mijn grote vreugde, feilloos te noemen was! De aanwezige sinkmarks waren zo gepositioneerd dat ze na montage niet meer zichtbaar waren! (ja, écht!)
Voor het instrumentenpaneel werden mij 3 opties gelaten:
1) droogborstelen en tandenstokerschilderen,
2) decalplakwerkzaamheden (9x woordwaarde)
3) het geheel in het ronde archief deponeren en een Eduard PE cockpitset kopen. Kijk maar:

Dat laatste zou de gemakkelijkste weg zijn, en aangezien ondergetekende nooit wegloopt voor een uitdaging besloot ik me te wenden tot een mengeling van optie 1&2. Dat de kit op zich al duur genoeg was zonder de aanschaf van allerlei PE gekkigheden speelde zeker een rol!
Zoukei-Mura San voorzag de kit overigens van uitstekende decals:

Die zich werkelijk heerlijk lieten verwerken. Mijn gepruts in progress:



De achterzijde is ook niet vergeten:

Zijpanelen:


Medebrouwers, ik kom later op het instrumentarium (met aanverwante zaken terug!) Nu eerst de opbouw van de stuurhut; en die is in één woord fantastisch te noemen; álles klopte, de pinlocaties.(nee, dat heeft niks met je bankpas te maken) de pasvorm was subliem te noemen. en ik ben over het algemeen niet snel enthousiast te krijgen, maar hier werd ik wel heel blij van! Plaatjes nu:









Medebrouwers, de kit bouwt zich in een volslagen logische volgorde op en had ik al eens genoemd dat de passing geweldig was?
Ik laat het hier eerst bij, maar er komt nog véél meer! Maar dat bewaren we tot de volgende keer, omdat er op dit moment wel nog wat achterstallige quality time gespend moet worden met Hare Hoogheid echtgenote-de-baas.
Nog even een kleine resumé:
Onderdelen die niet pasten: 0
Hoeveelheid putty/plamuur die ik moest gebruiken: 0
Aantal keren dat ik gevloekt heb tijdens deze bouw: 0
(behalve toen die keer dat dat ene kleine onderdeeltje bijna door het tapijtmonster verorbert was..telt niet)
Percentage ergernis tijdens de bouw: 0

Excuses voor de ietwat grote ploatjes..