Hi Arjan,

De verkenner was geen speciaal, apart G.IA ontwerp. Het was een "kit" die na verwijdering van de bomdeuren in de ontstane opening gemonteerd werd. Als zodanig zijn de 302 en de 304 een of meer malen "geleend" van de LSK en aangepast voor demo's voor potentiële klanten, en na de demo weer terug veranderd in normale G.IA's. Dit was in 1938 en 1939. Dus eigenlijk is mijn versie zonder tralies tussen het bommenruim en het compartiment van de staartschutter al een (niet geoorloofde?) artistieke vrijheid. Maar het verwijderen van de onderkant van het achterste deel van de romp is zeker nooit gebeurd, dat zou de structurele integriteit van de houten spanten-met-triplex-huid constructie geheel vernietigd hebben. In feite zou dan een hele nieuwe romp (en dus ook vleugel) nodig zijn geweest. Bovendien vroegen de potentiele klanten niet om de verkenner versie, maar om gewone G.IA's met een aantal kits voor het waarnemerscompartiment. Het ombouwen mocht ook niet langer duren dan een of twee uur.

Rob

Rob,

Bedankt voor jouw verhelderend antwoord.
Dan moet hij inderdaad maar de benen intrekken.

Grtz Arjan

Ik vind de lopen van de machinegeweren voor in de neus nogal romp, en heb een alternatief in elkaar gezet van 0,8 mm messing buis.



Droog passen in de romp laat zien, dat de lopen eigenlijk te kort zijn (ook van het origineel); als je de voorkant van de middelste lopen gelijk houdt met de neus, komt het plaatje aan de zijkant van de neus in conflict met de wand. Dus ze moeten even over en dan 2 mm langer (inkorten kan altijd nog).
Begonnen met de landingskleppen. Huid van 0,25 mm plastic op maat gemaakt.



Daarbij blijkt dat de ingegraveerde kleppen zeer ongelijke afmetingen hadden; een afwijking van 1 mm tussen links en rechts is niet zeldzaam. Dus alles moet precies op maat gemaakt worden. Ik heb ook wat stukjes plastic op het lijmoppervlak van de staartbomen gelijmd. Dan komen ze aan de bovenkant beter gelijk te liggen met het stuk staartboom, dat meegegoten is met de vleugel.
De "ligger" van de kleppen heb ik van 0,4 mm plastic gemaakt, weer per klep op maat gemaakt, en de ribben van 0,2 mm plastic.



Ongeveer in deze stand ga ik ze vastlijmen.



Rob

Die remklep doet me denken aan mijn S.12 bouw van heel lang geleden, welke als UFO nog steeds op de plank ligt.


René

Da's waar ook. Wanneer wordt dat fossiel weer tot leven gewekt? Ik heb overigens recentelijk een foto gekregen via mijn vroegere buurman in Hoofddorp van de eerste Braziliaanse S.11, ingevlogen door Gerben Sonderman. De vader van mijn buurman moest indertijd mee, en was ietwat groen na die demo.

Rob

Weer mooie vorderingen. De lopen zien er een stuk beter uit zo. jammer dat het niet in 1 keer past. Het zou inderdaad jammer zijn om dat stuk plastic te gebruiken (zeker met jouw oog voor detail). en natuurlijk die hoofdbewaping heeft toch ook bijgedragen aan zijn bijnaam die de Fransen hem hadden gegeven?

Gave remkleppen gefreubeld.

Ben benieuwd wanneer er de verf op mag.

Grtz Arjan

Voor het verven moet eerst nog een ander probleem opgelost worden. Omdat het bommenruim nu open is, en straks dus het interieur daar veel beter zichtbaar is dan in de standaard G.IA, moet er een vloer tussen waarnemer/navigator/telegrafist compartiment en het bommenruim komen. Ook luistert het netjes uitlijnen van de spanten nauwer. Na veel gepuzzel heb ik de twee resin interieur delen in de bovenste romphelft vastgezet met Kristal Klear en uit 0,4 mm plastic een vloertje pas gemaakt. Extra complicatie was dat de onderkant van het achterste deel hoger lag dan die van het voorste deel. In het vloertje heb ik een gat gemaakt wat loopt vanaf de rompspant van het voorste deel tot aan iets voor de rompspant van het achterste deel.



Een deel van het uitgesneden stuk wordt een opklapbaar vloerdeel, zodat de waarnemer van zijn klapstoel (moet ook nog gemaakt worden) kan afdalen in de waarnemerskuip. Het niveauverschil tussen beide delen heb ik overbrugd met een stukje 1 mm dik plastic. Lijmen met secondelijm, natuurlijk.





Rob

Zoals op de laatste foto's al te zien was, zat het achterste stuk resin niet lekker. Als ik de spanten van de romp evenwijdig zette, boog de vloer door. Dus het spul maar weer uit elkaar gehaald (voordeel van secondelijm) en het stukje plastic waar het achterste deel op moest komen schuin afgeschuurd. Dat corrigeerde het malle gedrag. De boel verstijfd met twee profieltjes van 0,5 x 0,7 mm onder de randen van de vloer. Na wat kleine correcties op de spanten en de randen van de vloer (en niet te vergeten de zuurstoffles in het achterste compartiment) past het nu goed.





Ik heb niet geteld hoe veel keren het spul in en uit de romp is geweest, maar het heeft mij dagen van de straat gehouden.

Rob

Niet veel gedaan de laatste tijd, maar toch wel iets. De master voor de badkuip heeft een verschillende laklagen en schuurbeurten gehad.





Er zijn nog steeds wat microbelletjes, maar ik hoop dat dat niet gereproduceerd wordt in de kap. In ieder geval zou ik nu van het probleem af moeten zijn, dat de vacform kappen er stoffig uit zien. Dus maar weer eens proberen er eentje te maken.

Verder heb ik de het romp interieur voorzien van stukjes U-profiel om scharnieren voor vloer en stoelzitting te simuleren.



Daar kwam meteen het volgende probleem uit voort.



Niet de hele vloer kan opgeklapt worden, want de zuurstoffles zit in de weg. Dus moet er weer een stukje vloer bijgemaakt moet worden.

Het zal duidelijk zijn, dat het model niet voor 1 maart af is. Hoofdschuldige: Ikzelf. Excuses: Het geklier om een goede waarnemerskuip te maken en het tijdvretertje dat de resin serieproductie van de Koolhoven F.K.43 blijkt te zijn. Foei dus.

Rob

Het is dus niet gelukt, het model is bij lange na niet klaar. Rest van het verslag komt in Militaire Luchtvaart.

Rob