@ Henny, wat fijn om van je te horen! Hopelijk gaat het goed met je en ben je lekker met houtbouw bezig!
@ Timmie: bedankt!
Ik ben nu klaar. Bouwperiode: 18 augustus - 17 december, maar dan heb je ook wat. Echt genoten van deze bouw. Aanrader!
Zoals beloofd nog wat info over deze vogel en over de kit zelf:
Service geschiedenisDeze B-17G maakte deel uit van een serie van 30, gebouwd door Boeing in de herfst van 1943, kreeg de bijnaam Nine-O-Nine, naar de laatste 3 cijfers van haar serienummer: 42-31909. De Nine-0-Nine werd op 15 december 1943 overgedragen aan de USAAF en op 5 februari overgevlogen naar Engeland. Na een aantal modificaties vond hij een thuis bij de 91e Bomb Group op de basis Bassingbourn, Cambridgeshire, als vervanger voor een afgeschreven B-17G. Hij was één van de laatste B-17’s die in de fabriek van Boeing nog in camouflagekleuren gespoten werd.
Het toestel vloog 140 missies en 4 achtereenvolgende bemanningen voltooiden hun tour of duty van 35 missies en vestigde daarmee een record. Daarnaast voltooide het 132 missies zonder deze af te breken door motorstoringen of ander mechanisch ongerief. Het grondpersoneel werd hiervoor onderscheiden. De eerste missie vond plaats op 25 februari 1944 met Augsburg als doel. Het toestel voerde 18 missies uit naar Berlijn. In totaal was het toestel 1129 uur in de lucht en wierp 562.000 ton bommen af. Maar liefst 21 keer moesten de motoren worden vervangen, 4 keer de vleugelpanelen, 15 keer de gastanks (?) en 18 keer de zgn. “Tokyo tanks” voor de lange afstand.
Na de overwinning op nazi-Duitsland werd de Nine-O-Nine op 8 juni 1945 teruggevlogen naar de VS en ondergebracht in het RFC-depot op de vliegbasis Kingman, Arizona (zie:
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/ ... torage.jpg ). In december 1945 werd het toestel gesloopt. Sinds 1986 vliegt de Collings Foundation met een B-17G in de kleuren en met codes en nose art van de nine-O-Nine en is één van de 14 B-17’s die door en leger van vrijwilligers en donateurs luchtwaardig wordt gehouden. (Zie;
https://www.collingsfoundation.org/airc ... -fortress/ )
De kitDeze B-17G van Revell is zijn geld alleszins waard. Alles is prachtig gedetailleerd en goed afgewerkt. Het interieur is een echte uitdaging. Er worden twee opties geboden die beide bij dezelfde 91st Bomb Group dienst deden. De decals zijn op zich in orde maar niet altijd duidelijk is waar welke stencils moeten en soms zijn stencils teveel of te weinig geleverd. Jammer is wel dat de nose art decals te groot zijn, een echte omissie vind ik. De kleine swastika's op de neus komen van een Esci decalvel. Revell mag wettelijk geen swastika's leveren....
Mijn kritiek betreft vooral de instructies. Er worden onderdelen voor verschillende subversies gegeven, maar nergens staat aangegeven welke onderdelen bij welke versie horen. Dat geldt met name voor de 2 typen staartkoepel en de schutterspositie op de rug boven het radiocompartiment. Voor de laatste worden maar liefst 3 mogelijkheden geboden. Ik heb dit kunnen oplossen door goed te krijgen naar fotomateriaal en cutaway drawings.
Verwering en foto’sIk heb de foto’s buiten gemaakt. De display is van Noy Miniatures en toont de overgang dispersal van het vliegtuig naar de taxibaan. Voor de verwering heb ik pastels, diverse potloden en washes gebruikt. Ik heb de chipping zo dun mogelijk en spaarzaam aangebracht. Een monster dat 140 vluchten maakte zal er niet factory fresh hebben uitgezien
.
Dit is de derde B-17G die ik gebouwd heb. Bij de eerste was ik 16, bij de tweede 32, bij de derde 64 en de vierde zal ik niet bouwen voor ik de respectabele leeftijd van 128 jaar bereikt heb.
Ondanks een beetje overspray met matte vernis hier en daar en de minder geslaagde staartkoepel ben ik tevreden.
Dank voor het kijken en voor jullie commentaar.
Prettige feestdagen en hartelijke groet,
Jan
Nog één keer: het onzichtbare binnenwerk:
De Nine-O-Nine van de Collings Foundation: