Mijn inbreng voor deze leuke groepsbouw gaat een Fokker E.V worden van Eduard. Deze kit heb ik ooit eens gekocht toen ik ergens wat verf bestelde en omdat ik de verzendkosten wat hoog vond voor alleen verf heb ik deze kit er maar bij besteld.. Het was en is mijn enige ww1 kit in de stapel ongebouwde kits dus de keuze voor deze groepsbouw was snel gemaakt.
Allereerst wat info welke ik zelf ,min of meer, vertaald heb van de bouwhandleiding van Eduard:
Hoewel de Fokker E.V, die beter bekend is als de D.VIII, bekend staat als een van de populairdere ww1 gevechtsvliegtuigen was zijn luchtgevecht carrière zo goed als nihil. Het bijzondere is ook dat de grote troef van de E.V ook het grote fatale probleem was waar de E.V aan leed. Een correct ontworpen en correct geassembleerde vrijdragende vleugel is extreem licht en sterk. Echter hadden de eerste serie E.V’s last van verkeerd geassembleerde vleugels waardoor menig E.V een triest einde ten deel viel. De vrijdragende vleugel was het resultaat van een lang ontwikkelproject van Fokker en werden gebruikt op de prototypes V17 en V28 welke meededen aan de Tweede Jagercompetitie van juli 1918 waar de meest ervaren Duitse frontlinie piloten de nieuwe vliegtuigen kozen welke ze later aan het front zouden willen zien. Prototype V28 werd gekozen door zijn fantastische vliegeigenschappen en ging in productie als de Fokker E.V. Er werden 200 E.V’s besteld, echter na diverse incidenten zijn er uiteindelijk 289 geleverd.
De E.V zag het front voor het eerst op 5 augustus 1918 en op 17 augustus behaalde Leutnant Emil Rolff van Jasta 6 de enige officieel vastgelegde overwinning in de lucht. Dit was 1 dag nadat de eerste E.V vlieger omkwam doordat de vleugel het begaf. Twee dagen later viel dit lot ook Lt. Emil Rolff ten deel toen zijn vleugel in de lucht de pijp aan Maarten besloot te geven. Hierdoor werden alle E.V’s onmiddellijk aan de grond gehouden om gedegen onderzoek uit te voeren naar de oorzaak van het vleugel falen. Het onderzoek wees uit dat er fatale fouten waren gemaakt tijdens het assembleren van de vleugels in de fabriek. Dit had als resultaat dat de vleugelstructuur her-ontworpen werd en de vleugel werd versterkt. De al bestaande E.V’s werden voorzien van de nieuwe vleugel en de nog nieuw te bouwen vliegtuigen werden vanaf toen D.VIII genoemd, waarschijnlijk werden de E.V’s die werden voorzien van de nieuwe vleugel ook hernoemd als D.VIII. De aangepaste vliegtuigen arriveerden weer aan het front in november 1918 wat te laat was om nog deel te nemen aan de beroemde luchtgevechten van de Grote Oorlog. Alleen wat Freikorps eenheden schijnen nog in na-oorlogse conflicten gevochten te hebben met de D.VIII. Ook de nieuw ontstane Poolse luchtmacht heeft de kleine eendekker nog ingezet tegen het Rode leger boven de Ukraine. En ook onze eigen Nederlandse LVA heeft enkele exemplaren in dienst gehad. De kit van Eduard levert de 2 typen vleugels erbij zodat je als bouwert zelf kan kiezen welke je gebruikt, alleen zie ik nog niet echt veel verschil tussen de twee. Dit is mijn eerste Eduard kit die ik ga bouwen, overigens ook mijn eerste ww1 kit! Inhoud ziet er prima uit. Scherpgegoten onderdelen aan 3 sprue's, prachtige decals, een raampje PE en zelfs masks.
En de versie welke ik wil gaan maken:
Nu heb ik gelezen dat dit de makkelijkst te bouwen ww1 kit is die er is omdat je maar 1 vleugel hebt en dus de rigging minimaal is. Ik ga het meemaken... De lozenge word ook nog een hele uitdaging vermoed ik.
Erik